Σε μια εποχή που όλοι μιλούν για συμπερίληψη, μια νεαρή γυναίκα γίνεται στόχος κακεντρεχών σχολίων γιατί πήρε κιλά. Χωρίς να εξετάζει κανείς την αιτία. Και χωρίς η ίδια να είναι μοντέλο ή επαγγελματίας αθλήτρια που ίσως είναι τα μοναδικά επαγγέλματα που το βάρος έχει ουσιαστική σημασία. Η περίπτωση της Μαρία Κίτσου δεν συμβαίνει πρώτη φορά στα ελληνικά χρονικά. Απλά μας εντυπωσιάζει και ειλικρινά μας στεναχωρεί πολύ το γεγονός ότι συμβαίνει ακόμα και τώρα. Ακόμα και το 2025.

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: Η πρέσβης, τα μπουζούκια και ο… λίθος

Τα κιλά υπήρξαν πάντα ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα. Όλες οι γλώσσες έχουν διαφορετικές λέξεις για να χαρακτηρίσουν και να κατατάξουν τους ανθρώπους ανάλογα με το βάρος τους. Λέξεις επιστημονικές, άλλες κομψές και άλλες άκομψες για να περιγράψουμε κάτι που στην ουσία δεν μας αφορά. Και δεν θα έπρεπε να αποτελούν θέμα συζήτησης. Άραγε αναρωτηθήκαμε τι αντίκτυπο έχουν οι λέξεις μας; Αν πληγώνουν; Και γιατί νιώθουμε την ανάγκη να ασχολούμαστε με το βάρος των άλλων και όχι το δικό μας; Από πότε αποκτήσαμε όλοι τις τέλειες αναλογίες; Και από πότε αποκτήσαμε το δικαίωμα του άκριτου σχολιασμού;

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: Το Halloween και άλλες… ελληνικές παραδόσεις

Η ανθρωποφαγία του πληκτρολογίου είναι μια μάστιγα της σύγχρονης κοινωνίας. Μια θρασύδειλη πράξη από ανθρώπους που κρύβονται πίσω από ψευδώνυμα και πληκτρολόγια που θεωρούν τον εαυτό τους ανώτερο. Δεν τους ρώτησε κανείς. Κι όμως μιλούν. Ίσως γιατί στην πραγματικότητα κανείς δεν ζητά τη γνώμη τους. Γιατί δεν έχει την παραμικρή βαρύτητα. Δυστυχώς το βάρος των διασήμων αποτελεί θέμα συζήτησης όπως η προσωπική τους ζωή, οι σύντροφοι τους και τα παιδιά τους. Σε μια εποχή που οι κίτρινες εφημερίδες θεωρούνται ξεπερασμένες, όλη η κοινωνία σκέφτεται κίτρινα. Και κακόβουλα.

Μια νέα γυναίκα παίρνει βάρος λόγω μιας περιπέτειας της υγείας της. Ή δυσκολεύεται να χάσει τα κιλά μετά από μια εγκυμοσύνη. Μπορεί να μην θέλουμε να το παραδεχτούμε αλλά στην πλειοψηφία τους, τα θύματα αυτού του άτυπου bullying είναι γυναίκες. Η ισότητα των δύο φίλων δεν αφορά τα κιλά. Όπως δεν αφορά και τις ρυτίδες. Ένας άντρας χαρακτηρίζεται γοητευτικός, πληθωρικός ή και λεβεντάνθρωπος όπως θα έλεγαν οι γιαγιάδες μας. Η επιείκεια μας όμως σταματά εκεί. Και το περίεργο είναι πως δεν κατακρίνουν μόνο οι άντρες. Ακόμα και οι γυναίκες σπεύδουν να σχολιάσουν. Προφανώς χωρίς να ξέρουν, χωρίς να νοιάζονται και χωρίς να τους έχει ρωτήσει κανείς.

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: Γιατί δεν τρώνε παντεσπάνι;

Τα κιλά είναι απλά ένας αριθμός. Και η Μαρία απλά μια κοπέλα. Που σε λίγο καιρό μπορεί εύκολα να χάσει αυτά τα κιλά. Τα μπράβο και τα συγχαρητήρια όμως που θα ακούσει θα είναι λιγότερα από τις επικρίσεις. Και τι μας μένει από όλο αυτό; Η κακία, η έλλειψη συμπάθειας σε έναν άνθρωπο που βίωσε και με θάρρος ξεπέρασε ένα πρόβλημα υγείας, και φυσικά τα κόμπλεξ. Γιατί το πραγματικό μας πρόβλημα δεν είναι φυσικά τα κιλά της Μαρίας. Είναι πως ψάχνουμε αφορμές να φανούμε ανώτεροι από τους άλλους. Και αυτό, όποιον ψυχολόγο και αν ρωτήσουμε, καλό δεν είναι.

Creative: Ανδρέας Κωστόπουλος