Η ελληνική πεζογραφία, με τον εντυπωσιακό πλούτο των θεμάτων και των φωνών της, προσφέρει ιδανικά αναγνώσματα για αυτές τις μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Από το κοινωνικό και ψυχολογικό μυθιστόρημα μέχρι την ιστορική αναψηλάφηση, την αυτομυθοπλασία και το αστυνομικό, τα βιβλία που ακολουθούν συνομιλούν με τη μνήμη, την απώλεια, τον έρωτα, τη βία, αλλά και την ανάγκη για κατανόηση και τρυφερότητα. Δέκα ελληνικά μυθιστορήματα, διαφορετικά μεταξύ τους αλλά όλα ενδιαφέροντα και με υψηλή λογοτεχνική αξία, προτείνουν ένα αναγνωστικό ταξίδι που είναι βέβαιο ότι θα ομορφύνει τις μέρες των γιορτών.

Διαβάστε ακόμη: Ξένη λογοτεχνία: 10 βιβλία για να διαβάσουμε στις γιορτές

1. Μάρω Δούκα: Ζήτω η Άγκαθα Κρίστι

Εκδόσεις: Πατάκη
Σελίδες: 194

Η Πολυξένη, συνταξιούχος του ΙΚΑ, 75 χρονών, είναι ζωντοχήρα, μητέρα μιας κόρης που ζει στην Αγγλία, ζει στο Σούνιο και καθημερινά κάνει μια μοναχική βόλτα στην παραλία. Μια μέρα το κύμα ξεβράζει τη σορό ενός άνδρα. Αυτόπτες μάρτυρες επίσης ένας γοητευτικός δημοσιογράφος, φέρελπις συγγραφέας, ο οποίος προσπαθεί, ματαίως, να βάλει σε μια τάξη το υλικό του μυθιστορήματος που θέλει να γράψει για τον Αιγέα, καθώς και δύο αστυνομικοί. Τα τέσσερα αυτά πρόσωπα, άνθρωποι με τα μυστικά και τις πληγές τους, διασταυρώνονται τυχαία (ή, ίσως, όχι και τόσο τυχαία) με αφορμή αυτό το έγκλημα. Η πολυβραβευμένη Μάρω Δούκα γράφει ένα μυθιστόρημα που δείχνει πώς κάθε άνθρωπος είναι και μια σύνθετη υπόθεση, ένας δυσεπίλυτος γρίφος με πολλά αόρατα νήματα – είτε πρόκειται για μια ζωή σαν από βιβλίο του Ντοστογιέφσκι, του Καμί ή του Προυστ είτε σαν γραμμένη από την πένα του Γιάννη Μαρή ή της «βασίλισσας του εγκλήματος» Άγκαθα Κρίστι.

Διαβάστε ακόμη: Τα 10 καλύτερα βιβλία του 2025: Μια ματιά στα πιο must read βιβλία

2. Αύγουστος Κορτώ: Σταυραετός και κούκος

Εκδόσεις: Πατάκη
Σελίδες: 412

Ένα συγκινητικό και τρυφερό μυθιστόρημα που μιλά για τη διαφορετικότητα, την αγάπη και τη δύναμη της αποδοχής. Μέσα από τη σχέση δύο παιδιών, του Σταυραετού και του Κούκου, ο συγγραφέας αφηγείται μια ιστορία ενηλικίωσης, όπου η φιλία γίνεται καταφύγιο απέναντι στη μοναξιά και τον φόβο. Οι ήρωες κουβαλούν τις δικές τους πληγές και ανασφάλειες, όμως μαζί μαθαίνουν να αντέχουν τον πόνο και να ελπίζουν. Η γραφή του Κορτώ είναι απλή, άμεση και βαθιά συναισθηματική, χωρίς περιττές ωραιοποιήσεις. Με ευαισθησία και χιούμορ, αγγίζει θέματα όπως η ψυχική υγεία, η οικογένεια και η ανάγκη να σε βλέπουν όπως πραγματικά είσαι. Το βιβλίο δεν δίνει εύκολες απαντήσεις, αλλά προσφέρει κατανόηση και παρηγοριά. Είναι ένα έργο που διαβάζεται γρήγορα, αλλά μένει στον αναγνώστη για πολύ καιρό, θυμίζοντάς του ότι η αγάπη μπορεί να μας σώσει.

