Κάννες à la grecque: Οι στιγμές που η Ελλάδα έκλεψε την παράσταση
Το Φεστιβάλ των Καννών ξεκινά, αλλά αυτήν τη φορά αλλάζουμε ρόλους: γινόμαστε κριτική επιτροπή και απονέμουμε τα δικά μας βραβεία στις πιο αξέχαστες ελληνικές στιγμές του θεσμού.
Το thefashionbible.gr δεν είναι ένας κινηματογραφικός ιστότοπος για να εμπλακεί σε μακροσκελείς εξειδικευμένες αναλύσεις. Ως ένα site αισθητικής όμως, οφείλει να διερευνήσει τον αντίκτυπο που δημιούργησαν κάποιες ελληνικές συμμετοχές στο Φεστιβάλ των Καννών, που ξέφυγε ή δεν πάρθηκε υπόψη από τα μέλη των επιτροπών.
Διαβάστε ακόμη: Κάννες 2025: Τι πρέπει να ξέρετε πριν ξεκινήσει το πιο λαμπερό φεστιβάλ
Χρυσός Φοίνικας Μουσικής
View this post on Instagram
Μάνος Χατζηδάκις, 1960
Θυμάται ο Γιώργος Ζαμπέτας: “Ένα απόγευμα, να πούμε, πήρα το μπουζούκι μου και πήγαμε στο σπίτι τού Μανώλη τού Χατζιδάκι. ‘Καλώς τον Γιώργο’ μου είπε ο Μανώλης. Πάμε μέσα, κάθεται στο πιάνο, ‘άκου ένα μοτίβο’ μου λέει και αρχινάει να παίζει την εισαγωγή από τα ‘Παιδιά του Πειραιά’. Εγώ την ψώνισα… Του λέω: ‘Ρε Μανώλη, για ξαναπαίχτο’. Το ξαναπαίζει, ‘Μπράβο Μανώλη!’. ‘Σ’ αρέσει;’ με ρωτάει. ‘Τί λες ρε Μανώλη! Εδώ βλέπω εκατομμύρια δίσκους’ του λέω”. Ενώ σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο της Ιωάννας Κλειάσιου “Γιώργος Ζαμπέτας – Βίος και Πολιτεία – Και η βρόχη έπιπτε στρέιτ θρου” (Εκδόσεις Ντέφι) εξομολογείται: “…η μουσική τρύπαγε μηνίγγια, σκότωνε. Η μουσική αυτή έγινε ο εθνικός ύμνος όλου του κόσμου. Από τους πρώτους 20 σε πωλήσεις δίσκους όλου του κόσμου έγινε! Πούλησε εκατομμύρια δίσκους. Παντού το τραγουδάγανε. Μέχρι και στην Ουρακοτάνγκα που έχει μόνο πέντε κατοίκους κι αυτούς ανθρωποφάγους, αυτό τραγουδάγανε”!
Στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, δεν υπάρχει διάκριση για τη μουσική ή το τραγούδι κάποιας ταινίας κι έτσι ο Μάνος Χτζηδάκις αρκέστηκε στο Όσκαρ που κατέκτησε ένα χρόνο αργότερα για το “Καλύτερο κινηματογραφικό τραγούδι της χρονιάς”…
Διαβάστε ακόμη:
Χρυσός Φοίνικας Outfit Ερασιτέχνη Χορευτή
Γιώργος Φούντας, 1960
Στο θρυλικό πάρτι που διοργάνωσε η ελληνική συμμετοχή για την ταινία “Ποτέ την Κυριακή” ο Γιώργος Φούντας ήταν ο ένας από τους τρεις βασικούς πρωταγωνιστές. Οι άλλοι ήταν η Μελίνα Μερκούρη και ο Γιώργος Ζαμπέτας. Έφθασε στο ξενοδοχείο Ambassadeur φορώντας σμόκιν με λευκό σακάκι και παπιγιόν, ευτυχώς η ανδρική μόδα εκείνες τις χρονιές ήταν κομψή και ο ίδιος ο Γιώργος Φούντας ήταν καλόγουστος. Ύστερα από λιγότερη μια ώρα συνέχιζε να χορεύει με το λευκό του πουκάμισο χωρίς κουμπιά, περασμένο όμως μέσα στο παντελόνι. Θυμάται η Ντένη Βαχλιώτη, ενδυματολόγος της ταινίας και αυτόπτης μάρτυρας. “Είχε έρθει και η χήρα του Aga Khan, η Begum (προφέρεται Μπεγκούμ) στο πρώτο της πάρτι μετά το πένθος. Φορούσε ένα κορσελέ ρούχο από ταφτά με κάτι φουφούλες και τη βούτηξε ο Φούντας και την ανέβασε πάνω σε ένα τραπέζι. Έσκισε το πουκάμισό του και της λέει, στα ελληνικά, ‘Χτύπα με ρε, το στήθος αυτό είναι δικό σου’. Αυτή τρελάθηκε. Όχι μόνο αυτή, όλος ο κόσμος. Εκεί ακόμα και το πώς θα πεις καλημέρα είναι υπολογισμένο, οι κινήσεις, όλα είναι υπολογισμένα. Πού αυτό το πράγμα! Και δώσ’ του αρχίζει και την κουνάει ο Φούντας να χορεύει τσιφτετέλι και έσπασε το τραπέζι! Όλος ο κόσμος είχε τρελαθεί. Το σώσε έγινε”. Και ο Γιώργος Ζαμπέτας επιβεβαιώνει: “Το μάλε – βράσε γινότανε κει πέρα. Χορός, χορός συνέχεια και σέικ το έκανα το τραγούδι! Ο Φούντας είχε ξεσκιστεί στο χορό, τούμπες στον αέρα έκανε. Να τρέχουν οι σαμπάνιες και τα κρασιά στο πάτωμα. Και ξαφνικά αρχίζουν και το σπάσιμο. Σπάσιμο πολύ, όλα τα σπάσανε εκεί μέσα”.
Χρυσός Φοίνικας Ντόλτσε Βίτα

Μελίνα Μερκούρη, Τζούλη Ντασσέν
Ελλάδα, 1960
Εκμυστηρεύεται η Ντένη Βαχλιώτη στο Ιάσονα Τριανταφυλλίδη: “…βγήκαμε από ‘κει στο φινάλε της προβολής και τη Μελίνα την είχαν βουτήξει και την πήγαιναν στους ώμους και τον Ντασέν επίσης. Και πήγαμε κατευθείαν στο ξενοδοχείο Ambassadeur για τη δεξίωση που έδινε κάθε ταινία. Ήταν ένα μικρό ξενοδοχείο γιατί δεν υπήρχαν λεφτά, μακριά από την παραλία, ήταν ψηλά και μακριά από το κέντρο όπου γίνονταν όλα (σ.σ. Στην πραγματικότητα το ξενοδοχείο βρίσκεται στο Ζουάν λε Πεν, στην Αντίμπ, δίπλα στις Κάννες). Είχε έρθει ο Μόραλης, που το έκανε σαν ταβέρνα μέσα. Τραγουδούσε, θυμάμαι, ο Gilbert Becaud και του ψιθυρίσαμε να σταματάει το γαλλικό τραγούδι που έλεγε και να λέει τη φράση από ‘Τα παιδιά του Πειραιά’, ‘κι όταν βραδιάζει τραγούδια μ’ αραδιάζει…’ και μετά να επιστρέφει στο τραγούδι που έλεγε. Το έκανε αυτό όλο το βράδυ.
