Η Κατερίνα Πολέμη είναι μια ασυνήθιστη νέα γυναίκα: ενώ ο πατέρας της Σπύρος Πολέμης πίστευε πως στην παγκοσμιοποίηση συμβάλλει τα μέγιστα η ναυτιλία, εκείνη πιστεύει πως πρώτη το έκανε η μουσική. Και έτσι ακολούθησαν παράλληλους, αλλά διαφορετικούς δρόμους.

Διαβάστε ακόμη: Μαριάννα Γουλανδρή: Η φιλάνθρωπος επιχειρηματίας με την ψυχή της γιαγιάς της

Spread the Music, Not the Name

“Διάδωσε τη μουσική, όχι το όνομα”. Το πρώτο μουσικό άλμπουμ που υπόγραψε το 2011 η Κατερίνα Πολέμη ίσως να εμπεριέχει περισσότερους συμβολισμούς απ’ ότι μπορεί να φανταστεί κάποιος. Η Polembros Maritime, η ναυτιλιακή εταιρεία των αδελφών Πολέμη (Σπύρου και Αδαμάντιου), προσπαθεί να διαδώσει παγκόσμια ένα αξιόπιστο όνομα, μόνο έτσι κλείνονται οι δουλειές στη ναυτιλία. Η Κατερίνα Πολέμη αντίθετα, προσπαθεί να διαδώσει τη μουσική της στις τρεις ηπείρους όπου δραστηριοποιείται καλλιτεχνικά.

Γεννήθηκε το 1988 και έζησε μικρή στην έδρα της οικογένειας στο Λονδίνο, πρωτοπήγε μαθήτρια στο ελληνικό σχολείο της βρετανικής πρωτεύουσας, όπου όμως τα ελληνικά διδάσκονταν ως δεύτερη γλώσσα, με συνέπεια να σκέφτεται αγγλικά και στη συνέχεια να προσπαθεί να το εκφράσει στα ελληνικά. Ή στα πορτογαλικά, την κυριολεκτικά μητρική της γλώσσα, μια και η μητέρα της είναι Βραζιλιάνα. Όταν η Κατερίνα Πολέμη ήταν σε ηλικία 10 ετών, η οικογένειά της επέστρεψε και εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα. Η Κατερίνα και ο μικρότερος αδελφός γράφτηκαν, με προσωπική επιλογή τους, όπως εκμυστηρεύτηκε η ίδια, στα εκπαιδευτήρια Κωστέα – Γείτονα. Μια επιλογή που έπαιξε σημαντικό ρόλο αργότερα και στις προσωπικές της επιλογές ζωής.

Διαβάστε ακόμη: Η Rhea Kalo προτιμά να την αποκαλούν κεραμίστρια από πάμπλουτη κληρονόμο

Από το NBA στο σανίδι

Ο πατέρας της Σπύρος Πολέμης, που έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών το 2024, ήταν ένας πολύ καλλιεργημένος άνθρωπος, ενώ η μητέρα της είχε ιδιαίτερες καλλιτεχνικές ευαισθησίες (σχεδιάζει ρούχα, λατρεύει τη διακόσμηση, αγαπά τη μόδα). Και στις δυο οικογένειές της, την ανδριώτικη και τη βραζιλιάνικη, οι περισσότεροι έπαιζαν κιθάρα.

Η Κατερίνα Πολέμη ξεκίνησε την κιθάρα από τότε που μπόρεσε να την κρατάει και πιάνο από πολύ τρυφερή ηλικία. Η μητέρα τής εκμυστηρεύτηκε, όπως αποκάλυψε η ίδια στο noupou.gr, “ότι ως παιδί είχα μια μορφή δυσλεξίας. Δεν υπάρχει επίσημη διάγνωση, αλλά σε κάποια φάση, ίσως στο Γυμνάσιο, μπορεί να είχε αναφέρει κάτι κάποιος καθηγητής ή η παιδοψυχολόγος του σχολείου. Εκείνα τα χρόνια δεν δίναμε τη βαρύτητα που δίνουμε σήμερα και, καλώς ή κακώς, το εκπαιδευτικό σύστημα παγκοσμίως βασίζεται ως επί το πλείστον στην αναλυτική ευφυΐα. Εγώ είχα ανεπτυγμένη τη μουσική και την κιναισθητική ευφυΐα”.

Η “κιναισθητική ευφυΐα” της αποκαλύφτηκε με το μπάσκετ, όπου πρωτοδιακρίθηκε, σε βαθμό ώστε να κάνει σκέψεις να ασχοληθεί επαγγελματικά μαζί του. “Είχα ονειρευτεί να παίζω στο NBA γυναικών, ήμουν τόσο ταγμένη σε αυτό, που θυμάμαι να ξαγρυπνάω για να δω τους αγώνες στη μικρή τηλεόραση, χωρίς ήχο. Μια ημέρα ξύπνησα και αυτό το πάθος είχε εξατμιστεί. Απλώς έφυγε από μέσα μου και τον χώρο που άφησε τον πήρε η μουσική”.

Από τα ρεμπέτικα ως τη μπόσα νόβα

Πρώτη διέκρινε το ταλέντο της η καθηγήτριά της στη μουσική. Κάλεσε τους γονείς της και τους αποκάλυψε πως ότι μπορούσε να τη διδάξει η ίδια το είχε κάνει ήδη και πως η Κατερίνα άξιζε τον κόπο να προχωρήσει. Οι δικοί της ήταν προοδευτικοί άνθρωποι και δεν έτρεφαν στερεότυπα σχετικά με το τι θα έπρεπε να ασχοληθεί στο μέλλον η γόνος μιας εφοπλιστικής οικογένειας και της έδωσαν τη δυνατότητα να ασχοληθεί περισσότερο με τη μουσική.

