Το Φεστιβάλ Καννών 2025 έχει ήδη ξεκινήσει. Είναι για τους σινεφίλ ότι είναι η εβδομάδα υψηλής ραπτικής για τη μόδα: το απόλυτο πεδίο δημιουργίας. Και φέτος, από τις 13 έως τις 24 Μαΐου, η Croisette φωτίζεται ξανά από τα πιο δυνατά ονόματα του παγκόσμιου κινηματογράφου – από αγαπημένους auteurs μέχρι εκπλήξεις από ηθοποιούς που δοκιμάζουν για πρώτη φορά το σκηνοθετικό βλέμμα.

Διαβάστε ακόμη: Red carpet: Επηρέασαν οι νέοι κανόνες τις εμφανίσεις των celebrities;

Η 78η διοργάνωση ξεκινά με πρόεδρο της κριτικής επιτροπής την υπέροχη Juliette Binoche (Ζιλιέτ Μπινός), που θα απονείμει τον Χρυσό Φοίνικα μαζί με διεθνή ομάδα δημιουργών και ηθοποιών. Με τις μνήμες ακόμη νωπές από θριάμβους όπως το Anatomy of a Fall και το Titane, τα φώτα στρέφονται και πάλι στο ποιος θα συγκινήσει, ποιος θα διχάσει και –τελικά– ποιος θα κερδίσει. Ξεχωρίσαμε 21 ταινίες που ήδη προκαλούν συζητήσεις, μερικές πριν καν προβληθούν.

Διαβάστε ακόμη: Κάννες à la grecque: Οι στιγμές που η Ελλάδα έκλεψε την παράσταση

1. Alpha –Julia Ducournau

Η βραβευμένη με Χρυσό Φοίνικα για το Titane επιστρέφει με την πιο προσωπική της, όπως λέει, ταινία. Η 13χρονη μεγαλώνει με τη μητέρα της σε μια φανταστική Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’80. Αυτό το αντισυμβατικό δράμα ενηλικίωσης με πρωταγωνίστρια τη νέα Mélissa Boros και συμπρωταγωνίστριες τις Emma Mackey, Golshifteh Farahani και Tahar Rahim, η Ducournau υπόσχεται ακόμη μία εμπειρία που θα συζητηθεί. Δεν ξέρουμε ακριβώς τι μας περιμένει και αυτό είναι το πιο συναρπαστικό.

2. The Chronology of Water –Kristen Stewart

Μετά από χρόνια προσμονής, η πρώτη ταινία της Kristen Stewart ως σκηνοθέτιδας είναι γεγονός. Βασισμένη στα απομνημονεύματα της Lidia Yuknavitch, αφηγείται την ιστορία μιας γυναίκας που προσπαθεί να αναδυθεί μέσα από θλίψη, εθισμό, επιθυμία και τελικά μητρότητα. Με την Imogen Poots στον πρωταγωνιστικό ρόλο, το καστ περιλαμβάνει από την Thora Birch μέχρι τον Jim Belushi, κι ανυπομονούμε να δούμε τι έχει ετοιμάσει η Stewart.

3. Die, My Love –Lynne Ramsay


Η Lynne Ramsay επιστρέφει μετά από επτά χρόνια με μία ακόμη ιστορία ψυχολογικής καταβύθισης: η Jennifer Lawrence υποδύεται μια γυναίκα που παλεύει με επιλόχεια κατάθλιψη, παγιδευμένη ανάμεσα στον έρωτα και την καταστροφή. Δίπλα της, ο Robert Pattinson και ο LaKeith Stanfield. Ο τίτλος από μόνος του λέει πολλά, η Ramsay, όπως πάντα, δεν θα χαριστεί σε κανέναν.