3. Φωτεινή Τσαλίκογλου: Ο Ιωσήφ ήρθε μετά

Εκδόσεις: Καστανιώτη
Σελίδες: 208

Το μυθιστόρημα της Φωτεινής Τσαλίκογλου είναι ένα βαθιά σκοτεινό και ταυτόχρονα συγκλονιστικά ανθρώπινο έργο. Ο Ιωσήφ γεννιέται στη θέση ενός παιδιού που χάθηκε πριν έρθει στον κόσμο και μεγαλώνει κουβαλώντας το βάρος μιας απουσίας. Στην πορεία της ζωής του ενσαρκώνει το απόλυτο Κακό: ασκεί ακραία βία στην αδερφή του και οδηγεί τους γονείς του στην αυτοκαταστροφή. Ωστόσο, μέσα στο απόλυτο σκοτάδι, αναδύονται απροσδόκητες στιγμές τρυφερότητας που περιπλέκουν την εικόνα του. Η Τσαλίκογλου δεν γράφει απλώς μια οικογενειακή τραγωδία, αλλά υφαίνει στο φόντο την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, από τον Εμφύλιο έως τον σημερινό μετα-κόσμο. Ο Ιωσήφ γίνεται σύμπτωμα μιας συλλογικής πληγής, μιας κοινωνίας που γεννά βία και σιωπή. Με γλώσσα διεισδυτική και ψυχαναλυτική ματιά, το βιβλίο αναζητά μία ρωγμή στο αποτρόπαιο και μετατρέπει το ζοφερό σε πρόσκληση για ζωή.

4. Γιώργος Δενδρινός: Απ’ τα κόκαλα βγαλμένα

Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Σελίδες: 408

«Μέχρι και την προτελευταία τάξη του γυμνασίου δεν είχε περάσει απ’ το μυαλό μου η ιδέα ότι θα γινόμουνα γιατρός. Αντίθετα έπαιζε πολύ το Πολυτεχνείο. Είχα μάλιστα ξεκινήσει φροντιστήριο να δώσω εξετάσεις για μηχανολόγος. Κάποια στιγμή όμως αισθάνθηκα αφόρητη πίεση από τα ημίτονα, τα ολοκληρώματα και τις ρίζες των πολυωνύμων, και αποφάσισα να δώσω εξετάσεις σε μια σχολή που δεν εξετάζονταν μαθηματικά, επιλέγοντας έτσι την ιατρική. Όμως το Πολυτεχνείο μου έμεινε απωθημένο, γι’ αυτό, ίσως υποσυνείδητα, επέλεξα αργότερα μια ειδικότητα που απαιτεί τεχνικές ικανότητες, ενασχόληση με γύψους και άλλα οικοδομικά υλικά, καθώς και χρήση κάθε λογής εργαλείων, όπως τρυπάνια, τανάλιες, σφυριά, μυστριά, σπάτουλες, στραβοκατσάβιδα, πριόνια, ντίζες, σκαρπέλα, ράσπες, μέγγενες, βίδες και ό,τι άλλο θεωρείται απαραίτητο για μαστορέματα και μερεμέτια, εκτός ίσως από τη διπλή σκάλα και το κασάκι με τις ξυλόπροκες». Μέσα στις συμπληγάδες του παρανοϊκού συστήματος υγείας, απαξιωμένοι θεραπευτές και κατατρεγμένοι ασθενείς εκπλήσσουν με το ψυχικό τους μεγαλείο. Η οδύσσεια ενός νέου γιατρού στο αφιλόξενο αρχιπέλαγος των δημόσιων νοσηλευτηρίων. Είναι το βιβλίο στο οποίο βασίστηκε η ομώνυμη κωμική ταινία του Σωτήρη Γκορίτσα, του 2011.

5. Έρση Σωτηροπούλου: Δαμάζοντας το κτήνος

Εκδόσεις: Πατάκη
Σελίδες: 328

Το μυθιστόρημα της Έρσης Σωτηροπούλου τοποθετείται στην Αθήνα του 2003, σε μια εποχή φαινομενικής ευημερίας που προοιωνίζεται όμως τη ρωγμή. Κεντρικός ήρωας είναι ένας πενηντάρης, πρώην επαναστάτης, ο οποίος έχει μεταμορφωθεί σε επιτυχημένο σύμβουλο υπουργού και βρίσκεται αντιμέτωπος με μια βαθιά υπαρξιακή κρίση. Γύρω του κινούνται πρόσωπα-καθρέφτες των επιλογών του: η παραμελημένη Ιταλίδα σύζυγος, η καλλίγραμμη ερωμένη, ο αποξενωμένος έφηβος γιος. Η αφήγηση ξεδιπλώνει ένα παιχνίδι διαψεύσεων και ερωτικών συγκρούσεων, όπου οι θαμμένες προσδοκίες επιστρέφουν απαιτητικές. Ένα ποίημα λειτουργεί ως παράδοξο στοίχημα ζωής, σύμβολο μνήμης, ήθους και χαμένων ιδανικών. Με οξυδερκή ματιά και με μία κοφτή, ακριβή γλώσσα, η Σωτηροπούλου σκιαγραφεί όχι μόνο ένα προσωπικό αδιέξοδο, αλλά και μια κοινωνία που βαδίζει αργά προς την αναπόφευκτη κατάρρευση, εγκλωβισμένη στις αντιφάσεις της.

6. Άρης Μαραγκόπουλος: Η μανία με την Άνοιξη

Εκδόσεις: Τόπος
Σελίδες: 368

1965, Ιούλιος: Σ’ ένα απομονωμένο νησί του Αιγαίου, που παλιότερα αποτελούσε τόπο εξορίας πολιτικών κρατουμένων, καταφθάνει η αισθαντική Φλώρα ζητώντας να ξεφύγει από την εμπλοκή της με πολιτικά πρόσωπα της ταραγμένης προδικτατορικής περιόδου. (Πρόκειται για τη νέα γυναίκα που ενέπνευσε την ομώνυμη ηρωίδα στη «Χαμένη Άνοιξη» του Στρατή Τσίρκα.) 2000, Αύγουστος: Μια παρέα τεσσάρων Αθηναίων έρχεται στο ίδιο νησί για διακοπές. Τα μέλη της διαπιστώνουν ότι οι κάτοικοι ζούνε κάπως παράξενα: ο ρυθμός της καθημερινότητας είναι απελπιστικά αργός και τα τοπικά προβλήματα συζητώνται εν θερμώ σ’ έναν γυναικείο Συνεταιρισμό που, εκ πρώτης όψεως, θυμίζει σοβιέτ. Μία γυναίκα (με λίγους συντρόφους της) φαίνεται να ελέγχει όλο αυτό το σύστημα: η εξηντάχρονη Φλώρα. Μεταξύ των μελών της αθηναϊκής παρέας και ορισμένων ντόπιων αναπτύσσονται σχέσεις φιλικές, ερωτικές αλλά και πολιτικές. Το μυθιστόρημα κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 2006 και σε δεύτερη έκδοση το 2009. Η παρούσα έκδοση είναι εκ βάθρων αναθεωρημένη και επεξεργασμένη από τον συγγραφέα – ένα μυθιστόρημα που 20 χρόνια μετά διατηρεί έντονο το δυναμισμό και τη φρεσκάδα του.

7. Βασίλης Γκουρογιάννης: Τα κιάλια του Βασίλι Τσουικόφ

Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Σελίδες: 250

Ο ήρωας του μυθιστορήματος είναι φτιαγμένος από υλικά υπαρξιακής αγωνίας, ιστορίας, ιδεολογίας, ιδεοληψίας, τέχνης, έρωτα. Τυπικό δείγμα του μετακατοχικού Έλληνα που προσπαθεί με οποιοδήποτε υλικό να καλύψει το προσωπικό και κυρίως το συλλογικό τραύμα. Η πορεία του μυθιστορήματος αρχίζει από τα χρόνια της Κατοχής, φτάνει σχεδόν στο σήμερα και αντιμετωπίζει τον Εμφύλιο σαν έναν τοκογλύφο που δεν μπορεί κανένας να τον ξεχρεώσει όσο αίμα και μελάνι κι αν τον αφήσει να ρουφήξει από τις αρτηρίες του. Όλα κινούνται με παραισθήσεις και ιδεοληψίες, δεν υπάρχει βεβαιότητα για τίποτε. Ματαιωμένες ζωές, ιδεολογικές ανατροπές, κωμικές και τραγικές καταστάσεις που εναλλάσσονται απροσδόκητα. Το μυθιστόρημα υποστηρίζεται από αλλήθωρη γλώσσα, αλλού κοιτάζει αλλού δαγκώνει και τρέφεται από τις δικές της σάρκες – εντέλει, περιέχει ευαισθησία και προκλητικότητα, ειρωνεία και ποιητικότητα, σεβασμό και βεβήλωση ιερών και οσίων, φιλοσοφικό στοχασμό. Όλα αυτά κρύβουν στο βάθος έναν ανεκδήλωτο σπαραγμό για την ατομική και συλλογική μοίρα του ανθρώπου.