Οχτώ το πρωί και όλα τα πάρτι των Καννών, που ήταν σνομπ πάρτι, τελείωναν σε καθορισμένη ώρα, μέχρι και καθορισμένες θέσεις είχαν, είχαν μαζευτεί στο ταβερνείο το δικό μας! Όλοι χόρευαν τσιφτετέλι, από την Begum μέχρι τον Εμπειρικό! Οι πάντες ήταν εκεί, η Annita Ekberg Ανίτα Έκμπεργκ. Όλοι… Στις 8 το πρωί χόρευαν ακόμη…Και το τραγούδι το τραγουδούσαν όλοι. Αντηχούσε παντού. Όταν τελείωσε το πάρτι φύγαμε με τα πόδια, με τα τακούνια τα τόσα, φτάσαμε στην Κρουαζέτ και ακούγαμε τον κόσμο να τραγουδάει το «Ποτέ την Κυριακή», όλοι γνώριζαν το τραγούδι. Το επόμενο πρωί οι Κάννες είχαν αλλάξει ύφος. Όλοι τραγουδούσαν το τραγούδι. Μιλούσαν έτσι. Έκαναν τα πουκάμισα όπως ο Φούντας. Έγινε μια έκρηξη ελληνικού ταμπεραμέντου. Στον χορό, στον τρόπο που κοιτούσαν, που έκαναν κόρτε. Όλα αυτά έγιναν. Χάλασε ο κόσμος”.
Το αστείο εκείνη τη χρονιά είναι πως τον Χρυσό Φοίνικα εκείνη τη χρονιά τον κέρδισε ο Federico Fellini με την ταινία “”Ντόλτσε βίτα”. Ακούσατε κάτι γιατο ιταλικό γλέντι;
Χρυσός Φοίνικας Ωραιότερης non topless στάρλετ

Photo credit: Facebook/ Ρίκα Διαλυνά
Ρίκα Διαλυνά, 1965
Η Σταρ Ελλάς, natural sexy, με το άψογο ελληνικό μπικίνι της δεν χρειάστηκε να αφαιρέσει το πάνω μέρος για να τραβήξει το ενδιαφέρον των φωτογράφων, όπως συνήθιζαν δεκάδες στάρλετ κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ. Η Ρίκα Διαλυνά συμμετείχε στην αποστολή για την παρουσίαση, εκτός διαγωνιστικού προγράμματος, της ταινίας “Διπλοπενιές” και κατάφερε να επισκιάσει ακόμη και την πρωταγωνίστρια Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Χρυσός Φοίνικας Επίμονου Σκηνοθέτη
Μιχάλης Κακογιάννης, 1962
Με 8 συμμετοχές ο κορυφαίος μας σκηνοθέτης κατέχει το ρεκόρ μέχρι στιγμής της εκπροσώπησής μας στο Φεστιβάλ των Καννών. Υπήρξε μάλιστα και ο πρώτος που βραβεύτηκε. Το 1962 η ταινία του “Ηλέκτρα” κέρδισε το Μεγάλο Τεχνικό Βραβείο και Βραβείο Καλύτερης Κινηματογραφικής Μεταφοράς.
Χρυσός Φοίνικας “Palm dorm…”
Θεόδωρος Αγγελόπουλος, 1998
Ο μεγάλος μας σκηνοθέτης συνέχισε την παράδοση διακρίσεων που ξεκίνησε ο Μιχάλης Κακογιάννης. Χρειάστηκε πάντως 5 συμμετοχής για να κερδίσει τον πολυπόθητο Χρυσό Φοίνικα, τον μοναδικό που κατέχει μέχρι στιγμής η χώρα μας. Ήταν το 1998 με την ταινία “Η αιωνιότητα και μια μέρα”. “Palm dorm…” (ο Φοίνικας κοιμάται), σχολίασαν κάποιες εφημερίδες, κάνοντας ένα κακεντρεχές λογοπαίγνιο με το “Palm d’or”, που ονομάζεται το κορυφαίο βραβείο του Φεστιβάλ.