4. Drunken Noodles – Lucio Castro

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Lucio Castro (@lucio_castro)

Ο Lucio Castro μάς είχε εντυπωσιάσει με το End of the Century και τώρα επιστρέφει με μια υπαρξιακή και αισθησιακή ιστορία ενηλικίωσης στη Νέα Υόρκη. Στην ταινία, ένας νεαρός φοιτητής τέχνης έρχεται αντιμέτωπος με μνήμες, επιθυμίες και… παραμορφώσεις του χρόνου. Αισθητική new queer cinema, νοσταλγία και πάθος σε μια ταινία που μιλάει σιγανά, αλλά εισχωρεί με δύναμη βαθιά.

5. Eddington – Ari Aster

Τι κοινό έχουν ο Ari Aster, ο Joaquin Phoenix και ο Pedro Pascal; Την Eddington, ένα σκοτεινό western εποχής που ανατέμνει τις κοινωνικές και πολιτικές ρωγμές της Αμερικής. Ο Aster αφήνει για λίγο τον τρόμο για να καταπιαστεί με τον τρόμο της καθημερινής εξουσίας και κανείς δεν περιμένει ότι θα είναι εύκολο.

6. Eleanor the Great – Scarlett Johansson

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Deadline (@deadline)

Σε ηλικία 40 ετών η Scarlett Johansson περνά πίσω από την κάμερα και σκηνοθετεί τη 95χρονη June Squibb σε ένα δράμα για τη δεύτερη νιότη. Με την υποστήριξη της Sony Pictures Classics, το πρότζεκτ ολοκληρώθηκε κυριολεκτικά στο παρά πέντε και τώρα φτάνει στο κόκκινο χαλί των Καννών.

7. Enzo – Robin Campillo

Ο σκηνοθέτης του 120 battements par minute επιστρέφει με το Enzo, ένα ευαίσθητο δράμα ενηλικίωσης με ήρωα έναν έφηβο που ερωτεύεται κρυφά έναν Ουκρανό εργάτη. Η ταινία αποτίειει φόρο τιμής στον αείμνηστο Laurent Cantet, με τον οποίο ο Campillo υπήρξε στενός συνεργάτης.

8. Highest 2 Lowest – Spike Lee

Ο Spike Lee είναι κάτι σαν το πνεύμα των Καννών, απρόβλεπτος, αιχμηρός και πάντα πολυσυζητημένος. Φέτος επιστρέφει στην Κρουαζέτ με ένα φιλόδοξο remake: το “Highest 2 Lowest”, ελεύθερη διασκευή του αριστουργήματος του Ακίρα Κουροσάβα “High and Low”, με πρωταγωνιστές τους Denzel Washington και A$AP Rocky. Αντί για τη βιομηχανία παπουτσιών στην Ιαπωνία, ο Lee τοποθετεί την ιστορία στον κόσμο της χιπ-χοπ και των δισκογραφικών εταιρειών της Νέας Υόρκης. Μια αποτυχημένη απαγωγή γίνεται η αφορμή για να εξερευνηθούν ταξικές ανισότητες και ηθικά διλήμματα, μέσα από την ανατρεπτική ματιά του Lee. Είναι μία από τις πολυαναμενόμενες ταινίες της χρονιάς και όχι άδικα, γιατί όταν ο Spike Lee κάνει “joint”, κάτι μεγάλο μαγειρεύεται.

9. The History of Sound – Oliver Hermanus

Ο Νοτιοαφρικανός σκηνοθέτης του Moffie και του Livin”, Oliver Hermanus, επιστρέφει στις Κάννες με μια ταινία που υπόσχεται να μας συγκινήσει βαθιά: το The History of Sound, βασισμένο σε διήγημα του Ben Shattuck. Στο επίκεντρο, οι Paul Mescal και Josh O’Connor, δύο από τα πιο αγαπημένα πρόσωπα του κινηματογραφικού ίντερνετ, ενσαρκώνουν νεαρούς μουσικούς στην Αμερική του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Εκείνος είναι φοιτητής σύνθεσης, ο άλλος τραγουδιστής από το Κεντάκι και μαζί ξεκινούν μια περιπλάνηση που θα αλλάξει για πάντα τη σχέση τους. Μουσική, ρομαντισμός, πόλεμος και μνήμη συνυφαίνονται σε ένα queer δράμα που ήδη συγκεντρώνει προσδοκίες. Η MUBI έχει εξασφαλίσει τα δικαιώματα διανομής κι εμείς ανυπομονούμε να το δούμε σε αίθουσες.

