Τα τελευταία χρόνια, με αφορμή διάφορα δημόσια σκάνδαλα απιστίας, από φήμες για δεσμούς στο χώρο εργασίας μέχρι στιγμές επίδειξης στο κοινό, έχετε ίσως αναρωτηθεί κι εσείς το γιατί η απιστία εξακολουθεί να είναι τόσο επίκαιρη. Σε μια εποχή όπου η πολυγαμία και οι ανοιχτές σχέσεις γίνονται πιο mainstream, πώς είναι δυνατόν η απιστία να προκαλεί ακόμα τόσο σοκ; Πώς είναι δυνατόν οι σεξουαλικές επιθυμίες και οι συμπεριφορές να μην χωρούν πάντα σε προκαθορισμένα κοινωνικά πρότυπα;

Διαβάστε ακόμη: Τι θεωρείται πραγματικά απιστία;

Από την άλλη πλευρά, είναι λογικό η σεξουαλική μας “φώτιση” να έχει μόνο εντείνει την αρνητική στάση απέναντι στην απιστία. Σε μια εποχή που οι ηθικά μη μονογαμικές σχέσεις φαίνεται να είναι όλο και πιο προσβάσιμες, γιατί να απατήσετε όταν μπορείτε να έχετε μια ανοιχτή σχέση, όπου όλοι παίρνουν αυτό που θέλουν χωρίς να πληγώνεται κανείς; Όλα επιτρέπονται στην αγάπη και στη μη μονογαμία, σωστά; Ωστόσο, υπάρχουν μερικές βασικές δυσκολίες σε αυτήν την υπόθεση ότι η ηθική μη μονογαμία λειτουργεί ως μοντέρνο αντίδοτο στην απιστία. Ας τις εξετάσουμε.

Διαβάστε ακόμη: Απιστία: Καταρρίπτουμε 6 μύθους

Ακόμα και στις ανοιχτές σχέσεις υπάρχει χώρος για απιστία

Η απιστία μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε σχέση, όσο “ανοιχτή” κι αν είναι. Όπως και στις παραδοσιακές σχέσεις, οι μη μονογαμικές σχέσεις λειτουργούν γύρω από μια «συμφωνία μονογαμίας», δηλαδή ένα σύνολο προσδοκιών και ορίων που κάθε σύντροφος αναμένεται να τηρεί. Κάθε παραβίαση αυτής της συμφωνίας μπορεί να θεωρηθεί απιστία.

Ωστόσο, σε αντίθεση με τις μονογαμικές σχέσεις, όπου το «Δεν κάνουμε σεξ με άλλους ανθρώπους» είναι γενικά αυτονόητο, οι συμφωνίες στις ανοιχτές σχέσεις διαφέρουν από ζευγάρι σε ζευγάρι. Ακόμα και μέσα σε μια ανοιχτή σχέση, οι προσδοκίες μπορεί να μην είναι ίδιες για κάθε σύντροφο: ένας μπορεί να θέλει να ξέρει πότε ο άλλος έχει σεξουαλική επαφή με κάποιον τρίτο, ενώ ο άλλος προτιμά να μην γνωρίζει λεπτομέρειες.

Μερικές φορές, η απιστία σε μια ανοιχτή σχέση μπορεί να είναι κάτι τόσο απλό όσο μια συνάντηση για καφέ με ένα άτομο εκτός των συμφωνημένων ορίων. Όσο περισσότεροι σύντροφοι εμπλέκονται, τόσο πιο πολύπλοκες γίνονται οι δυναμικές και η ανάγκη να ζητηθεί «έγκριση» από όλους. Για ορισμένους, είναι πιο εύκολο να παραβούν τις συμφωνίες και να κάνουν ό,τι θέλουν μόνοι τους.

Όπως και να έχει, είτε παραβιάζετε μια κλειστή είτε μια ανοιχτή συμφωνία, η απιστία παραμένει απιστία, καθώς ο απατών δεν ακολουθεί τους κανόνες που έχουν συμφωνηθεί.

Οι ανοιχτές σχέσεις δεν είναι πάντα επιλογή

Παρά τη δημοτικότητα των ανοιχτών σχέσεων, δεν είναι όλοι πρόθυμοι να τις ακολουθήσουν. Εάν ο σύντροφός σας δεν θέλει μια τέτοια σχέση και εσείς εξακολουθείτε να θέλετε να είστε μαζί του, τότε ίσως βρεθείτε να λέτε ψέματα για τις σεξουαλικές σας επαφές με άλλους. Αυτό δεν δικαιολογεί την απιστία, αλλά εξηγεί γιατί εξακολουθεί να συμβαίνει ακόμα και σε μια εποχή φαινομενικής σεξουαλικής εξέλιξης.

Επιπλέον, η ιδέα ότι μπορείτε απλώς να μετατρέψετε μια μονογαμική σχέση σε ανοιχτή για να αποφύγετε την απιστία είναι εκλογίκευση. Οι ανοιχτές σχέσεις απαιτούν δουλειά, αυτογνωσία και επικοινωνία, και δεν είναι όλοι έτοιμοι να αναλάβουν αυτήν την ευθύνη. Για πολλούς, η απιστία και τα ψέματα μπορεί να φαίνονται πιο εύκολη λύση.

Η απιστία παραμένει ανθρώπινη φύση

Τελικά, η απιστία στις ανοιχτές σχέσεις συμβαίνει για παρόμοιους λόγους όπως στην παραδοσιακή απιστία. Η συμφωνία σας δεν καλύπτει πια τις ανάγκες σας; Δεν θέλετε να αντιμετωπίσετε τα προβλήματα με τον σύντροφό σας; Ή ξέρετε ότι κάτι που θέλετε είναι αυστηρά απαγορευμένο, οπότε η απιστία φαίνεται η μόνη λύση;

Η απιστία συχνά οφείλεται σε ευκολία, τεμπελιά, εγωισμό ή συνδυασμό αυτών. Παρά την εμφάνιση ανοιχτών σχέσεων και τη δημοτικότητα της μη μονογαμίας, οι άνθρωποι εξακολουθούν να απατούν επειδή η ανθρώπινη φύση είναι σύνθετη και οι επιθυμίες μας δεν ελέγχονται πάντα από κοινωνικές συμφωνίες.

Μπορεί η μη μονογαμία να αντικαταστήσει την απιστία;

Οι ανοιχτές σχέσεις δεν αποτελούν μαγική λύση για να «έχετε τα πάντα». Πρόκειται για συμβιβασμό, με πλεονεκτήματα αλλά και δυσκολίες. Η μη μονογαμία μπορεί να προσφέρει τρόπο συμφιλίωσης διαφορετικών επιθυμιών, αλλά δεν εξαλείφει την ανάγκη επικοινωνίας, σεβασμού και ειλικρίνειας.

Όπως σημειώνουν οι ειδικοί, η απιστία θα υπάρχει πάντα σε κάποιο βαθμό, ακόμα κι αν η μη μονογαμία γίνει πιο γνωστή και αποδεκτή. Η ανθρώπινη ψυχή φαίνεται να περιλαμβάνει πάντα την επιθυμία για πολλούς συντρόφους και την αίσθηση ότι «εγώ μπορώ, εσύ όχι», μια σταθερά που κανένα κοινωνικό πείραμα δεν έχει καταφέρει να αλλάξει.

Photo credit: Istock