Η Εβδομάδα Μόδας της Νέας Υόρκης δεν έχει την τρέλα του Λονδίνου, ούτε την εκλεπτυσμένη πολυτέλεια του Παρισιού ή τη φινέτσα του Μιλάνου. Με τους Αμερικανούς σχεδιαστές να συνεχίζουν να σκηνοθετούν υπερπαραγωγές για το αμερικανικό όνειρο, εμείς δεν έχουμε παρά να κρατάμε σημειώσεις, να ονειρευόμαστε μαζί τους και να θέλουμε να διακτινιστούμε στον Χειμώνα του 2025-26 για να ζήσουμε όσα αφηγήθηκαν από τις 7 μέχρι τις 11 του μηνός στο Βig Apple.

Με πρωταγωνιστές στην πρώτη σειρά από την Zendaya μέχρι τον Timothée Chalamet που περιφέρεται ως Bob Dylan χωρίς την κινηματογραφική του τραγιάσκα.

Διαβάστε ακόμη: Εβδομάδα Μόδας Νέας Υόρκης | Το στιλ της πρώτης σειράς

Tι κρατάμε από την νεοϋορκέζικη εβδομάδα μόδας;

Λάμψη, δράμα, κουτύρ που φοριέται. Oι ινφλουένσερ δεν είναι όσο δημοφιλείς ήταν κάποτε ή αυτό θα θέλαμε τουλάχιστον να πιστεύουμε καθώς οι σταρ του Χόλιγουντ αντικαταστάθηκαν από τους σταρ του TikTok. Η πρώτη σειρά στη Νέα Υόρκη δεν μπορεί να συναγωνιστεί αυτή του Παρισιού ή του Μιλάνου. Η Νέα Υόρκη παράγει τάσεις, κυρίως για την εργαζόμενη γυναίκα, μητέρα, μαέστρο. Ίσως και για τις ladies who lunch. Αλλά αυτή είναι η στιγμή για «σοβαρό» πρετ-α-πορτέ με ρούχα και αξεσουάρ που φοριούνται στο δρόμο, στην καθημερινότητα, δοκιμάζονται στο δρόμο.

Από τις πιο συγκινητικές στιγμές όταν είδαμε τον 82χρονο Calvin Klein να επιστρέφει στο…σπίτι του και να κάθεται στην πρώτη σειρά για να δει την εξέλιξη ενός οίκου που δεν πρόδωσε ποτέ την ταυτότητα του. Με τον μινιμαλισμό σαν λέξη-κλειδί. Και την Veronica Leoni να παραδίδει μαθήματα γεωμετρίας στον κατεξοχήν οίκο της αφαίρεσης.

(Calvin Klein)

Μετά την απομάκρυνση του Raf Simons από τον Calvin Klein, το 2018, είχαμε καιρό να δούμε τόσα αυστηρά κοστούμια με αιθέριο μετάξι και την Kate Moss με την Christy Turlington να στηρίζουν με πάθος τον αγαπημένο τους δημιουργό. Και τη… διάδοχο τους, Kendall Jenner, ως το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Είδαμε αναφορές στο αρχείο και το DNA του brand χωρίς όμως ίχνος νοσταλγίας, ή ναφθαλίνης. «Προσπαθήσαμε να μην εγκλωβιστούμε αναπολώντας το παρελθόν», την είδα να δηλώνει στις κάμερες μετά το show της αποθέωσης του «office chic».

Ο Marc Jacobs θέλησε να προλάβει την κούρσα χωρίς να προδώσει τη θεατρικότητα των κοστουμιών ζωής που παρουσίασε. Και την υπερβολή. Πώς αλλιώς να τραβήξεις την προσοχή σε δεκάδες προγραμματισμένα ντεφιλέ; Καλείς φίλους και γνωστούς. Ντύνεις τα μοντέλα σαν καρικατούρες, ζωντανές κούκλες. Παίζεις με αυθάδεια, και χιούμορ, χωρίς δίχτυ ασφαλείας. Και λανσάρεις εκκεντρικές, υπερβολικές σιλουέτες, σχεδόν σουρεαλιστικές.

