Υπάρχουν άνθρωποι ανάμεσά μας που ίσως δεν τους γνωρίζουμε και που αθόρυβα, προσηλωμένοι στο δικό τους δημιουργικό σύμπαν, μας προσφέρουν το ταλέντο τους κάνοντάς μας να νιώθουμε στιγμές ευδαιμονίας. Ένα από αυτά τα ιδιαίτερα πλάσματα είναι η Κωνσταντίνα Πολυχρονοπούλου και αν βρεθείτε στις εγκαταστάσεις του ΠΛΥΦΑ στον Βοτανικό από τις 3-6 Ιουνίου το βράδυ, θα «κοινωνήσετε» κι εσείς το χάρισμά της.

Δείτε ακόμη: Θάλλω: Η Κωνσταντίνα και ο Νότης παίζουν, τραγουδούν και χορεύουν με τους ηλικιωμένους 

Η γνωριμία με την Κωνσταντίνα απλώνεται στον χρόνο και ακόμα κι αν μεσολαβεί μεγάλο διάστημα χωρίς να βρεθούμε ή να μιλήσουμε, έχει ρίζα μέσα μας. Την συναντώ ένα ανοιξιάτικο μεσημέρι στον χώρο που δημιουργεί στο κέντρο της Αθήνας. Στην πόρτα με υποδέχεται η ελληνική μελαχρινή ομορφιά προσωποποιημένη. Το ευρύχωρο studio είναι φωτεινό και λιτό, όπως κι η ίδια. Ένα πιάνο, ένα ποδήλατο, το τραπέζι εργασίας και ένα εικόνισμα ακουμπισμένο ανάμεσα σε βιβλία.

Ποια είναι η Κωνσταντίνα Πολυχρονοπούλου;

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σε ηλικία οκτώ χρονών θέλησε να μάθει ντραμς ή σαξόφωνο και ο ηθοποιός πατέρας της την γράφει στο Ωδείο Αθηνών όπου τελικά ξεκινάει πιάνο. Διαθέτοντας ένα καλό «αυτί» και μουσική αντίληψη, δεν αργεί να δείξει την κλίση της στο δύσκολο αυτό όργανο. Με πρόοδο που εξελίσσεται συνεχώς, φτάνει στην εφηβεία όπου η ορμή των 15 χρόνων της, προκαλεί ρήξη με την πολύ αυστηρή δασκάλα της. Η Κωνσταντίνα σταματάει το πιάνο. Ξεκινάει χορό και για τα επόμενα χρόνια αφήνεται στην αγάπη της για την κίνηση, το θέατρο και την μουσική, απαλλαγμένη από τα στεγνά όρια και τους «κλασσικισμούς» του Ωδείου. Κάνει όνειρα να πάει στην Ολλανδία να σπουδάσει Σωματικό Θέατρο. Μόνο που κάτι απροσδόκητο έρχεται να αλλάξει τα δεδομένα.

«Πιάνει φωτιά το πατρικό μου σπίτι και το πρώτο πράγμα που αυθόρμητα έρχεται στο μυαλό μου είναι να μην καεί το πιάνο, να σωθεί το πιάνο μου! Μετά από αυτό το συμβάν γυρνάω πίσω στο Ωδείο. Αλλάζω καθηγήτρια και ολοκληρώνω τις σπουδές μου με άριστα και έπαινο καλύτερης επίδοσης στο κλασσικό πιάνο. Είμαι χαρούμενη αλλά κάτι μου λείπει. Σκεφτόμουν το μέλλον και δεν μου έφτανε να ακολουθήσω τη σταδιοδρομία μονάχα της πιανίστα, ακόμη κι αν μου δόθηκαν υποτροφίες και ευκαιρίες για να ειδικευτώ στο σολιστικό κομμάτι. Κάτι μέσα μου ζητούσε περισσότερα…».

Με τη μουσική μου, προσπαθώ να συνδιαλλαγώ με την ουσία τους.

Αποφασίζει να στραφεί στη σύνθεση. Για τα επόμενα 4 χρόνια θα σπουδάσει Μουσική Θεωρία και Σύνθεση με πλήρη υποτροφία δίπλα στον σπουδαίο Θεόδωρο Αντωνίου ενώ θα εμπλουτίζει διαρκώς τις γνώσεις της: μεταπτυχιακό στη μουσική παιδαγωγική στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, μαθήματα πιάνου στη Σουηδική Μουσική Ακαδημία του Μάλμε, Θέατρο και Κινησιολογία πάνω στην μέθοδο Grotowski, θεατρικό παιχνίδι, μουσικοθεραπεία, και άλλα. Παράλληλα, διδάσκει πιάνο στο αγγλικό σύστημα ΑBRSM όσο και στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας. «Οι σχέσεις και το δέσιμο με τους μαθητές μου είναι μεγάλη ευλογία. Έχω μαθητές που ξεκίνησαν μαζί μου όταν ήταν 6 ετών και τώρα τελειώνουν το Λύκειο ή σπουδάζουν. Διδάσκω σε μαθητές που είτε απλά αγαπούν να παίζουν ή έχουν με το πιάνο επαγγελματική σχέση. Δεν ξέρω μέχρι πότε θα συνεχίσω την διδασκαλία αλλά το σίγουρο είναι ότι καμαρώνω και ευγνωμονώ τον κάθε μαθητή μου ξεχωριστά…».

Ταυτόχρονα, η Κωνσταντίνα αρχίζει να δραστηριοποιείται ενεργά στη σύνθεση για παραστάσεις σύγχρονου χορού — έναν χώρο που της προσφέρει, όπως λέει, καλλιτεχνική ελευθερία.