10. Left-Handed Girl – Shih-Ching Tsou

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Nina Ye 葉子綺 (@qmorenina)

Η Shih-Ching Tsou επιστρέφει στη σκηνοθεσία για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια, υπογράφοντας τη “Left-Handed Girl”, μια πολύχρωμη, μελαγχολική ωδή στην Ταϊπέι, με συν-σεναριογράφο τον Sean Baker (ο οποίος συμμετείχε και στην παραγωγή). Η ιστορία ακολουθεί μια ανύπαντρη μητέρα και τις δύο κόρες της που επιστρέφουν στην πρωτεύουσα για να ανοίξουν μια μικρή επιχείρηση. Ανάμεσά τους, η μικρότερη κόρη, που έχει για μοναδικό φίλο μία πανέξυπνη… σουρικάτα και δέχεται από τον παππού της αυστηρές νουθεσίες να μην χρησιμοποιεί το «διαβολικό» αριστερό της χέρι. Η ταινία είναι γεμάτη ενέργεια, χιούμορ και τρυφερότητα, ένα ταξίδι στους νυχτερινούς πάγκους της Ταϊπέι, με ένα βλέμμα που ισορροπεί ανάμεσα στη νοσταλγία και την αναζήτηση ταυτότητας. Το κοινό των Καννών ήδη την έχει λατρέψει.

11. The Mastermind – Kelly Reichardt

Η Kelly Reichardt εγκαταλείπει προσωρινά τα γνώριμα τοπία του Όρεγκον για να μεταφερθεί στην Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ, με μια ιστορία ληστείας έργων τέχνης που διαδραματίζεται στο φόντο του Πολέμου του Βιετνάμ. Με τους Josh O’Connor και Alana Haim στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, η διακριτική δημιουργός παραμένει πιστή στο στιλ της, με τη δεύτερη συνεχόμενη παρουσία της στο φεστιβάλ μετά το Showing Up.

12. Miroirs No. 3 – Christian Petzold

Ο Christian Petzold κάνει την πρώτη του εμφάνιση στις Κάννες με την πιο αινιγματική ίσως ταινία του ως τώρα. Η Paula Beer ενσαρκώνει μια γυναίκα που επιβιώνει από ένα τροχαίο, βρίσκει καταφύγιο σε μια αγροικία και παλεύει με το παρελθόν και τις αντανακλάσεις του παρόντος. Ο Ραβέλ συνοδεύει μουσικά αυτή τη φαινομενικά “ανάλαφρη” αλλά στοιχειωτική σπουδή πάνω στην απώλεια.

13. Pillion – Harry Lighton

Ένα γλυκό και τολμηρό ερωτικό δράμα με επίκεντρο μια BDSM σχέση. Ο Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ είναι ο μυστηριώδης μοτοσικλετιστής που καλεί για ραντεβού έναν μοναχικό τραγουδιστή κουαρτέτου (Χάρι Μέλινγκ), την Παραμονή Χριστουγέννων. Με γραφικές σκηνές αλλά και τρυφερό συναισθηματικό πυρήνα, το φιλμ του Λάιτον ανατρέπει τις κλασικές νόρμες του queer σινεμά.

14. Sentimental Value – Joachim Trier

Ο Νορβηγός Joachim Trier, μετά την επιτυχία του The Worst Person in the World, επιστρέφει με μια ταινία που ξεκινά από την ιστορία μιας Αμερικανίδας ηθοποιού (El Fanning) που μετακομίζει στο Όσλο, αλλά εξελίσσεται σε χρονικό μιας ολόκληρης οικογένειας και της ιστορίας ενός σπιτιού. Μαζί της, οι Stellan Skarsgård, Renate Reinsve και Inga Ibsdotter Lilleaas.

