Ο Νικόλας Βεντουράκης ανοίγει τις πόρτες της γκαλερί Callirrhoë για την έκθεση “Refinements / Βελτιώσεις” την Παρασκευή 21 Νοεμβρίου, 7–10 μ.μ., και σας καλεί να εισέλθετε σε έναν χώρο που μοιάζει να έχει ξεχαστεί: ένα συνεργείο αυτοκινήτων στο χείλος της εξαφάνισης. Εκεί όπου παλαιότερα ο ίδιος συνδεόταν με την παιδική του εμπειρία δίπλα στον πατέρα του και την μυρωδιά του λαδιού και του μετάλλου, τώρα παρατηρεί αργά τη φθορά και τη σιωπηλή μεταμόρφωση του χώρου.

Διαβάστε ακόμη: Πώς να αποκτήσετε ένα έργο Νεοελληνικής Τέχνης από €200

Το συνεργείο, άλλοτε σημείο συνάντησης και επιστροφής για τα οχήματα Alfa Romeo, μετατρέπεται μέσα από τη φωτογραφική και βιντεογραφική ματιά του σε τόπο στοχασμού. Η κάμερα, σταθερή σε τρίποδο, αιχμαλωτίζει την αργή φθορά, ενώ η μακρά διάρκεια έκθεσης καθρεφτίζει τον ίδιο τον χρόνο που περνάει απαρατήρητος. Η διαδικασία αυτή αποκαλύπτει τα όρια ανάμεσα σε μνήμη, σώμα και μηχανή, καθώς και τη μεταμόρφωση ενός καθημερινού χώρου σε ένα σχεδόν υπαρξιακό πεδίο.

Διαβάστε ακόμη: Kimiko Yoshida: Η μυθολογία αλλιώς

Με φωτογραφίες και βίντεο, η γκαλερί αποκτά τη μορφή συνεργείου, χωρίς όμως να γίνεται πλήρης αναπαράσταση. Εστιάζετε σε θραύσματα: παλιά εργαλεία σε πάγκους, σωρούς εγγράφων, γωνιές όπου η σκόνη συγκεντρώνεται σαν σιωπηλός μάρτυρας του χρόνου που πέρασε. Ο χώρος αιωρείται μανάμεσα στη δραστηριότητα και την ερείπωση, διατηρώντας τον αντίλαλο της δουλειάς και την επιμονή όσων παρέμειναν να δημιουργούν.

Διαβάστε ακόμη: Κώστας Βαρώτσος: 3 έργα του που άφησαν εποχή

Η αναλογική φωτογραφία παίζει εδώ ρόλο κεντρικό: η χρήση ληγμένων φωτοευαίσθητων υλικών εισάγει την αβεβαιότητα, την τυχαία φθορά και το λάθος ως εγγενή στοιχεία της εικόνας. Η αργή, χειροποίητη διαδικασία γίνεται από μόνη της πράξη προσοχής και φροντίδας, ένα είδος τεκμηρίωσης της ίδιας της φθίνουσας ζωτικότητας του συνεργείου. Κάθε εικόνα φέρει την έννοια της απώλειας και της διατήρησης, ενώ η μη αναστρεψιμότητά της αντικατοπτρίζει την αέναη ροή του χρόνου.

Το συνεργείο, με τα ράφια γεμάτα εργαλεία, λειτουργεί ταυτόχρονα ως υποκείμενο και ως σύμβολο· ένα αρχείο της αφής, της επανάληψης και της εφευρετικότητας. Τα εργαλεία γίνονται προεκτάσεις του σώματος, μάρτυρες της επιμονής και της φθοράς. Η καθημερινότητα των ανθρώπων που εργάζονται εδώ, ο Ηλίας και ο Χρήστος στα μηχανικά, η Κούλα στο λογιστήριο και τη σύνδεση με τον έξω κόσμο, απηχεί τις χειρονομίες του καλλιτέχνη: προσεκτικές, επαναλαμβανόμενες, αβέβαιες, αλλά πάντα γεμάτες νόημα.

Οι φωτογραφίες δεν διηγούνται μια γραμμική ιστορία, σχηματίζουν αστερισμούς αντικειμένων, κινήσεων και φωτός. Η ανθρώπινη παρουσία καταγράφεται σε επιφάνειες, αντικείμενα και στην αλληλεπίδραση φωτός και ύλης. Μέσα από τη σειρά Refinements, αναδύονται ερωτήματα για το πώς κατοικούμε, πλαισιώνουμε και επισκευάζουμε τους χώρους της εμπειρίας μας. Η φωτογράφιση εδώ γίνεται πράξη συντήρησης και αποκατάστασης· κάθε μακρά έκθεση είναι χειρονομία φροντίδας, μια προσπάθεια να αντισταθεί κανείς στη λήθη.

Αν η φροντίδα και η διατήρηση μπορούν να μεταμορφώσουν το εύθραυστο σε κάτι ανθεκτικό, η έκθεση του Βεντουράκη σας προσκαλεί να σκεφτείτε πώς και οι δικοί σας χώροι, οι δικές σας μνήμες και οι δικές σας συνήθειες αναγεννιούνται μέσα από την καθημερινή επαφή και φροντίδα.

Info

Callirrhoë | έως 23/12 | Τρ., Τετ., Παρ. 11 π.μ.–7 μ.μ., Πεμ. 11 π.μ.–8 μ.μ., Σαβ. 12–4 μ.μ. & κατόπιν ραντεβού | Είσοδος ελεύθερη