Η δολοφονία του δεκαεννιάχρονου Άλκη Καμπανού στη Θεσσαλονίκη, σε επεισόδιο οπαδικής βίας, το βράδυ της 1ης Φεβρουαρίου 2022, συντάραξε όλη τη χώρα για την ωμότητά της, για τον τρόπο και τους λόγους για τους οποίους έγινε. Κι όμως οι διαδρομές που οδήγησαν σ’ αυτήν δεν είναι άγνωστες και επαναλαμβάνονται διαρκώς: ανήλικοι που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στρατολογούνται σε οπαδικά σχήματα, πολιτικά, οικονομικά και επιχειρηματικά συμφέροντα που επενδύουν στον τρόμο.

Διαβάστε ακόμη: Δημήτρης Σωτάκης: Η πικρή αλήθεια

Πιο πίσω οικογενειακά αδιέξοδα, βουβές σχολικές αίθουσες, υποκριτικές ευαισθησίες, δήθεν οργισμένοι στίχοι… Όλα είναι εκεί, ολοφάνερα αν θέλεις να τα δεις, το αίμα που ρέει όμως κάθε βράδυ στις γειτονιές της πόλης κρατιέται πάντα κρυφό. Η Θεσσαλονίκη το καταπίνει στη σιωπή της. Ο Αστυνόμος Απτόσογλου, γυρνώντας από το κατώφλι του θανάτου, πιο εύθραυστος από κάθε άλλη φορά, με νέους συμμάχους και παντοτινούς εχθρούς, διχάζεται: να αναζητήσει την πηγή του αιμάτινου ποταμιού ή να τραβήξει όσους μπορεί μακριά από τη ροή του;  Το μυθιστόρημα του Τάσου Παπαναστασίου τοποθετείται μεν σε ένα αστυνομικό πλαίσιο, αλλά η απόσταση του από το κλασικό μοτίβο «έγκλημα – διαλεύκανση» είναι εμφανής. Ο συγγραφέας δεν περιορίζεται στη περιγραφή της δολοφονίας και στην αναζήτηση του ενόχου, αλλά στρέφει το βλέμμα του διεξοδικά στα μονοπάτια που οδηγήσαν εκεί. Ο ρυθμός είναι γρήγορος, οι εικόνες σκοτεινές και η αφήγηση συχνά υπαινικτική συντηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι την τελευταία σελίδα.

Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Σελίδες: 240

Creative: Ανδρέας Κωστόπουλος