Χρυσός Φοίνικας Υποσχόμενου ηθοποιού

Κάννες 2023: Adele Exarchopoulos με τον σκηνοθέτη Abdellatif Kechiche και τη Lea Seydoux. Photo by Stuart C. Wilson/Getty Images
Adele Exarchopoulos, 2013
Το υπαρκτό βραβείο “υποσχόμενου ηθοποιού” το κέρδισε όντως το 2014, όμως εμείς με τη μηχανή του χρόνου της το απονέμουμε το 2013, όταν, λίγο προτού μπει στα 20, έγινε η νεότερη ηθοποιός που τιμήθηκε με Χρυσό Φοίνικα για τον συμπρωταγωνιστικό της ρόλο στην ταινία “Η ζωή της Αντέλ”. Στο κόκκινο χαλί έβγαλε μια απίστευτη φρεσκάδα, που δεν άφησε κανένα ασυγκίνητο.
Χρυσός Φοίνικας “Ελλάδα 2.0”
Γιώργος Λάνθιμος, 2015
Αφού επί 64 ολόκληρα χρόνια η ελληνική θεματολογία των ταινιών στις Κάννες χαρακτηριζόταν “μαυρόασπρη” (αρχαιότητα, Κατοχή, Εμφύλιος, φτώχεια, πορνεία), εμφανίστηκε ο Γιώργος Λάνθιμος για να δείξει το “έγχρωμο” πρόσωπο της χώρας μας. Η ταινία του “Ο αστακός”, αν μη τι άλλο “ανέβασε πίστα” κινηματογραφικά τη χώρα μας και πυροδότησε “ένα νέο δυναμικό κίνημα, που δεν θυμίζει σε τίποτα αυτά που είχαμε δει ως τότε στο ελληνικό σινεμά”, όπως επεσήμανε ο Γιάγκος Αντίοχος.
Ειδική διάκριση Κορυφαίου Ανιματέρ
Από κοινού Μελίνα Μερκούρη – Γιώργος Ζαμπέτας, 1960
Και οι δύο, μαζί με τον Γιώργο Φούντα, πυροδότησαν τη μεγαλύτερη εξωκινηματογραφική επανάσταση που βίωσε μέχρι στιγμής το Φεστιβάλ των Καννών. Η Μελίνα με το απολαυστικό γέλιο της κι ένα μόνιμο τσιγάρο στα χείλη, να χορεύει και να τραγουδάει ασταμάτητα, ενώ ο Γιώργος Ζαμπέτας με τη δεξιοτεχνία, το “πονηρό” χαμόγελο και τα επιφωνηματά του, έδειξαν στο διεθνές κοινό του Φεστιβάλ τον ελληνικό τρόπο για να αποφορτίζεται κάποιος, να γελάει και να απολαμβάνει πραγματικά.
Ειδική διάκριση Νέα Greta Garbo
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Έλλη Λαμπέτη, 1954, 1956, 1958
Η βράβευση δεν είναι δική μας, αλλά ο χαρακτηρισμός που της έδωσαν τα ξένα έντυπα για τη συμμετοχή της σε τρεις ταινίες του Μιχάλη Κακογιάννη: “Κυριακάτικο ξύπνημα”, “Το Κορίτσι με τα μαύρα” και “Το τελευταίο ψέμα”.
Ειδική διάκριση “Μαύρο στο κόκκινο”
Δούκισσα Νομικού, 2024
Η άγνωστη εκτός της χώρας μας Δούκισσα Νομικού με την άψογη παρουσία της στο κόκκινο χαλί του Φεστιβάλ, έκανε τους παπαράτσι να θυσιάσουν λίγο χώρο από το τσιπάκι της μηχανής τους, παρότι γνώριζαν πως οι λήψεις τους θα μείνουν απούλητες. Στο εντυπωσιακό πέρασμά της βοήθησε πολύ και η εντυπωσιακή δημιουργία της Σήλιας Κριθαριώτη, η οποία ίσως θα πρέπει να διδάσκει την ενότητα “sexy” στις αμερικανικές ανώτατες σχολές σχεδίου μόδας.