Οι ινδουιστές και οι βουδιστές πιστεύουν πως όσοι υπήρξαν καλοί στη ζωή τους, μετενσαρκώνονται σε κάτι ανώτερο. Κι ο Christian Lacroix υπήρξε πολύ καλός.

Τα καλά νέα

Στις αρχές Ιανουαρίου η ισπανική εταιρεία STL επιβεβαίωσε ότι εξαγόρασε το 100% του oίκου Lacroix. “Θαυμάζαμε πάντοτε το όραμα και την ποιότητα του oίκου και μόλις παρουσιάστηκε η ευκαιρία σπεύσαμε να την αγκαλιάσουμε. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε ώστε να διασφαλίσουμε ότι το μοναδικό ταλέντο του δημιουργού και η ανεκτίμητη συνεισφορά του στον κόσμο της, θα αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές του”.

Τέλος καλό, θέλουμε να πιστεύουμε, και καινούριο ξεκίνημα για έναν σχεδιαστή τόσο επιδραστικό και περιζήτητο, που δεν κατάφερε ποτέ να βγάλει κέρδος από τις κολεξιόν των γυναικείων ενδυμάτων του. Ή, ίσως, αυτό ακριβώς είναι που κάνει την κληρονομιά του Lacroix ανεκτίμητη – αυτή η απτόητη επιπολαιότητα και η διαρκής αναζήτηση για μόδα που πραγματικά συναρπάζει, οποιοδήποτε κι αν είναι το κόστος.

Ο συνεσταλμένος Christian κι ο πληθωρικός Lacroix

Γεννήθηκε στην Αρλ, στην πόλη του Van Gogh, στη νότια Γαλλία το 1951. Ως παιδί ο Christian Lacroix περνούσε το χρόνο του σκιτσάροντας ιστορικές ενδυμασίες, ένα ενδιαφέρον που γρήγορα πέρασε στο σχεδιαστικό του DNA. Φεύγοντας από την Αρλ για το Μονπελιέ, σπούδασε Ιστορία της Τέχνης στο πανεπιστήμιο της πόλης, προτού εγγραφεί στη Σορβόννη δύο χρόνια αργότερα. Έγραψε τη διατριβή του για την ένδυση στη γαλλική ζωγραφική του 18ου αιώνα και θα ακολουθούσε ένα περαιτέρω μάθημα στην αριστοκρατική Σχολή του Λούβρου, φιλοδοξώντας να γίνει επιμελητής μουσείου. Το αποτέλεσμα;

O Christian Lacroix σκέφτεται περισσότερο τις ταινίες του Fellini και του Visconti ως νέος στη μόδα, ώσπου αναζητώντας εργασία γνωρίζει τον Karl Lagerfeld το 1978. Είναι ο πρώτος που εκτιμά το θεατρικό του portfolio και τον συστήνει στο χώρο της μόδας. Το 1981 ο Lacroix αναλαμβάνει ως Δημιουργικός Διευθυντής τον ιστορικό οίκο Patou. Την ίδια χρονιά κάνει το ντεμπούτο του με την πρώτη του συλλογή υψηλής ραπτικής. Η αποδοχή του από το κοινό τον κόσμο της μόδας: άμεση, ενθουσιώδης, θριαμβική. Ο Lacroix τους καλωσορίζει κυριολεκτικά στην εκτυφλωτική σπηλιά με τους θησαυρούς του Αλαντίν! Τους παρουσιάζει μια λαμπερή συλλογή γεμάτη χρώματα, φτερά, ημιπολύτιμους λίθους και κρυστάλλους, βικτωριανούς κορσέδες και μουσελίνες! Και ξετρελαίνονται.

Δεν πέρασε πολύς καιρός που η Anna Wintour, η εμβληματική διευθύντρια της βρετανικής Vogue τον στέφει “βασιλιά της Μόδας” και μάλιστα στην τελετή ενθρόνισή της! Στο πρώτο εξώφυλλο που “υπογράφει” το 1988, το μοντέλο Michaela Bercu φοράει ξεβαμμένο τζιν παντελόνι κι ένα κοντό μακρυμάνικο t-shirt με έναν υπερμεγέθη εμβληματικό σταυρό του Christian Lacroix από ημιπολύτιμους λίθους. Ο τίτλος δίπλα αναφέρεται στο outfit: “Παρισινή μόδα: Υψηλή αλλά όχι φαντασμένη”. Και μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: “la croix” στα γαλλικά, μεταφράζεται “ο σταυρός”. “Τhat’s Lacroix, sweetie!”…

