“Είναι χάρη στη φανερή λαμπρότητα, που η Gabrielle Chanel αποκάλυψε την κρυμμένη λάμψη των καλλιτεχνών”, έγραψε ο Jean Cocteau. Η τέχνη του κεντήματος στον οίκο Chanel ενσαρκώνει απόλυτα την επέκταση αυτών των δεσμών μεταξύ μόδας και τέχνης, μεταξύ πολυτελείας και τεχνικής δεξιοτεχνίας. Πρόκειται για μια δήλωση για το ορατό και το αόρατο, τη συναρπαστική συμμαχία μεταξύ τεχνογνωσίας και δημιουργικής έμπνευσης.

Διαβάστε ακόμη: Chanel 2.55: Η τσάντα που χάρισε ελευθερία στις γυναίκες κλείνει 70 χρόνια!

Η αναβίωση του κεντήματος

Η Gabrielle Chanel είχε πάντοτε επίγνωση των άπειρων δυνατοτήτων που προσφέρει το κέντημα: από τα μέσα της δεκαετίας του 1910, τα σχέδια της για την καθημερινή ένδυση διακοσμούνταν με μεταξωτά κεντήματα, ενώ τα βραδινά φορέματα ολοκληρώνονταν με κεντήματα σε χρυσό και ασήμι, που τρίβονταν ώστε να μειωθεί η ένταση της λάμψης τους.

Τη δεκαετία του 1920, η Gabrielle Chanel συνεργάστηκε με τη Μεγάλη Δούκισσα Maria Pavlovna της Ρωσίας.

Το 1921, η Gabrielle Chanel γνώρισε τη Μεγάλη Δούκισσα Maria Pavlovna, αδελφή του τότε εραστή της, του Μεγάλου Δούκα Dmitri Pavlovich της Ρωσίας. Μαγεμένη από τη δυνατή προσωπικότητα της σχεδιάστριας, η δούκισσα συχνά τη βοηθούσε στο ατελιέ, όπως αφηγείται στα απομνημονεύματά της “Μία Πριγκίπισσα στην Εξορία”. Μια μέρα, αφού είδε την Coco να επιπλήττει την κεντήστρα της για υπερβολικές τιμές, η Μεγάλη Δούκισσα προσφέρθηκε να τη βοηθήσει. Η σχεδιάστρια, κολακευμένη, αποδέχτηκε την προσφορά. Η Maria Pavlovna αγόρασε έτσι την πρώτη της μηχανή κεντήματος (με ψευδώνυμο ώστε να διατηρήσει την ανωνυμία της) και άρχισε να δημιουργεί κεντήματα στο σαλόνι της. Ονόμασε μάλιστα το ατελιέ της Kitmir, από έναν θρυλικό σκύλο της περσικής μυθολογίας.

Η Μεγάλη Δούκισσα περνούσε ώρες στο ατελιέ, ικανοποιώντας τις επιθυμίες της σχεδιάστριας, προσφέροντάς της σχέδια και δείγματα προτού τα υλοποιήσει. Από την πρώτη συλλογή του 1922, εμπνευσμένη από τα παραδοσιακά κεντήματα της ρωσικής λαογραφίας, ήταν μια επιτυχία που ποτέ δεν έσβησε. Γρήγορα κατακλύστηκε από παραγγελίες, και η Μεγάλη Δούκισσα Μαρία εργαζόταν ακούραστα για τον οίκο Chanel, απασχολώντας έως και 50 εργαζόμενους, πολλοί εκ των οποίων ήταν νεαροί Ρώσοι εμιγκρέδες. Αλλά μετά από λίγα χρόνια, όταν προσεγγίστηκε και από άλλους οίκους, η Maria Pavlovna υπέκυψε στον πειρασμό να επεκτείνει τις δραστηριότητές της. Έτσι σιγά σιγά η συνεργασία της με την Coco Chanel τερματίστηκε οριστικά.

