Όταν ένα brand που έχτισε την αυτοκρατορία του πάνω στη σεξουαλικοποίηση των γυναικών αποφασίζει να… «ξυπνήσει», να γίνει πιο «συμπεριληπτικό» και να υπερασπιστεί τη γυναικεία ενδυνάμωση, τι μπορεί να πάει στραβά; Αν ρωτήσετε τη Victoria’s Secret; Σχεδόν τα πάντα.

Διαβάστε ακόμη: Victoria’s Secret 2025: Πόσο sexiness αντέχετε;

Το 2018, η γνωστή εταιρεία εσωρούχων αποφάσισε να αφήσει πίσω της τα διάσημα φτερά των «Αγγέλων» και τα υπερθεαματικά catwalks που είχαν κατηγορηθεί για σεξισμό, για να εγκαινιάσει μια νέα εποχή. Η εποχή του «VS Collective». Αντί για τα λαμπερά σόου με τις Gisele Bündchen, Heidi Klum ή Kendall Jenner, ήρθαν οι «δεσμεύσεις» για body positivity, για εκπροσώπηση όλων των σωμάτων, και καμπάνιες με plus size, trans και μοντέλα με αναπηρία. Πέρισυ, η Naomi Campbell απήγγειλε ποίηση για τη γυναικεία δύναμη. Φέτος, η Jasmine Tookes περπάτησε στην πασαρέλα παρά την προχωρημένη εγκυμοσύνη της.

Διαβάστε ακόμη: Σουτιέν: Από τη Μινωική Κρήτη στην πασαρέλα της Victoria’s Secret

Στα χαρτιά, όλα μοιάζουν ιδανικά. Ένα brand που αναγνωρίζει τα λάθη του και επιχειρεί να επανορθώσει. Μόνο που τα οικονομικά αποτελέσματα έδειξαν κατακόρυφη πτώση και η εταιρεία αποφάσισε να κάνει στροφή. Το «woke» πείραμα τελείωσε, και η Victoria’s Secret ξαναγύρισε στο «sexy». Με το νέο αφήγημα ότι «η σεξουαλικότητα μπορεί να είναι inclusive».

Για να είμαστε δίκαιοι, η εταιρεία όντως χρειαζόταν επανεφεύρεση. Για δεκαετίες, τα σόου της ήταν ένα παγκόσμιο φαινόμενο: εκατομμύρια τηλεθεατές, πανίσχυρα supermodels και μία εικόνα γυναίκας που έμοιαζε να έχει ξεπηδήσει από τις φαντασιώσεις ενός μεσήλικα άνδρα. Λευκή, αδύνατη, με «τέλειες» αναλογίες, με μόνιμα ηδονική έκφραση.

Μέχρι που αποκαλύφθηκαν οι σκοτεινές πλευρές: οι σχέσεις του brand με τον Jeffrey Epstein, οι κατηγορίες για σεξουαλική παρενόχληση, και μια εσωτερική κουλτούρα γεμάτη σεξισμό και τοξική αρρενωπότητα. Μετά το #MeToo, το brand φάνταζε σαν ένα ξεπερασμένο απομεινάρι άλλης εποχής. Ένα θέαμα που μιλούσε μόνο για το πώς «φαίνεται» το σώμα, ποτέ για το πώς νιώθει.

Όμως το πρόβλημα με τη «νέα» Victoria’s Secret δεν ήταν η πρόθεση, ήταν η υποκρισία. Ένα brand που επί δεκαετίες δίδασκε τη γυναικεία αυτοπεποίθηση μέσα από τον φακό του ανδρικού βλέμματος, αποφάσισε ξαφνικά να μας «εκπαιδεύσει» στον φεμινισμό και τη διαφορετικότητα.

O Jeffrey Epstein στην επίδειξη μόδας της Victoria’s Secret στο ξενοδοχείο Plaza την 1η Αυγούστου 1995 στη Νέα Υόρκη. (Photo credit: Patrick McMullan via Getty Images)

Οι καταναλώτριες πείστηκαν; Η προσπάθεια είναι προσποιητή; Δεν μπορούμε να απαντήσουμε με ακρίβεια. Και ο κόσμος μπορεί να συγχωρεί, αλλά αναγνωρίζει πότε μια αλλαγή είναι αληθινή και πότε απλώς επικοινωνιακή στρατηγική. Κι όταν το κοινό νιώσει πως η «ενδυνάμωση» είναι απλώς ένα εργαλείο marketing, θα απομακρυνθεί.