Βασιλιάς με -και χωρίς- βασίλειο

Το 1987 ο Christian Lacroix και ο Bernard Arnault συναντιούνται διακριτικά στο διάσημο ξενοδοχείο Bristol στο Παρίσι. Και οι δύο στο ξεκίνημα τους και οι δύο με πολύ καλά διαπιστευτήρια: ο Lacroix νεαρός βασιλιάς της μόδας και ο Arnault εκκολαπτόμενος αυτοκράτορας της. Ο Arnault ζητάει να μάθει τι θέλει ο σχεδιαστής. Ο Lacroix απαντά πως τον ενδιαφέρει ένας οίκος υψηλής ραπτικής κι ένα brand με τζιν. Ο Arnault ψάχνει κάτι αντίστοιχο εκείνη την εποχή. Δίνουν τα χέρια… Πολύ σύντομα ο οίκος Christian Lacroix εγγράφεται στις λίστες του πολύ απαιτητικού Chambre Syndicale de la Haute Couture.

Το 2005 ο όμιλος LVMH που έχει συστήσει ο Bernard Arnault πωλεί τον οίκο στην εταιρία αμερικανικών συμφερόντων Falic Fashion Group με ζημιές 44 εκατ. ευρώ. Χωρίζουν κακά με τον Bernard Arnault να κατηγορεί τον σχεδιαστή πως του συμπεριφερόταν “υπεροπτικά”.

“Η υψηλή ραπτική, το ψωμί και το βούτυρο του Christian Lacroix, δεν θα δημιουργήσει ποτέ το μέγεθος των εσόδων που έχουν τα αρώματα, τα αξεσουάρ και το pret-a-porter και αυτός είναι o κύριος λόγος για την πώληση της φίρμας”, σχολιάζει το Forbes. “Ενώ οι τιμές για τα φορέματα υψηλής ραπτικής συχνά ξεπερνούν τα εξαψήφια νούμερα, στην πραγματικότητα πολύ λίγες δημιουργίες πωλούνται. Σε αντίθεση με τη Chanel, τον Dior και τον Armani, οι οποίοι υπερηφανεύονται για τα αρώματα και τα αξεσουάρ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις, ο Lacroix συνέχισε να βασίζεται στις ακριβές δημιουργίες του”.

Πέντε χρόνια αργότερα ο οίκος Lacroix θα κηρύξει χρεωκοπία. Το κύκνειο άσμα, την τελευταία συλλογή που υπογράφει ο Christian Lacroix την πληρώνει εξ ολοκλήρου από την τσέπη του ο ίδιος!

Βασιλιάς αν και έκπτωτος

Ο βασιλιάς ξεμένει από βασίλειο, όχι όμως και από δημιουργίες. Aπό το 2009 και μετά έχει αφοσιωθεί αποκλειστικά στη δημιουργία θεατρικών κοστουμιών. “Για εμένα η μόδα ήταν μια παράκαμψη – ποτέ δε την σκεφτόμουν. Πάντα στο μυαλό μου είχα το θέατρο και την όπερα” εξομολογείται. “Φυσικά και λατρεύω την υψηλή ραπτική, όσο και το θέατρο. Αλλά ποτέ δε θέλησα να δημιουργώ νέες φιγούρες, με νέα υφάσματα και υφές, αλλά μια νέα ατμόσφαιρα εξ ολοκλήρου θεατρική ή κινηματογραφική”. Βέβαια, τον σχεδιασμό θεατρικών και οπερετικών κοστουμιών ο Lacroix ποτέ δεν παράτησε, ακόμη και βαρυφορτωμένος από το απαιτητικό πρόγραμμα του οίκου του.
Ο Dries Van Noten τον πλησιάζει και του ζητά να συνυπογράψουν μια συλλογή για τον οίκο του. Ο Lacroix ύστερα από πολλές αντιρρήσεις και ενδοιασμούς δέχεται: η σχεδιαστική τους συνύπαρξη είναι ευτυχής και το αποτέλεσμα δικαιώνει και τους δυο.

Τι μπορούμε να περιμένουμε;

Ο Christian Lacroix σήμερα έχει ωριμάσει. Έχει συνειδητοποιήσει πλέον τι αγαπά, τι αναζητά και τι θέλει. Σε πολλά έχει αλλάξει. Παλιά δεν πίστευε πίστευε στη vintage αναβίωση της μόδας. Σήμερα γνωρίζει γιατί γίνεται. “Έχουµε µια εµµονή µε τις πρώτες εικόνες τής γυναίκας µε την οποία ανοίγουµε τα µάτια” εξομολογείται στη Vogue. Δεν έχει αλλάξει όμως η théâtrale οπτική που έχει για την υψηλή ραπτική. Πραγματικά ευχόμαστε η management λογική και η Lacroix οπτική να μπορέσουν να συνυπάρξουν αρμονικά. Ας κάνουμε το σταυρό μας!

Photo credit: Courtesy of Lacroix