Η Carolina Herrera “έθαψε” τη Νέα Υόρκη στη Μαδρίτη

Η συλλογή Carolina Herrera Άνοιξη-καλοκαίρι 2026 Ready-to-Wear παρουσιάστηκε χτες στην Πλατεία Mayor της Μαδρίτης και κατάφερε να αποτελέσει ένα από τα πιο πολυσυζητημένα γεγονότα της σεζόν. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του οίκου Wes Gordon αποφάσισε να μην παρουσιάσει τη συλλογή του οίκου στα πλαίσια της Εβδομάδας Μόδας στη Νέα Υόρκη. Να δώσει ένα πιο συμβολικό τόνο και να συνδέσει το show του με την ισπανική πρωτέυουσα. Μια απόφαση που τον δικαίωσε πλήρως.

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: Η Νέα Υόρκη άργησε ένα χρόνο: Εντυπώσεις και απογοητεύσεις από μία flat Εβδομάδα Μόδας

Ο 450 μέτρων ροζ διάδρομος, στην χαρακτηριστική απόχρωση του οίκου, αποτέλεσε το σκηνικό για μια επίδειξη που ένωσε την ιστορία, την τέχνη και τη μόδα με τρόπο θεαματικό και συναισθηματικά φορτισμένο. Η συλλογή, που περιλάμβανε 77 looks, άνοιξε με ένα εντυπωσιακό μαύρο βραδινό φόρεμα από ταφτά, με όγκο που θύμιζε τα μεγαλόπρεπα ισπανικά φορέματα της Αναγέννησης. Ο Gordon κέρδισε το κοινό του από το πρώτο λεπτό. Κατέστησε σαφές ότι αυτή η συλλογή δεν αφορά μόνο τη μόδα, αλλά και τη θεατρικότητα, το δράμα και την πολιτιστική αναφορά.

Το ιστορικό υπόβαθρο

Η έμπνευση του Gordon βασίστηκε σε δύο κεντρικούς άξονες: την Ισπανική Χρυσή Εποχή του 15ου και 16ου αιώνα, μια περίοδο μεγαλοπρέπειας και καλλιτεχνικής ανάπτυξης της χώρας, και τη Movida Madrileña, το καλλιτεχνικό και κοινωνικό κίνημα που άνθισε στη δεκαετία του ’80, λίγο μετά την πτώση του καθεστώτος Φράνκο. Ο διάλογος ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, ανάμεσα στη βαρύτητα της παράδοσης και την εκρηκτική ενέργεια της νεότητας, έδωσε στην επίδειξη έναν χαρακτήρα γεμάτο αντιθέσεις που σε συνδυασμό με το σκηνικό είχε απαράμιλλη γοητεία.

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: Tory Burch SS’26: Νοσταλγία, χρώμα και… αντιγραφές

Χρώμα, λουλούδια και πλουραλισμός

Πολλά από τα κομμάτια θύμιζαν τις Meninas του Βελάσκεθ, με φούστες πλούσιες σε όγκο αλλά με κοντύτερο μήκος που τις καθιστούσε πιο ευκολοφόρετες και σύγχρονες. Άλλα looks εμπνεύστηκαν από τους ταυρομάχους, με μαύρα κολάν μέχρι το γόνατο, συχνά διακοσμημένα με χάντρες, συνδυασμένα με κορσέδες και πλούσια βολάν. Ο συνδυασμός παραδοσιακών στοιχείων με τη σύγχρονη αισθητική χάρισε στην κολεξιόν μια ισορροπία ανάμεσα στην κληρονομιά και τον δυναμισμό των γυναικών του σήμερα.

Το έντονο κόκκινο έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο σε μονόχρωμα σύνολα και σε συνδυασμό με πιο γλυκούς τόνους του κίτρινου και του λιλά. Το κλασικό ασπρόμαυρο είχε και αυτό δυναμική παρουσία όπως και τα αγαπημένα λουλούδια της Herrera που υπήρχαν παντού και δεν περιορίστηκαν στα μοτίβα. Υφασμάτινες βιολέτες σε έξι στρώσεις υφάσματος συνδυάστηκαν σε ένα λιλά bubble φόρεμα που ξεχώρισε. Caged μπουστάκια αγκάλιαζαν το κορμί και τόνιζαν τη μέση συνοδεύοντας pencil φούστες γεμάτες θηλυκότητα.

Καρό μοτίβα, περίτεχνα κεντήματα και διακοσμήσεις, πουά, δαντέλες και το all-time λευκό πουκάμισο της Herrera σε διαφορετικές εκδοχές συνέθεσαν ένα παθιασμένο ψηφιδωτό γεμάτο χρώμα που θα μπορούσε να φορεθεί τόσο από μια πριγκίπισσα όσο και από μια εκκεντρική φιγούρα σε ταινία του Pedro Almadovar.

Οι συνεργασίες που έκαναν τη διαφορά

Η συλλογή ξεχώρισε επίσης χάρη στις συνεργασίες με Ισπανούς δημιουργούς και τεχνίτες. Ο οίκος Casa Seseña προσέφερε εμβληματικές κάπες, η Levens δημιούργησε γυάλινα αξεσουάρ, ενώ ο Andrés Gallardo εμπλούτισε τα looks με χειροποίητα κεραμικά άνθη. Αυτές οι λεπτομέρειες λειτούργησαν ως συνδετικοί κρίκοι ανάμεσα στον οίκο Herrera και την ισπανική παράδοση.

Εξίσου σημαντικές ήταν οι σχεδιαστικές συνεργασίες του Gordon. Η Sybilla πρόσφερε λιτές αλλά γεμάτες κίνηση shift dresses με αιωρούμενα πάνελ, σε έντονα κόκκινα και μαύρα. Ο Palomo Spain, γνωστός για τη ρευστή προσέγγισή του, ανανέωσε το κλασικό λευκό πουκάμισο του Herrera, δίνοντάς του νέες αναλογίες με έντονα μανίκια και τουνίκ γραμμές. Με αυτές τις συμπράξεις, η κολεξιόν πήρε διαστάσεις συλλογικού έργου τέχνης ξεφεύγοντας από τα fashion shows που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε.

Οι εντυπώσεις του The Fashion Bible

Είδαμε μια συλλογή που αποτύπωσε με σαφήνεια και συναίσθημα την ουσία του οίκου. Πλούσιες υφές, χρώματα και λουλούδια “έπλεξαν” ένα οικείο σκηνικό που ανέδειξε την ταυτότητα Herrera με μεγαλοπρέπεια και θεατρικότητα. Η κίνηση του Wes Gordon να μην παρουσιάσει τη συλλογή του στη Νέα Υόρκη ήταν κάτι παραπάνω από σοφή. Όχι μόνο διαφοροποιήθηκε αλλά κατά τη γνώμη μας – έχοντας δει την Εβδμάδα Μόδας της Νέας Υόρκης- οι δημιουργίες του θα ήταν τελείως εκτός κλίματος σε σύγκριση με τις μουντές παλέτες και τον μινιμαλισμό που χαρακτήρισε την πλειονότητα των Αμερικανών σχεδιαστών. Είδαμε ακριβώς ό,τι περιμέναμε, χωρίς εκπλήξεις. Αλλά με θετικό πρόσημο.

Photo Credits: