Είναι περίεργο, αλλά το κόκκινο χαλί χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του Φεστιβάλ των Καννών, μόλις το 1984. Έχοντας ως αποστολή να αναδιοργανώσει το τελετουργικό της ανόδου στα 24 σκαλοπάτια για την είσοδο στο Palais des Festivals, ο δημοσιογράφος Yves Mourousi, εμπνεύστηκε από το τελετουργικό των βραβείων Όσκαρ, στα οποία το κόκκινο χαλί πρωτοεμφανίστηκε το 1961.

Ο Yves Μουρούζης, όπως σωστά υποψιαστήκατε ορισμένοι, ήταν ένας Ρώσος εμιγκρές. Η μητέρα του όμως, ο πατέρας του παραμένει άγνωστος, η Ευφροσύνη Μουρούζη, ήταν πριγκίπισσα, άφραγκη, πλην όμως φαναριώτικης (ελληνικής) καταγωγής. Είναι οπότε πολύ πιθανόν να γνώρισε πως το πρώτο red carpet στην ιστορία εμφανίστηκε στην τραγωδία του Αισχύλου ”Αγαμέμνων” τον 5ο αιώνα π.Χ..

Από τότε το κόκκινο χαλί στρώνονταν στην ελληνική αρχαιότητα για της υποδοχή σημαντικών προσώπων.
Μια πολύ επιτυχημένη απόφαση, γιατί: σχεδόν σαράντα χρόνια αργότερα, το ανέβασμα των σκαλοπατιών στο κόκκινο χαλί εξακολουθεί να θεωρείται μια από τις αξέχαστες στιγμές της διοργάνωσης των Καννών.

Διαβάστε ακόμη: Met Gala 2025: Ποιοι νίκησαν στιλιστικά στο κόκκινο χαλί;

Δύο μοναδικά χρώματα

Το θριαμβικό θέαμα της ανάβασης των σκαλοπατιών οφείλει το μεγαλείο του στην ύπαρξη τριών “κόκκινων χαλιών” και στις δύο πολύ ιδιαίτερες αποχρώσεις τους. Από το 2016, έχουν αναπτυχθεί δύο αποκλειστικά χρώματα, ειδικά για το Φεστιβάλ των Καννών: το κόκκινο “Rosso” χρησιμοποιείται στο κεντρικό τμήμα και το κόκκινο “Teatro” στα δύο πλαϊνά χαλιά που το πλαισιώνουν.

Σε όλη την ιστορία του Φεστιβάλ, το κόκκινο χαλί δεν ήταν πάντοτε… κόκκινο. Από την πρώτη τέλεση του Φεστιβάλ το 1946 έως το 1949, το χαλί υποδοχής ήταν μπλε και για μία φορά, το 2020, το κεντρικό χαλί ήταν μαύρο, ως ένδειξη πένθους για τα θύματα της επίθεσης στη Βασιλική της Notre-Dame στη Νίκαια.
Διαβάστε ακόμη: 10 ιδέες δώρων για τη Γιορτή της Μητέρας

Τι περιποίηση απαιτεί ένα red carpet;

Τα red carpet είναι όλα συνθετικά, από διαφόρου τύπου πλαστικές ίνες. Ως πλέον “πράσινο” θεωρείται σήμερα το κόκκινο χαλί της Berlinale, το κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Βερολίνου, το οποίο κατασκευάζεται πλήρως από ανακυκλώσιμα υλικά, όπως αλιευτικά δίχτυα. Στις Κάννες, μέχρι το 2021, το χαλί άλλαζε τρεις φορές την ημέρα, πριν από κάθε επίσημη προβολή στην κεντρική αίθουσα Louis Lumière, η οποία φιλοξενεί περίπου 2.500 θεατές σε κάθε προβολή.

Οι διοργανωτές προφανώς είχαν κρίνει, πως λίγα περισσότερα από 5.000 παπούτσια (στη συντριπτική τους πλειοψηφία ολοκαίνουρια και ολιγοπάτητα), είναι ικανά να διαταράξουν την αρτιότητα ενός κόκκινου χαλιού. Για οικολογικούς λόγους, σήμερα αντικαθίσταται μόνο μία φορά την ημέρα, κάτι που αντιπροσωπεύει εξοικονόμηση 1.400 κιλών υλικού σε σύγκριση με το προηγούμενο τελετουργικό.

Τα κόκκινα χαλιά μετά τη βραχύβια χρησιμοποίησή τους δίνονταν σε κέντρα ανακύκλωσης. Από το 2021 οι διοργανωτές του Φεστιβάλ των Καννών τα δίνουν αφιλοκερδώς σε μια ειδική μονάδα, όπου καθαρίζονται, κόβονται και επαναχρησιμοποιούνται, όχι όμως σε εκδηλώσεις του Φεστιβάλ.