8. Ισίδωρος Ζουργός: Χάλκινα κατώφλια

Εκδόσεις: Πατάκη
Σελίδες: 480

Εδώ, ο συγγραφέας αφηγείται τον πόλεμο της Τροίας και την επιστροφή του Οδυσσέα από μια απρόσμενη οπτική, απογυμνώνοντας τους βασιλιάδες από το ηρωικό τους περίβλημα και δίνοντας φωνή στους σιωπηλούς: δούλους, δούλες και περιθωριακούς. Ένα επινοημένο πρόσωπο παρεισφρέει στο στρατόπεδο των Αχαιών και, μέσα από τη σταδιακή του επιρροή, ανατρέπει τις ισορροπίες της ισχύος και επαναπροσδιορίζει τη μοίρα του πολέμου και του νόστου. Το μυθιστόρημα εξερευνά τη γειτνίαση των πολιτισμών, το χάσμα ανάμεσα στους απόκληρους και τη θεϊκή ή κοσμική εξουσία, καθώς και τη ρευστή σχέση δούλου και αφέντη. Με γλώσσα πλούσια και παιγνιώδη, ο Ισίδωρος Ζουργός συνδυάζει την καταγγελία της πολεμικής κτηνωδίας με ειρωνεία και παρωδία, ανοίγοντας φουσκωμένα πανιά προς νέους αφηγηματικούς ορίζοντες.

9. Νατάσα Ιντζόγλου: Φόνος στην ταράτσα

Εκδόσεις: Μίνωας
Σελίδες: 488

Ένα βράδυ που ξεκίνησε με γιορτή και χαμόγελα τελειώνει με ένα πτώμα, όταν μία καλεσμένη πέφτει νεκρή από δηλητηρίαση με στρυχνίνη. Η ντετέκτιβ Ανδριάνα Νικάκη και ο βοηθός της, Ερμής Κέζης, καλούνται να ξεχωρίσουν την αλήθεια από τα αποκαΐδια μιας παρέας που ξέρει να κρύβει καλά τα μυστικά της. Πίσω από τις μάσκες των καλεσμένων παραμονεύουν εμμονές, προδοσίες και πληγές που δεν έχουν κλείσει ποτέ. Καθώς το μυστήριο βαθαίνει, η αλήθεια μοιάζει ολοένα και πιο απειλητική και το φως που τη φωτίζει σκοτεινότερο από το ψέμα. Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που παρασύρει τον αναγνώστη σε μια ιστορία όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.
Θοδωρής Καλλιφατίδης

10. Θοδωρής Καλλιφατίδης: Μητέρες και γιοι

Εκδόσεις: Πατάκη
Σελίδες: 208

Η επιστροφή ενός γιου για λίγες μέρες στην πατρική εστία, στην Αθήνα. Η σχέση με την ενενήντα δύο ετών μητέρα του, που περιμένει πάντα τον ξενιτεμένο της στη Σουηδία. Η επικοινωνία με τον νεκρό πατέρα μέσω ενός ημερολογίου που μιλά για τις οικογενειακές ρίζες σε μια χαμένη πατρίδα, τον Πόντο, αποκαλύπτοντας την πορεία μιας οικογένειας στον 20ό αιώνα. Η αναζήτηση ταυτότητας ενός ανθρώπου που είναι παντού ξένος, ζώντας ανάμεσα σε δύο πατρίδες -εκείνη όπου γεννήθηκε και εκείνη όπου απέκτησε τη δική του οικογένεια-, σε δύο πολιτισμούς, δύο γλώσσες και δύο κουλτούρες. Μια αυτομυθοπλασία για το πόσο δύσκολο είναι να μεταναστεύεις, αποχαιρετώντας τους αγαπημένους σου, αλλά και πόσο δύσκολο είναι να μένεις σε έναν τόπο που νιώθεις ότι δε σε θέλει. Και, κυρίως, ένας φόρος τιμής στη μητέρα, της οποίας η αγάπη αποτυπώνεται στις σελίδες αυτού του βιβλίου με αξέχαστο τρόπο.

Creative: Ανδρέας Κωστόπουλος