Η Victoria και το “μυστικό” της

Κι αν έχετε ποτέ αναρωτηθεί «ποια είναι η Victoria» ή «ποιο είναι το μυστικό της», δεν είστε οι μόνοι. Από τότε που ο Roy Raymond ίδρυσε τη μάρκα το 1977 στην Καλιφόρνια, εκατομμύρια άνθρωποι έχουν θέσει την ίδια ερώτηση και όχι άδικα. Ακόμη και μοντέλα που έχουν φορέσει τα πιο εμβληματικά φτερά στην πασαρέλα της Victoria’s Secret φαίνεται να έχουν διαφορετικές εκδοχές για την προέλευση του ονόματος. Σε ένα παλιό βίντεο στο Instagram, η Cindy Crawford ρωτά με χιούμορ τις συναδέλφους της: «Ποια είναι τελικά η Victoria;» και οι απαντήσεις ποικίλουν, από αστείες μέχρι εντελώς φανταστικές.

Donald Trump, Ingrid Seynhaeve και Jeffrey Epstein στο πάρτι της Victoria’s Secret “Angels”, το 1997. (Photo credit: Sonia Moskowitz/Getty Images).

Η αλήθεια είναι πιο… βασιλική απ’ όσο φαντάζεστε. Το brand πήρε το όνομά του από τη βασίλισσα Βικτωρία της Αγγλίας και αναφερόταν στο “μυστικό” που έκρυβαν τότε οι γυναίκες κάτω από τα ρούχα τους: ψτα εσώρουχα. Ο ιδρυτής της, ο Αμερικανός επιχειρηματίας Roy Raymond, θέλησε να αγοράσει στη σύζυγό του, Gaye, όμορφα εσώρουχα, αλλά δεν μπορούσε να βρει πουθενά κάτι κομψό. Τα καταστήματα ήταν γεμάτα με πετσετέ ρόμπες και νυχτικά με φλοράλ νάιλον σχέδια, ενώ ο ίδιος αισθανόταν άβολα ανάμεσα στις πωλήτριες. «Ένιωθα σαν ανεπιθύμητος εισβολέας», είχε δηλώσει τότε στο Newsweek.

Έτσι γεννήθηκε η ιδέα: ένα κατάστημα αφιερωμένο αποκλειστικά στα γυναικεία εσώρουχα, με ατμόσφαιρα πολυτέλειας και μυσταγωγίας. Ο Raymond δανείστηκε χρήματα από συγγενείς και τράπεζα, και δημιούργησε την Victoria’s Secret, φανταζόμενος τα καταστήματα σαν βικτωριανά μπουντουάρ: με δαντέλες, βελούδα και την αίσθηση ενός “απαγορευμένου” κόσμου, γνωστού μόνο στις γυναίκες.

Το 1977 άνοιξε το πρώτο κατάστημα στο Palo Alto και σύντομα ακολούθησαν πέντε ακόμη, μαζί με έναν πολυσέλιδο κατάλογο 42 σελίδων που έφερε την επανάσταση στον τρόπο που πωλούνταν τα εσώρουχα. Λίγα χρόνια αργότερα, ο Raymond πούλησε τη Victoria’s Secret στον Leslie Wexner της εταιρείας The Limited έναντι 1 εκατομμυρίου δολαρίων. Μέσα σε λιγότερο από μία δεκαετία, η αξία του brand είχε εκτοξευθεί σχεδόν στο 1 δισεκατομμύριο δολάρια. Δυστυχώς, η ιστορία του Roy Raymond είχε τραγικό τέλος, ο ίδιος αυτοκτόνησε πηδώντας από τη Γέφυρα του Golden Gate στο Σαν Φρανσίσκο.

Το αληθινό μήνυμα της συλλογής 2025

Οι γυναίκες σήμερα δεν χρειάζονται κάποιον να τους πει πώς να νιώθουν σέξι, και σίγουρα δεν χρειάζονται ένα brand να τους κάνει μάθημα φεμινισμού. Θέλουν να νιώθουν όμορφες για τον εαυτό τους, όχι για να ικανοποιήσουν βλέμματα.

Ίσως λοιπόν, πριν η Victoria’s Secret ξαναβγάλει από τις αποθήκες τα φτερά των Αγγέλων, να αναρωτηθεί τι σημαίνει πραγματικά «γυναικεία ενδυνάμωση». Γιατί αν συνεχίσει να αντιμετωπίζει τις πελάτισσες σαν «χαζές» που μπορούν να πειστούν με λίγη συμπερίληψη και πολλές υποσχέσεις, τότε δεν πρόκειται να σωθεί ούτε με το πιο θεαματικό ή αποκαλυπτικό catwalk.

Photo credit: Getty Images / @irinashayk/ IG