Εάν υποχρεωνόταν ένας Generation Z να παρακολουθήσει μια TEDx με ομιλίες που να αφορούν το μέλλον του, για το μόνο πρόσωπο που θα έκανε την παραχώρηση να ξεκολλήσει την όραση και την ακοή του από το κινητό, θα ήταν σίγουρα η Sophia Amoruso. Γιατί η Sophia Amoruso, μια millennial, είναι περίπου σαν κι αυτόν, τα κατάφερε από το μηδέν, στο οποίο βρίσκεται και αυτός, μικροπαραβατική και “πολυτεχνίτισσα”, όπως και αυτός. Και κυρίως επειδή ότι κατάφερε ήταν έξω από τα στερεότυπα, που του μεταφέρουν οι γονείς και οι δάσκαλοι του. Ζούμε την εποχή, για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, όπου οι προηγούμενες γενιές δεν έχει νόημα να μεταφέρουν την πείρα και την όποια σοφία τους στις επόμενες. Μια τελείως ρευστή εποχή, όπου η Τεχνητή Νοημοσύνη, η Ρομποτική και οι οικονομικές πολιτικές, δεν επιτρέπουν σε ένα νέο να κάνει μακροχρόνια σχέδια για το μέλλον του. Το μόνο που χρειάζεται να διδαχθεί, είμαι η ευελιξία και η επιλογή του σωστού timing. Και όλα αυτά η Sophia Amoruso είναι το πλέον κατάλληλο πρόσωπο για να του τα μεταφέρει.

Διαβάστε ακόμη: Η Ευγενία Νιάρχου και τα κληρονομικά της χαρίσματα

Μια Κεφαλονίτισσα από το Σαν Ντιέγκο

Η Sophia Amoruso έλαμπε από μικρή στο λεύκωμα του σχολείου της.

Η Sophia Amoruso γεννήθηκε το 1984 στο Σαν Ντιέγκο και μεγάλωσε στα προάστια της πόλης. Ο πατέρας της είναι Ιταλός, η μητέρα της μια δυναμική Κεφαλονίτισσα. Η Sophia μαθήτευσε στο σχολείο της ελληνορθόδοξης εκκλησίας, τρανή απόδειξη για το ποιος έκανε κουμάντο στην οικογένεια. Η Sophia μεγάλωνε κυριολεκτικά σε ελληνοαμερικανική οικογένεια. Αφηγείται η ίδια: “Ως παιδί, παρακολουθώντας μια εκκλησιαστική λειτουργία που γινόταν σχεδόν εξ ολοκλήρου στα ελληνικά, έπρεπε να βρω κάτι που να μου βγάζει νόημα, κάτι τουλάχιστον για να με διασκεδάζει κατά τη διάρκεια των μεγάλων λειτουργιών που παρακολουθούσε η οικογένειά μου κάθε Κυριακή. Έβρισκα τις εικόνες, την τελετουργία, τις φωνές να αναμειγνύονται με το υπέροχα αρωματικό θυμίαμα και να χρωματίζονται με τη γεύση του γλυκού ελληνικού κρασιού στη Θεία Κοινωνία. Ήταν κάπως μυστικιστικό, ιδιόμορφο και ψυχεδελικό ταυτόχρονα. Ήταν πραγματικά θεϊκό”. H σχέση των δύο γονέων της χαρακτηριζόταν από εντάσεις και έτσι η Sophia διαγνώστηκε με κατάθλιψη και διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας στην εφηβεία της. Παράτησε το σχολείο και άρχισε να κάνει κατ’ οίκον εκπαίδευση για να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα. Η πρώτη της δουλειά ως έφηβη ήταν σε ένα ταχυφαγείο Subway και ακολούθησαν διάφορες άλλες δουλειές του ποδιού, σε βιβλιοπωλείο και σε δισκοπωλείο. Την επιχειρηματικότητα όμως την είχε ξεκινήσει νωρίτερα, όταν σε ηλικία 9 ετών είχε στήσει μια χαρτόκουτα έξω από το σπίτι της και πουλούσε handmade λεμονάδες. Με το που τέλειωσε το λύκειο η γονείς της χώρισαν, η οικογένεια χρεοκόπησε και η Sophia έφυγε για να ζήσει έναν πιο ελεύθερο τρόπο ζωής στο Πόρτλαντ. “Δεν ήμουν ιδιαίτερα χαρούμενο παιδί”, παραδέχτηκε αργότερα. “Κυρίως, ήμουν ανυπόμονη και είχα κακή στάση απέναντι στην εξουσία”. Μέχρι τα 22 της η Sophia Amoruso είχε αλλάξει τουλάχιστον 10 διαφορετικές δουλειές, ανάμεσα στις οποίες και ως στριπτιζέζ. Με τον φίλο της να ζει σε ένα δεντρόσπιτο και με έφεση στις κλοπές από καταστήματα και στο ψάξιμο σε κάδους απορριμμάτων, η Sophia δεν έμοιαζε ακριβώς με το είδος του ανθρώπου το οποίο οι γνωστοί της θα χαρακτήριζαν ως “το πιθανότερο να μπει στη λίστα του Forbes, ως η Κορυφαία Αυτοδημιούργητη Εκατομμυριούχος”. Κι όμως, αυτό τελικά συνέβη.