15. Sound of Falling – Mascha Schilinski

Τέσσερις γενιές κοριτσιών σε μια φάρμα στη Γερμανία και μια εικονοποιία που μοιάζει με βιντεοσκοπημένες αναμνήσεις φαντασμάτων. Η Γερμανίδα δημιουργός Mascha Schilinski συνθέτει μια ποιητική, αισθητηριακή αφήγηση για τον χρόνο, τη μνήμη και την αυτο-απάρνηση.

16. Nouvelle Vague – Richard Linklater

Ο Richard Linklater αναβιώνει τη γέννηση της γαλλικής Νουβέλ Βαγκ μέσα από την αναπαράσταση των γυρισμάτων του Με Κομμένη την Ανάσα του Γκοντάρ. Η Zoey Deutch υποδύεται τη Seberg, ενώ ο Guillaume Marbeck τον ίδιο τον Godard. Μια ταινία-φόρος τιμής στην αλλαγή που έφερε η Nouvelle Vague στο παγκόσμιο σινεμά.

17. The Phoenician Scheme – Wes Anderson

Ο Wes Anderson παραμένει στο γνώριμο στιλ του, με μια ακόμα φιλμική φαντασία γεμάτη συμμετρίες, χρώματα και χαρακτήρες-μινιατούρες. Εδώ, ο Benicio del Toro ενσαρκώνει έναν δισεκατομμυριούχο που εξαφανίζεται επανειλημμένα, ενώ η Mia Threapleton (κόρη της Kate Winslet) κάνει εντυπωσιακό ντεμπούτο ως μοναχή.

18. The Plague – Charlie Polinger

Μια ιστορία ενηλικίωσης που μετατρέπεται σε σωματικό εφιάλτη. Έφηβοι σε καλοκαιρινή κατασκήνωση νερού βασανίζουν ο ένας τον άλλον σε μια αλληγορία για την εφηβεία, τις μεταμορφώσεις και τη σκληρότητα της αγέλης. Γυρισμένο σε φιλμ 35mm, βασισμένο σε προσωπικά βιώματα του σκηνοθέτη.

19. Resurrection – Bi Gan

Ο Κινέζος δημιουργός Bi Gan υπογράφει μια μετα-αποκαλυπτική sci-fi ταινία με φιλοσοφικές προεκτάσεις. Στο μέλλον, μια γυναίκα που έχει χάσει την ικανότητα να ονειρεύεται συνδέεται με ένα android μέσα από μια σειρά επεμβάσεων και ψευδαισθήσεων. Ο Bi Gan φημίζεται για τη λυρική, ατμοσφαιρική σκηνοθεσία του, και αυτή η ταινία αναμένεται να εδραιώσει τη φήμη του διεθνώς.

20. Urchin – Harris Dickinson

Ο ταλαντούχος ηθοποιός Harris Dickinson δοκιμάζει για πρώτη φορά τις δυνάμεις του στη σκηνοθεσία με ένα κοινωνικό δράμα για έναν περιθωριακό λονδρέζο που προσπαθεί να ξεφύγει από τα ναρκωτικά και τη βία. Η ματιά του συνδυάζει ρεαλισμό και μια παράξενη ποιητικότητα, θυμίζοντας Mike Lee για την εποχή του A24.

21. Yes! – Nadav Lapid

Ο Ισραηλινός σκηνοθέτης Nadav Lapid επιστρέφει με κάτι εντελώς απροσδόκητο: μια ειρωνική και ίσως σουρεαλιστική εκδοχή του Yes Man, τοποθετημένη στο ταραγμένο σήμερα. Όπως και στο Synonyms, ο δημιουργός παλεύει με την εθνική ταυτότητα, τον θυμό και την επιθυμία για διαφυγή, πάντα με το αιχμηρό βλέμμα του πάνω στην πολιτική και τον εαυτό του.