Αν το fashion show του Valentino με φόντο τα κόκκινα πλακάκια μιας δημόσιας τουαλέτας μας είχε εντυπωσιάσει -αρνητικά εννοείται- τον Μάρτιο, η επιστροφή του creative director Alessandro Michele  στον τόπο του εγκλήματος για την φθινοπωρινή καμπάνια του οίκου μας παραπέμπει στο θέατρο του παραλόγου. Η καμπάνια ανατρέχει στην ίδια θεματική και τον ίδιο τόπο επανεξετάζοντας τα ζητήματα που ο σχεδιαστής θέλησε να θίξει με την παρουσίαση της συλλογής: την οικειότητα. Η φιλοσοφική αυτή προσέγγιση μπορεί μεν να είχε τις αγνότερες των προθέσεων, δυστυχώς όμως από αισθητικής απόψεως βρίθει κακογουστιάς.

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: Η Hailey Bieber φόρεσε loafers με λευκή κάλτσα για την DKNY | Θα το τολμούσατε;

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Valentino (@maisonvalentino)

valentino-campaign

Ο αλληγορικός συμβολισμός του χώρου

Η επιλογή του Michele να τοποθετήσει το ντεφιλέ σε μια κατακόκκινη δημόσια τουαλέτα είχε ένα ιδιότυπο συμβολισμό. Το δημόσιο λουτρό είναι ένας ενδιάμεσος χώρος: δημόσιος αλλά και ιδιωτικός ταυτόχρονα, χώρος απομόνωσης αλλά και συνάντησης. Εκεί όπου η ιδιωτικότητα υπάρχει θεωρητικά, έχει όμως ασαφή όρια. Η έντονη κόκκινη λάμψη δημιούργησε ένα αλλόκοτο σκηνικό και τα ρούχα της συλλογής ήταν τόσο avant-garde που ξεπερνούσαν κάθε προηγούμενο.

Μέσα από αυτό το “οικείο” περιβάλλον, η συλλογή ανέδειξε τη θεατρικότητα των ρούχων. Όπως ανέφερε ο Michele, “Καμία οικειότητα δεν μπορεί να μας αποκαλύψει πλήρως. Ακόμη και η πιο βαθιά οικειότητα είναι, στην ουσία, ένα θέατρο, ή μάλλον ένα μέτα-θέατρο μέσα στο θέατρο της ύπαρξης”.

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: Η Gisele επιστρέφει θριαμβευτικά με την καμπάνια της Elisabetta Franchi

valentino-campaign

Η πρωταγωνίστρια Clairo

Η νεαρή μουσικός Clairo έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην καμπάνια, πλαισιωμένη από δημιουργικές προσωπικότητες όπως η εικαστικός Kembra Pfahler, το μοντέλο Aimée Byrne που την είχαμε δει και στην πασαρέλα και την προηγούμενη καμπάνια του Valentino, ο τραγουδιστής Shane Stevens και το μοντέλοWeiyi Fang. Με την εσωστρεφή αλλά ταυτόχρονα εξομολογητική μουσική της, η Clairo ενσαρκώνει ακριβώς αυτό το concept της “διπλής οικειότητας”, της στιγμής που μοιράζεται κάτι προσωπικό με παντελώς άγνωστους ανθρώπους. Όλα αυτά ο Valentino προσπαθεί να τα εντάξει σε ένα καλλιτεχνικό πλαίσιο. Ανεπιτυχώς κατά την γνώμη μας.

valentino-campaign

Ο Alessandro Michele ίσως διανύει μια περίοδο εσωτερικών προβληματισμών που εξωτερικεύει μέσα από τη δουλειά του. Η καμπάνια θέτει ερωτήματα: Πόσες άλλες υπάρξεις θα μπορούσε να φιλοξενήσει αυτός ο αλλόκοτος χώρος; Πόσες ανείπωτες επιθυμίες; Και ποιες μορφές οικειότητας αντικατοπτρίζονται στους διαδρόμους του;

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: H&M x Lorena Saravia: Μεξικανική αύρα στη νέα εποχή των designer collaborations της φίρμας

valentino-campaign

Φιλοσοφικοί προβληματισμοί

Ο σχεδιαστής δεν χάνει ευκαιρία να δείξει το ενδιαφέρον του για τη θεωρία και τη φιλοσοφία. Η συλλογή και η καμπάνια αντλούν έμπνευση από το έργο του κοινωνιολόγου Erving Goffman και την ιδέα ότι η κοινωνική ζωή μοιάζει με θέατρο: υπάρχει “προσκήνιο” και “παρασκήνιο”. Κάθε ένας από εμάς κινείται ανάμεσα στους δύο χώρους, με άλλες εκδοχές του εαυτού του. Παράλληλα, επιρροές από τις φιλοσοφικές σχολές του Foucault και του Wittgenstein διαμορφώνουν ένα βαθύτερο θεωρητικό υπόβαθρο.

valentino-campaign

Στο λουτρό του Valentino, όλα αυτά τα ρεύματα διασταυρώνονται, αναδεικνύοντας την αδυναμία του ανθρώπου να αποκαλύψει ποτέ ένα “καθαρό” και μοναδικό εγώ. Με το κόκκινο λουτρό ως σκηνικό και τους πρωταγωνιστές του να θυμίζουν μαριονέτες, ο Alessandro Michele προσπαθεί να εκφράσει πως η μόδα μπορεί να είναι φιλοσοφία, ψυχολογία, ποίηση. Ένα μέτα-θέατρο, όπου όλοι μας παίζουμε, άλλοτε επί σκηνής και άλλοτε στο παρασκήνιο. Άλλοτε και στο λουτρό.