Διαβάστε ακόμη: Η Μαριέττα Χανδρή στα βήματα του πατέρα της

Ο σύντομος δρόμος για την επιτυχία

“Ήθελα απλώς να βγάζω τα προς το ζην, κάνοντας κάτι που να με διασκεδάζει”

Οι περισσότεροι επιχειρηματίες δεν ξεκινούν διαθέτωντας μια σειρά από ισχυρές διασυνδέσεις και χρήματα για να ρισκάρουν. Τουλάχιστον, όσοι βρίσκονται πίσω από τις πιο εντυπωσιακές επιχειρηματικές ιστορίες. Αυτοί οι επιχειρηματίες ξεκινούν με το “μικρόβιο” μιας ιδέας να τους κατατρώει, ένα χόμπι που γίνεται παράλληλη δουλειά είτε από μια σειρά από μικροδουλειές που με κάποιο τρόπο συγχωνεύονται σε μια εταιρεία. Και ξαφνικά, όλοι εντυπωσιάζονται με την “επιτυχία τους από τη μια μέρα στην άλλη”. Η Sophia ξεκίνησε την προρεία της προς την επιτυχία, όταν αγόρασε ένα βιβλίο με τίτλο “Πως να στήσετε μια επιχείρηση στο eBay για βλάκες”. “Δεν είχα μεγάλες φιλοδοξίες”, παραδέχτηκε αργότερα. “Ήθελα απλώς να βγάζω τα προς το ζην, κάνοντας κάτι που να με διασκεδάζει”.
Κρατώντας ακόμα την καθημερινή της δουλειά ως φύλακας ασφαλείας στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο, η Sophia άνοιξε ένα κατάστημα στο eBay στο οποίο εργαζόταν στον ελεύθερο χρόνο της. Ονόμασε το e-shop της Nasty Gal ασχημόπαπο) από ένα άλμπουμ του 1975 της Betty Davis. Το Nasty Gal πουλούσε vintage ρούχα και άλλα μεταχειρισμένα αντικείμενα. Στην πραγματικότητα, το πρώτο εμπόρευμα που πούλησε ήταν αυτά που είχε κλέψει ή συλλέξει από τους κάδους απορριμάτων. Μετά από λίγο καιρό όμως, δεν είχε πλέον χρόνο για να κλέβει. Η Sophia ξεκίνησε τη νέα της επιχείρηση με ενθουσιασμό, κάνοντας styling, φωτογραφίζοντας και αποστέλοντας τα προϊόντα μόνη της. Με μόλις 55 λέξεις για να περιγράφει τα προϊόντα της και χώρο για λίγες μόνο φωτογραφίες, η Sophia έγινε εξπέρ στην περιγραφή και την απεικόνιση. Ανέπτυξε επίσης το “μάτι” της, όσον αφορά την επιλογή προϊόντων. Κάποτε, για παράδειγμα αγόρασε δύο σακάκια Chanel σε μια εκπτωτική περίοδο προς 8 δολάρια το καθένα και τα πούλησε στο eBay ως ζευγάρι για 3.000 δολάρια. Μέχρι το 2006, η Nasty Gal είχε αναπτυχθεί σημαντικά. Η Sophia έγινε τόσο επιτυχημένη που το 2008 ξεκίνησε να πουλάει αποκλειστικά από τον δικό της ιστότοπο. Μετά από έξι χρόνια το Nasty Gal απέφερε περίπου 1 εκατομμύριο δολάρια σε ετήσια έσοδα. Τρία χρόνια αργότερα, η εταιρεία είχε έσοδα 23 εκατομμύρια δολάρια.

