VIEWPOINT

Η μνήμη αποτελεί τη μοναδική μας περιουσία και οι αναμνήσεις έναν ανεκτίμητο θησαυρό. Και αυτό είναι για μένα τα κοσμήματα της μαμάς μου.

Η βιομηχανία τροφίμων έχει φροντίσει να μη μας λείψει τίποτε. Έτσι λοιπόν βρίσκουμε “άγρια χόρτα” (καλλιεργημένα) και αγριογούρουνα εκτροφείου. Αυτό όμως που πραγματικά μας λείπει είναι η γεύση των πραγματικά “άγριων” τροφών.

Είναι ένα φαινόμενο τόσο παλιό όσο και η ανθρώπινη κοινωνία. Όλοι, λίγο ή πολύ, έχουμε βρεθεί στη θέση του να ακούμε, να λέμε ή να γινόμαστε αντικείμενο κουτσομπολιού.

Ο μπαμπάς είναι ο αιώνιος έφηβος που έχουν ανάγκη τα παιδιά μας;

Έδωσα στα παιδιά μου μέτρο σύγκρισης που διευρύνει τον ορίζοντά τους χωρίς να μειώνει την αξία της δικής μου παροχής. Με ένα κεφτεδάκι. Δύσκολο. Αλλά όχι ακατόρθωτο.

Αν με ρωτούσαν αν θα άλλαζα τη θέση μου με ένα παιδί που κλαίει στο αεροπλάνο επειδή τη θέλει, θα τους απαντούσα με ένα ηχηρό "όχι". Και εξηγώ το γιατί.

Η πρώτη μου φορά σε Εβδομάδα Μόδας ήταν χαοτική, συναρπαστική, αγχωτική – αλλά κυρίως, αξέχαστη.

Η Αθήνα αλλάζει. Τρέχει, τραγουδάει, ξενυχτάει. Τρώει ωμό ψάρι με chopsticks και ακούει βινύλιο σε εστιατόρια με wagyu και μαύρη τρούφα. Τι μου αρέσει στην Αθήνα σήμερα; Σκέψεις με μια αναπνοή.

Είναι οι αισθητικές επεμβάσεις και οι πλαστικές τα φεμινιστικά μας λάθη και γιατί αντιμετωπίζουμε τόσο "βιτριολικά" τις γυναίκες που επιλέγουν να τις κάνουν;

Πώς είναι να είσαι σχεδόν 50 χρόνια με τον ίδιο άνθρωπο; Όχι πάντα ωραίο. Αλλά, κάποιες φορές, μαγικό.