Ο Christian Siriano, που γνωρίσαμε πρώτη φορά από το Project Runway, λειτουργεί καλύτερα με την εικόνα και τηλεοπτικούς όρους, σχεδόν ινσταγκραμικούς. Για να πει: «Στην πασαρέλα θέλουμε να γιορτάσουμε την ομορφιά, τη νιότη, το σώμα. Χρειαζόμαστε φαντασιώσεις. Όνειρα. Να δείξουμε όλες τις αποχρώσεις και τις κουλτούρες που έχουμε, ειδικά στη Νέα Υόρκη». Με ρούχα για τις νεότερες γενιές που μπορούν να φορεθούν μάλλον σε κλαμπ. Τι να «αγόρασαν» άραγε από την κολεξιόν του η Katie Holmes και η Whoopi Goldberg που φωτογραφήθηκαν στην πρώτη σειρά;

Η Carolina Herrera, μοιάζει ενθουσιασμένοι με τις επιδόσεις του Wes Anderson που σχεδιάζει πλέον για τον κλασικό αμερικανικό οίκο των μπαλούν φορεμάτων με το λευκό πουκάμισο, σε νέες αναγνώσεις. Την ίδια στιγμή, πολλά από τα brands, δεν τα γνωρίζουμε καν αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα θέλαμε και να τα φορέσουμε. Για τον Prabal Gurung, ζούμε σε αβέβαιους καιρούς. «Είμαστε όλοι στην ίδια κατάσταση. Ανήσυχοι, αγχωμένοι, μπερδεμένοι. Σε δυστοπικές κοινωνίες το μόνο που αποζητάμε είναι η σύνδεση».

Ο Michael Kors πάλι, παρουσίασε μια έξυπνη συλλογή για όλες τις σεζόν. Επέστρεψε στη βάση του με εκλεπτυσμένα ρούχα και αξεσουάρ. Τις 50 αποχρώσεις του μαύρου και του γκρι. Χωρίς πειραματισμούς. Για να εμπνευστεί από την Lauren Hutton, την Sharon Stone, την Zoë Kravitz «Οι Αμερικάνοι ανακαλύψαμε την έννοια του ευκολοφόρετου ρούχου και ο κόσμος μας την έκλεψε…» Μινιμαλιστής; «Δεν μου αρέσει ο όρος μινιμαλισμός. Μου αρέσουν τα πράγματα που είναι απτά».

(Marc Jacobs)

Ο Thom Browne σκηνοθέτησε για το φινάλε μια συλλογή τέχνης που θα μπορούσε να έχει τίτλο «Η ελπίδα είναι αυτό το πράγμα με τα φτερά» και πουλιά οριγκάμι για την απόδραση. O Christopher John Rogers είπε στα μοντέλα του να χαμογελάνε. Έτσι για να κάνει τη διαφορά. Σε μια βιομηχανία μόδας σε κρίση, όλα παίζονται στους συμβολισμούς. Έχουν φύγει ήδη από το παιχνίδι οι Proenza Schouler και ο Helmut Lang. Ο Zac Posen σχεδιάζει για το Gap. Κι αυτό κάτι σημαίνει.

Σημαντικά ονόματα όπως ο Tommy Hilfiger (ο οποίος ήταν όμως το καλοκαίρι στη Μύκονο για το άνοιγμα της μπουτίκ του) και ο πάντοτε διαχρονικός Ralph Lauren δεν συμμετείχαν καν στην πρόσφατη Εβδομάδα Μόδας της Νέας Υόρκης. «Δεν νομίζω ότι απουσιάζει το ταλέντο», είπε ο Sergio Hudson. «Υπάρχουν πολλοί σπουδαίοι σχεδιαστές εδώ, απλώς νομίζω ότι τους αγνοούμε. Πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας και να δούμε τι έχουμε στο …σπίτι μας».

Η Elena Velez, σχεδιάστρια που έδειξε αυτές τις ημέρες στη Νέα Υόρκη, δήλωσε: «Δεν υπάρχει plan B. Θα βουλιάξω με το πλοίο μου». Μέχρι τότε θα φανεί ποιος θα αντέξει στο χειροκρότημα. Στη βιτρίνα. Στις πωλήσεις. Στη ντουλάπα μας. Μέχρι το επόμενο σκρολάρισμα.

Δείτε κι αυτό: Εβδομάδα Mόδας της Νέας Υόρκης: Η Anna Sui προτείνει Pin-Up Glam