Η επίδειξη μόδας στο Palazzo Pitti και συγκεκριμένα στη Sala Bianca, που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 1952, αποτελεί ένα ορόσημο για την ιταλική μόδα σηματοδοτώντας την είσοδό της στη διεθνή σκηνή. Ωστόσο, η ιστορία της ιταλικής μόδας είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα.

Δείτε ακόμη: Οι ακριβότερες τιάρες του κόσμου

Το Museum of Costume and Fashion της Φλωρεντίας φιλοξενεί την έκθεση “Moda in luce 1925-1955. Alle origini del made in Italy” (Η Μόδα στο φως 1925-1955. Στις απαρχές του made in Italy) για να τιμήσει τις τρεις δεκαετίες που οδήγησαν στο ιστορικό γεγονός. Η έκθεση διοργανώνεται από το Αρχείο Luce Cinecittà σε συνεργασία με τις Uffizi Galleries και είναι σε επιμέλεια της δημοσιογράφου Fabiana Giacomotti.

Η έκθεση διερευνά την ιταλική μόδα και τις σχέσεις της με τη διεθνή σκηνή, τόσο πριν όσο και αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Από τις 18 Ιουνίου έως τις 28 Σεπτεμβρίου, παρουσιάζονται περισσότερα από 50 ενδύματα, αξεσουάρ, καθώς και οπτικοακουστικό και φωτογραφικό υλικό, αναδεικνύοντας την καινοτομία στον τομέα των υφασμάτων, την αισθητική έρευνα και τις εμπορικές στρατηγικές που χαρακτήρισαν την περίοδο αυτή.

Στην καρδιά της έκθεσης βρίσκεται η κληρονομιά του Archivio Luce Cinecittà, ενός από τα πλουσιότερα οπτικοακουστικά αρχεία της Ιταλίας του 20ού αιώνα, το οποίο έχει ενταχθεί στο UNESCO Memory of the World Register. «Υπάρχει ένας έντονος δεσμός ανάμεσα στον κινηματογράφο και τη μόδα. Ιδιαίτερα μέσα από το υλικό του αρχείου, καταφέραμε να αφηγηθούμε τη μεγάλη ιστορία της ιταλικής ραπτικής, που είναι ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους της βιομηχανίας μας. Την εποχή που άνθισε ο ιταλικός κινηματογράφος, όταν η Ρώμη έγινε γνωστή ως Hollywood on the Tiber, γεννήθηκαν συνεργασίες ανάμεσα στις μεγάλες ντίβες της χώρας και στα ατελιέ», δήλωσε η Chiara Sbarigia, πρόεδρος της Cinecittà. «Τα ντοκουμέντα του αρχείου διηγούνται την ιταλική κουλτούρα με έναν ολιστικό τρόπο, και αυτή η ιστορία πρέπει κάπως να επιστραφεί στο κοινό».

Δείτε ακόμη: 80 χρόνια μπικίνι: Από σκάνδαλο σε σύμβολο απελευθέρωσης

Η έκθεση έχει εμπλουτιστεί με τη συμβολή 17 άλλων ιστορικών αρχείων και μουσείων, που προσέφεραν σχέδια ιστορικών οίκων μόδας, μερικοί από τους οποίους δεν λειτουργούν πλέον. Στην έκθεση θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά μια βραδινή τσάντα Gucci από τα τέλη της δεκαετίας του 1920, που χαρακτηρίζεται ως το highlight της έκθεσης, μαζί με το “αόρατο” πέδιλο του 1947 του Salvatore Ferragamo και τα πρώτα σχέδια του Emilio Pucci, με την υπογραφή “Emilio”. Όπως ανέφερε η Sbarigia, «μέσα από αυτά τα κομμάτια, θέλουμε να εμπλουτίσουμε τη αφήγηση του Made in Italy, αλλά και να γιορτάσουμε την εξέλιξη της αισθητικής, της οπτικής γλώσσας, και το πώς καταφέραμε να μετατρέψουμε αυτή τη δεξιοτεχνία σε βιομηχανία».

Ένα άλλο σημαντικό έκθεμα είναι η αποκατεστημένη έκδοση του μικρού ντοκιμαντέρ “Sette canne per un vestito”, που αφορά την παραγωγή του ρεγιόν και γυρίστηκε το 1948 από τον σκηνοθέτη Michelangelo Antonioni. «Υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα βίντεο που αναδεικνύουν την ιστορία μας. Για παράδειγμα, μέσα στην έκθεση υπάρχει ένα βίντεο του 1948 που αποδεικνύει την ύπαρξη σχολής μοντέλων στο Varenna, στη λίμνη Κόμο, όπου διδάσκονταν μαθήματα εμπορίας υφασμάτων, κομμωτικής και κομψότητας. Ένα άλλο βίντεο τονίζει τη σημασία του κλάδου των υφασμάτων μέσα στην έκθεση Autarchia στο Τορίνο το 1938», είπε η Sbarigia.

Επίσης παρουσιάζονται κατάλογοι υφασμάτων, πιστοποιητικά ιταλικής παραγωγής, και μια φωτογραφία από μια χειμερινή επίδειξη μόδας στη Βενετία το 1941, όπου παρουσιάστηκαν ρούχα από τοπικά παραγόμενα υλικά υπό την καθοδήγηση του National Fashion Board και της National Clothing Federation. Ένα ακόμη σημαντικό έκθεμα είναι ένα βραδινό φόρεμα του 1955 από τον Emilio Federico Schuberth, από τη συλλογή Massimo Cantini Parrini στη Φλωρεντία, το οποίο ανήκε στη Loretta De Angelis και δωρήθηκε από την Gaia Pace.

Η έκθεση συνοδεύεται από έναν κατάλογο που περιλαμβάνει πολυάριθμα αδημοσίευτα αντικείμενα από τις δεκαετίες του ’40 και του ’50 από σκηνοθέτες και συνθέτες, όπως οι Romolo Marcellini και Roman Vlad.

Photo credit: Getty Images