Το 2016 γνωρίζει την χορογράφο Αθανασία Κανελλοπούλου και θα ξεκινήσει μεταξύ τους μία σταθερή συνεργασία. Αυτή η συνάντηση θα είναι η αφορμή να «ανοίξει» περισσότερο η δημιουργική της βεντάλια και να έρθει ακόμα πιο κοντά σε αυτό που αγαπά. «Η ενασχόλησή μου με τον σύγχρονο χορό μού έδωσε μια απίστευτη ελευθερία να δοκιμαστώ, να πειραματιστώ, να διευρύνω τη μουσική μου γλώσσα. Στα σώματα και στον τρόπο που κινούνται, εγώ βλέπω μουσική· τα μεταφράζω σε ήχο…».

«Δεν είναι απλώς μουσική επένδυση· δεν “ντύνω” τις παραστάσεις, τις υποστηρίζω. Με τη μουσική μου, προσπαθώ να συνδιαλλαγώ με την ουσία τους. Συνθέτω σε ένα ευρύ φάσμα, από κλασική και μινιμαλιστική μουσική μέχρι ηλεκτρονική και techno. Το ζητούμενο για μένα είναι να συνομιλώ ουσιαστικά με την καλλιτεχνική ταυτότητα του κάθε χορογράφου και να εντρυφώ στον κόσμο του. Η δε συνεργασία με την χορογράφο και τους χορευτές, οδηγεί σε ένα καλλιτεχνικό ολοκλήρωμα που είναι αποτέλεσμα ισοτιμίας, σεβασμού, ειλικρίνειας και αγάπης όλων των μερών».

Δείτε ακόμη: Diomas: Μαμά και κόρη δημιουργούν μόδα που μυρίζει ελληνικό καλοκαίρι 

Το 2022 κυκλοφορεί το βιβλίο της με τίτλο «Μουσική και Σώμα» — ένα μουσικό εγχειρίδιο που απευθύνεται σε χορογράφους, χορευτές και performers. Το σώμα του χορευτή προσεγγίζεται ως ένα ακόμη μουσικό όργανο, ικανό να παράγει ήχο, ρυθμό, σιωπή, και να ενσαρκώνει μουσικές δομές. Κύριο μέλημά της με αυτό το βιβλίο είναι να προσεγγίσει μουσικά τους ανθρώπους του χορού: πώς μπορεί ένας χορευτής να αξιοποιήσει τα στοιχεία της μουσικής στην πράξη-να τα ενσωματώσει; Η ανάγνωση της παρτιτούρας, η αντίληψη του ήχου και της σιωπής, η κινησιολογική απόδοση ενός ρυθμικού μοτίβου — όλα αποτελούν απαραίτητες γνώσεις, τις οποίες επιδιώκει να επικοινωνήσει μέσα από το έργο αυτό.

Όποιος κοιτάξει το βιογραφικό της Κωνσταντίνας θα δει ότι έχει εμφανιστεί ως πιανίστα αλλά και σαν συνθέτις στα πιο γνωστά Φεστιβάλ και χώρους πολιτισμού στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Επίσης δίνει διαλέξεις για τη σχέση της μουσικής και του χορού, και παράλληλα εκπονεί το διδακτορικό της στο Anton Bruckner University στην Αυστρία, διερευνώντας τη σχέση μεταξύ του συνθέτη και του χορογράφου. Είναι λάτρης της δια βίου μάθησης-για να μπορεί να εξελίσσεται και να μοιράζεται την γνώση της με ουσία και γενναιοδωρία. (αν θέλεις το βάζεις-απλά μου αρέσουν αυτές οι δύο λέξεις)

Από τις 3-6 Ιουνίου στον χώρο του ΠΛΥΦΑ στον Βοτανικό, η Κωνσταντίνα υπογράφει την πρωτότυπη μουσική της παράστασης LOUD WHISPERS της χορογράφου Αθανασίας Κανελλοπούλου- που αποτελεί το τελευταίο μέρος μιας τριλογίας που εστιάζει στο γυναικείο βλέμμα. Παράλληλα, προετοιμάζεται για το επόμενο έργο της με την ίδια χορογράφο: μια παράσταση για μία performer, μία πιανίστα, με συνοδεία σοπράνο και ηλεκτρονικά μέσα, στο πλαίσιο της δράσης «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός».

Την κοιτάω, την ακούω και την ρωτάω άραγε πόσες ώρες να έχει η μέρα της. Χαμογελάει και μου απαντά: «Δεν μπορώ την στασιμότητα, χρειάζομαι την ροή, την πρόκληση, να δημιουργώ. Είμαι τυχερή που μπορώ να ζω από την τέχνη μου. Παθιάζομαι, ονειρεύομαι, θέλω να ταξιδεύω, να μαθαίνω, να συνεργάζομαι, να συνθέτω για πολλά και διαφορετικά πράγματα…».

Την αποχαιρετώ και δίνουμε ραντεβού στο ΠΛΥΦΑ. «Δηλαδή θα συνέθετες και για πασαρέλα;», την ρωτάω πριν κλείσει την πόρτα. «Εννοείται! Θα είχε τεράστιο ενδιαφέρον! Η πασαρέλα είναι ένας ακόμη χώρος κίνησης. Και η κίνηση, για μένα, είναι πάντα αφορμή για σύνθεση!». Και τώρα που έχουν περάσει μέρες και το σκέφτομαι, θα μπορούσε άνετα να κλείνει και το show!

Info

ΠΛΥΦΑ
3-6 Ιουνίου, 21.30
Κτήριο 7Α
LOUD WHISPERS
Ομάδα Χορού Αθανασίας Κανελλοπούλου
Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση
Κωνσταντίνα Πολυχρονοπούλου