Αντλεί έμπνευση από την old-money πελατεία που κατέκλυζε το ξενοδοχείο Semiramis στη δεκαετία του 1960 και το δημοφιλές παιχνίδι τράπουλας κούμκαν, η Ελληνική εκδοχή του διεθνούς rummy, που έκανε θραύση μεταξύ των κυριών της καλής κοινωνίας (και όχι μόνο). Το Koumkan είναι το νέο εστιατόριο του ιστορικού ξενοδοχείου.

Σε σχεδιασμό των Manhattan Projects

O χώρος του Koumkan, ο οποίος έχει επανασχεδιαστεί από το ταβάνι ως το πάτωμα από το Manhattan Projects (αρχιτεκτονικό γραφείο των Ανδρέα Κωστόπουλου και James McNally με έδρα την Νέα Υόρκη) ισορροπεί μεταξύ των σκοτεινών τόνων του ατμοσφαιρικού μπαρ, και της λάμψης που κυριαρχεί στην ψηλοτάβανη, γεμάτη καθρέφτες και πολυελαίους αίθουσά του κυρίως εστιατορίου. Το σωστό να λέγεται: Από glam ατμόσφαιρα, ο χώρος μας έχει κερδίσει με το «καλημέρα».

Ένα αρνητικό σχόλιο μόνο: δεν υπάρχει επιλογή «τραπέζι χωρίς καναπέ». Με δεδομένο πως οι καναπέδες είναι πιο χαμηλοί από τις καρέκλες, κάποιος/οι αναγκαστικά θα πρέπει να φάει «χωμένος/οι».

Αν είστε ψηλοί -ή έχετε ψηλούς στην παρέα-, κανένα πρόβλημα. Στη δική μας, που κανείς δεν είναι πρώτο μπόι, 2 εξ ημών δεν καθόμασταν ιδιαιτέρως άνετα. Δεν ήταν κάτι τραγικό, προφανώς, αλλά ευχάριστο δεν το λες.

Μενού με την υπογραφή του σεφ Άρη Βεζενέ

Ο Άρης Βεζενές είναι ένα από αυτά τα ονόματα της Αθηναϊκής εστίασης που δεν χρειάζεται συστάσεις. Αυτό που εκπλήσσει είναι το ευρύτερο concept του εστιατορίου, το οποίο φιλοξενείται  εντός του εμβληματικού ξενοδοχείου Semiramis, ακριβώς πάνω από την πλατεία Κεφαλαρίου: ετερόκλητες επιλογές, από τραγανό ρύζι με τόνο ως anticuchos (η λατινοαμερικάνικη εκδοχή του «δικού μας» shish kebab), κι από Chateaubriand ως rigatoni με τρούφα, αυτή η πολυδιάστατη αντίληψη του μενού με προβλημάτισε, δεν το κρύβω. Ωστόσο, όπως σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση, μια δοκιμή πάντα πείθει.

 

Τι να παραγγείλετε στο Koumkan

Κοκτέιλ. Αστειεύομαι (χμ… όχι εντελώς). Αποφασίσαμε να μην πάρουμε κρασί, και να ξεκινήσουμε το γεύμα με κοκτέιλ, για τα οποία πολλά θετικά σχόλια είχαμε ακούσει, και ήταν όντως εξαιρετικά. Δοκιμάσαμε Riviera Royal Spritz με ροδάκινο, γευστικότατο French Old Fashioned με την πολύ ενδιαφέρουσα επιλογή της αλατισμένης καραμέλας που, τελικά, δένει άψογα με το bourbon, και Avant-Garde Paloma, γαρνιρισμένη με μια σκόνη από wasabi και καπνιστό αλάτι, καυτερή αλλά όνειρο. Στα ποτά δίνουμε 10/10.

Ως προς το φαγητό, τώρα, τα πειραγμένα Anticuchos ήταν εξαιρετικά με όλες τους τις γεύσεις ευδιάκριτες (τα μοσχαρίσια μας άρεσαν ένα κλικ περισσότερο από τα κοτόπουλου, ωστόσο και τα δύο ήταν σούπερ). Πολύ καλό επίσης το Petite Filet Tartare, η Burrata (ένα thumbs up για την επιλογή του κρατσανιστού kale που έδεσε με την κολοκύθα, αλλά και με το τυρί), και από τα κυρίως το Koumkan Burger, που ήταν γευστικότατο, ωστόσο θα μπορούσε να είναι λίγο λιγότερο αλατισμένο. Ως εδώ, 8,5 / 10, από καρδιάς.

Και πάμε στα δύο πιάτα pasta. Τα ριγκατόνι με βότκα ήταν αδιάφορα, ενώ η πάστα με την τρούφα και το χαβιάρι θα μπορούσε να λέγεται πάστα με βούτυρο, σκέτη. Αμφότερα τα υλικά ήταν σαν να μην έχουν γεύση μέσα στο πιάτο, αν δεν τα βλέπαμε οπτικά όταν ήρθαν, θα μπορούσαμε άνετα να αμφισβητήσουμε την παρουσία τους. Περιμέναμε κι από τα δύο πιάτα γευστική έκρηξη. Δυστυχώς δεν ήρθε.

Κρατάω την τελευταία μου (καλή) κουβέντα για τα γλυκά. Το Millefeuille ήταν ενδιαφέρον, ενώ το παγωτό βανίλια Μαδαγασκάρης και, κυρίως, το sorbet αχλάδι θεράπευσε το μέσα μου και αποκατέστησε σε μεγάλο βαθμό την τιμή του μενού.

The Food Bible Rating

Χώρος: 8,5/10

Service: 9,5/10

Φαγητό: 7,5/10

Κόστος/άτομο: 65 ευρώ

Σχέση ποιότητας/τιμής: 7,5/10

Info

Koumkan

Τρίτη ως Κυριακή  18.00-01.30

Χαρ. Τρικούπη 48, Κεφαλάρι

www.koumkan.com

#koumkan