Διαβάστε ακόμη: Η Jennie των Blackpink μας προσκαλεί στο ρομαντικό φθινόπωρο του οίκου Chanel

Photo credit: 1922, Fashion Institute of Technology New York

 

Η μόδα αλλάζει, αλλά το στυλ διαρκεί.

— Coco Chanel

Το πνεύμα της Coco Chanel

Σήμερα περισσότερο από ποτέ, το κέντημα στη Chanel είναι μια ιστορία με δεσμούς που υφάνθηκαν στα χρόνια. Κατά τα χρόνια της ηγεμονίας του Carl Lagerfeld ο οίκος Chanel συνεργάζονταν (και συνεχίζει να συνεργάζεται) με περίπου είκοσι διαφορετικά ατελιέ τεχνιτών: υποδηματοποιούς, καπελάδες, χρυσοχόους, δημιουργούς λουλουδιών, κεντήστρες… Στόχος είναι να διατηρηθεί αυτή η τεχνογνωσία και να φέρει αυτές τις τέχνες πιο κοντά στη δημιουργία, όπως εξηγεί ο Bruno Pavlovsky, πρόεδρος μόδας στον οίκο Chanel.

Στον πυρήνα της Chanel, τα ατελιέ κεντήματος Lesage και Montex στο Παρίσι γνωρίζουν ακριβώς πώς να αναδείξουν τη δημιουργική ιδιοφυΐα με κάθε συλλογή. Η σύνδεση μεταξύ του creation studioκαι των ατελιέ κεντήματος είναι ένας αέναος κύκλος που ωθεί πάντoτε τους τεχνίτες προς την καινοτομία και την τελειότητα.

Για κάθε νέα συλλογή, ιδιαίτερα για την Υψηλή Ραπτική και τη συλλογή Métiers d’art, όλα ξεκινούν από ένα θέμα, μια έμπνευση που δίνεται από το σχεδιαστικό ατελιέ. Τα ατελιέ Lesage, Montex και άλλοι Παριζιάνοι κεντητές προτείνουν δεκάδες αποκλειστικά δείγματα, αντλώντας έμπνευση από τους αισθητικούς συμβολικούς κώδικες της Coco Chanel και επαναερμηνεύοντάς τους: πέρλες, λουλούδια, δαντέλες, πέτρες, κρύσταλλα, χρυσές και ασημένιες κλωστές, μπαρόκ κοσμήματα, και ατέρμονα ανανεωμένες πλέξεις.

Σχέδια και κείμενα με ρούχα της Chanel από τη Ρωσική Περίοδο.

Τα κεντήματα, απίστευτα ακριβή και πολύπλοκα, συνδυάζουν πλήθος τεχνικών, συσσωρευμένων διαχρονικά, μερικές φορές εμπνευσμένων από διαφορετικούς πολιτισμούς: στο ατελιέ Lesage, η δημιουργική κληρονομιά περιλαμβάνει πάνω από 70.000 δείγματα, κάποια εκ των οποίων μετρούν πάνω από έναν αιώνα.
Κεντήματα σε παντελόνια, φορέματα, τοπ, σακάκια, πουλόβερ, τσάντες, γάντια χωρίς δάχτυλα, καπέλα, είτε ως μικρές πινελιές, είτε σε ολόκληρη την επιφάνεια: ο μοναδικός περιορισμός είναι το ταλέντο του κεντητή.

Οι εκατοντάδες ώρες εργασίας από τα ” μικρά χέρια”, η παροδική ομορφιά μιας δημιουργίας στην πασαρέλα… Η κληρονομιά της Coco Chanel είναι η ίδια η έκφραση της τέχνης, εκεί όπου η αριστοτεχνία του έργου εξυψώνεται από την ομορφιά και το συναίσθημα, όπου μπορεί κάποιος να δει μόνο την εκθαμβωτική τελειότητα μιας απολύτως μοναδικής δημιουργίας.

Photo credit: Getty Images