Και μετά ήλθαν τα εξώφυλλα

“Οι πλουσιότερες αυτοδημιούργητες Αμερικανίδες”, “30 κάτω από τα 30”, “Sexiest CEO alive”, “Οι πλέον επιτυχημένοι επιχειρηματίες”… Η Sophia κουράστηκε να εξαργυρώνει σε εξώφυλλα την επιτυχία του Nasty Gal και το Forbes να αναβαθμίζει διαρκώς το μέγεθος της περιουσίας της. Η προσοχή της αποσπάστηκε από το Nasty Gal και επικεντρώθηκε στο να εξυπηρετεί την εικόνα της, με τα ΜΜΕ ανταποκρίνονταν με ευχαρίστηση. Το Nasty Gal μέσα σε μια δεκαετία έπιασε το “ναδίρ” του. Και τότε άρχισε η πτώση… Η τεράστια επιτυχία ήλθε πολύ γρήγορα, αλλάζοντας όμως ταυτόχρονα και τις απαιτήσεις διαχείρισής της. Η Sophia δεν διέθετε την απαιτούμενη γνώση και εμπειρία και καθαιρέθηκε από CEO – τη θέση της πήρε κάποια περισσότερο ανίκανη. Η πτώχευση της εταιρείας ανακοινώθηκε τη στιγμή ακριβώς που η Sophia ανέβαινε στο βάθρο του ομιλητή για να περιγράψει την… επιτυχία της.
Η Sophia Amoruso σε ηλικία μόλις 32 ετών έγραψε την αυτοβιογραφία της, εξιστορώντας ουσιαστικά την περιπέτειά της. Το βιβλίο της #Girlboss παρέμεινε για 18 εβδομάδες στη λίστα των μπεστ σέλερ των New York Times και της απέφερε 130 εκατ. ευρώ σε κέρδη. Η συγγραφέας ανάκτησε έτσι ένα σημαντικό τμήμα από την εν δυνάμει περιουσία που είχε και έχασε. Το βιβλίο κίνησε το ενδιαφέρον της Netflix. H κολοσσός των μέσων streaming μετέτρεψε την ιστορία της σε μία δραματική σειρά 13 επεισοδίων και έδωσε τη δυνατότητα στη Sophia να εργαστεί πάνω σε μια νέα ιδέα – την Girlboss Media. Αυτή η νέα εταιρεία θα παρείχε στη Σοφία μια πλατφόρμα για να μιλήσει σε άλλες γυναίκες σαν την ίδια που χρειάζονταν να ξεκινήσουν την πορεία τους προς την κορυφή. “Πώς ξεκινάς από την αρχή;” τη ρώτησε κάποιος από το κοινό σε μια ομιλία της στις Κάννες. “Απλώς σηκώνεσαι και συνεχίζεις”…

Η Sophia ως παράδειγμα

“Αφηγούμαι την ιστορία μου για να σας υπενθυμίσω ότι η ευθεία δεν είναι ο μοναδικός δρόμος προς την επιτυχία. Όπως θα διαβάσετε στο υπόλοιπο βιβλίο, δεν κέρδισα πολλούς επαίνους μεγαλώνοντας. Υπήρξα κάποιος που παράτησα το σχολείο, έγινα νομάς, κλέφτης, άθλιος μαθητής και τεμπέλης υπάλληλος. Πάντοτε είχα μπελάδες ως παιδί. Από το να χτυπήσω την καλύτερή μου φίλη στο στομάχι όταν έριξε αυτό που είχα φτιάξει με πλαστελίνη (ήμουν τεσσάρων ετών), μέχρι το να με κατακρίνουν που έβαλα φωτιά σε λακ μαλλιών σε μια οικογενειακή συγκέντρωση (ένοχη), ήμουν τακτικά το κακό παράδειγμα. Είμαι ανίκανη να κρύψω τη δυσφορία, τη δυσαρέσκεια ή την αμφιβολία μου και συχνά ειλικρινής μέχρι το όριο”.
Η Sophia Amoruso ήταν μια “νορμάλ” έφηβος, όπως αυτοί που συγκεντρώνονται σήμερα στις ελληνικές πλατείες και διακατέχονται από την αρνητική ιδεολογία που εκφράζουν oi στίχοι των τράπερ. Κανείς δεν θα στοιχημάτιζε στο ευοίωνο μέλλον αυτών των παιδιών, ακόμη και η μητέρα τους και όμως η Sophia Amoruso απέδειξε το αντίθετο. Τα “κακά” παιδιά, εφόσον έχουν δυνατότητες έχουν και μέλλον.
Creative: Ανδρέας Κωστόπουλος