Ένα παιδάκι 3 ετών απαγορεύεται να βρίσκεται οπουδήποτε μόνο. Ένα πολύ μικρό παιδάκι έχει ανάγκη να περιβάλλεται αποκλειστικά από ανθρώπους που το αγαπούν και που του το δείχνουν: γονείς, συγγενείς, γνωστούς, άγνωστους.

Διαβάστε ακόμη: Παίξε μπάλα κορίτσι μου!

Ένα παιδάκι πρέπει να είναι παντού ευπρόσδεκτο. Να έχει το σωστό βάρος, να είναι υγιές, ξένοιαστο, χαρούμενο. Να παίζει με την άμμο χαμογελαστή με τα δακτυλάκια του κι όχι να την αναδεύει με το άψυχο κορμάκι του.

Ένα κοριτσάκι 3 ετών απαγορεύεται να ανακαλύπτεται νεκρό και μόνο σε οποιαδήποτε παραλία. Είναι ύβρη!

Ένα παιδάκι 3 χρόνων απαγορεύεται να περιμένει στα αζήτητα, σε ένα συρτάρι ψυγείου, σε ένα περιβάλλον που τρομάζει ακόμη και αυτούς που εργάζονται εκεί.

Διαβάστε ακόμη: Κόρες υπό σκιά: Ευλογία ή κατάρα;

Ένα κοριτσάκι 3 ετών δεν επιτρέπεται να ταφεί ασυνόδευτο, σε μια διαδικαστική τελετουργία, σε κάποιο μνήμα όπου δεν θα αναφέρεται ούτε καν ένα όνομα.
Στον τάφο την τρίχρονη μικρούλα πρέπει να τη συνοδεύσουμε όσοι περισσότεροι μπορούμε, σαν να ήταν δικό μας παιδί. Γιατί ήταν δικό μας παιδί, ήταν ένα μικρό γρανάζι του συλλογικού μας μέλλοντος. Ήταν η νέα Umm Kulthum, η καινούρια Frida Kahlo, η Maya Plisetskaya, η Nadia Comaneci, η Zaha Hadid. Ή απλώς η Aisha μια καλή γυναίκα, μητέρα, γειτόνισσα, που τηγανίζει υπέροχα φαλάφελ…

Δεν αρκεί να στενοχωριόμαστε ειλικρινά με το θάνατο της μικρούλας, απλωμένοι στην ξαπλώστρα των διακοπών μας, είτε μπροστά στην τηλεόραση καθισμένοι στον καναπέ. Πρέπει και να το δείξουμε. Τουλάχιστον ας μη το αφήσουμε να ταφεί ασυνόδευτο. Ας της δείξουμε πως ήταν η δική μας μικρούλα.

Στο θάνατο ενός μικρού παιδιού ελάχιστα μετράνε οι λόγοι κι αιτίες. Ας βγάλουμε οριστικά τα παιδιά έξω από τα οποιαδήποτε βρόμικα “παιχνίδια”, πολιτικές και πιστεύω μας…

Υ.Γ.: Το εξώφυλλο αυτό του περιοδικού Esquire, εμπνεύστηκε ο συμπατριώτης μας George Lois, συγκλονισμένος από την περιγραφή μιας αντίστοιχης παράπλευρης απώλειας από μια διμοιρία Αμερικανών στρατιωτών κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ. Ο George Lois είναι ένας από τους μεγαλύτερους creative directors που γνώρισε η διαφήμιση και ο τύπος. Το εξώφυλλο περιλαμβάνεται στη συλλογή του ΜΟΜΑ, του Μουσείου σύγχρονης τέχνης, στη Νέα Υόρκη.