Τη θέση της κας Ντομένικας στο σχολείο, πήρε ως καθηγητής της στο πιάνο ο Άγγελος Τσουρέλης, που είχε σπουδάσει στο αξιοσέβαστο Berklee College of Music στη Βοστώνη. Η Κατερίνα Πολέμη δεν γνώριζε στην ηλικία εκείνη το Berklee College, όμως η ζωή της το πρόσφερε στο πιάτο, μαζί με το μέλλον της. Μόλις τέλειωσε το λύκειο, η Κατερίνα έφυγε κατευθείαν για τη Βοστώνη. Στις αποσκευές της κουβαλούσε τις μουσικές, κυρίως οικογενειακές καταβολές της: το ελαφρύ τραγούδι και τα ρεμπέτικα, μαζί με τις μουσικές τις πρεσβυτεριανής εκκλησίας της Βραζιλίας (που θυμίζουν γκόσπελ, όπως εξηγεί η ίδια) και τη μπόσα νόβα. “Μετά μπαίνει η τζαζ μουσική, η σάμπα και άλλες βραζιλιάνικες μουσικές και πολλοί λαϊκοί συνθέτες”. Μετά το Berklee College το μουσικό σύμπαν της δεν παύει να εμπλουτίζεται συνεχώς.

Ο μουσικός κόσμος

“Σε μια οικογενειακή επιχείρηση δεν έχουν όλοι το ταλέντο να συνεχίσουν την παράδοση ώστε η επιχείρηση να παραμείνει επικερδής. Σε μια οικογένεια κάποια μέλη έχουν το ταλέντο να συνεχίσουν την επιχείρηση άλλα μέλη έχουν άλλα ταλέντα. Οπότε αν δεν θέλεις να ασχοληθείς με την επιχείρηση των γονιών σου γιατί έχεις κάποιο άλλο ταλέντο, καλό είναι να ασχοληθείς με αυτό. Εγώ έχω μια άλλη πορεία που μου την έφερε η ζωή. Ή θα την αγκαλιάσω και θα κάνω τη μεγαλύτερή μου προσπάθεια με τη συνθήκη αυτή ή θα ζω υπό σκιάν και στον φόβο. Δεν μεγάλωσα –ούτε εγώ ούτε ο αδελφός μου– έτσι, με το τι θα πει ο κόσμος δηλαδή. Αυτό το έμαθα αργότερα στην Ελλάδα. Από την άλλη, όλοι έχουμε κάτι στη ζωή μας που λειτουργεί περιοριστικά”.

Η Κατερίνα Πολέμη, ένα μόλις χρόνο μετά την αποφοίτησή της από το Berklee College, το 2011 πρωτοσυστήνεται στο παγκόσμιο κοινό ως συνθέτις, μουσικός, τραγουδίστρια με το πρώτο της άλμπουμ “Spread the Music, Not the Name”. Ακολουθούν εμφανίσεις της σε σημαντικές μουσικές σκηνές των ΗΠΑ, όπως το Carnegie Hall και το Boston Symphony Hall, αλλά και σε ψαγμένες εναλλακτικές μουσικές σκηνές. Το 2012 αποφασίζει να επιστρέψει οριστικά στην Ελλάδα.

H Κατερίνα Πολέμη με τον Παντελή Βούλγαρη

Επιστροφή στην Αγγλία

Το 2012 η ζωή (ή η τύχη) τής πρόσφερε μια σημαντική γνωριμία σε μια ταβέρνα στην Άνδρο. Η τότε 24χρονη μουσικός και τραγουδίστρια έπιασε κουβέντα με τον σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη και τη συγγραφέα και σύντροφό του Ιωάννα Καρυστιάνη. Για μουσική και κινηματογράφο, για την Άνδρο… Οι δύο δημιουργοί την είδαν αμέσως μετά στην Αθήνα σε ένα live και όταν άρχισαν να σχεδιάζουν την ταινία “Μικρά Αγγλία” τής πρότειναν να γράψει τη μουσική. Ο Παντελής Βούλγαρης της ζήτησε μάλιστα να γράψει και ένα μπάλο, που η Κατερίνα dna-ικά μόνο γνώριζε χορευτικά, από τη συμμετοχή της σε αναρίθμητα ανδριώτικα πανηγύρια. Η μουσική της άρεσε ιδιαίτερα και πλέον πέρα από τις ζωντανές εμφανίσεις της σε μικρές μουσικές σκηνές, πλήθυναν και οι προτάσεις για να γράφει τη μουσική σε θεατρικές παραστάσεις, μάλιστα η μουσική της ακούστηκε και στον ιερό χώρο της Επιδαύρου.

Η Κατερίνα Πολέμη ασχολείται στον ελεύθερο χρόνο της με τη ζωγραφική και τη φωτογραφία, ενώ της αρέσει πάρα πολύ να διαβάζει βιβλία φιλοσοφίας. Συνεχίζει να επισκέπτεται, όπως οι γονείς της, πολύ τακτικά την Άνδρο και σπανιότερα τη Βραζιλία και να απολαμβάνει τα νερά της Άχλας και του νότιου Ατλαντικού. Με πατρίδες όπως η Ελλάδα και η Βραζιλία η ζωής της θα μπορούσε να εκτυλίσσεται σε ένα αέναο καλοκαίρι, όμως για την Κατερίνα Πολέμη σημασία έχει να υπηρετεί την τέχνη της.