Προσπαθώντας να ψωνίσω ένα τζιν βρέθηκα αντιμέτωπη με μαθηματικές εξισώσεις. Που πάντα απεχθανόμουν. Και που δεν είχα ποτέ έφεση. Δεν γίνεται να φταίω μόνο εγώ. Δεν είμαι η Αλίκη στην χώρα των Θαυμάτων. Μια να συρρικνώνομαι και μια να παθαίνω γιγαντισμό. Κάποια άλλη εξήγηση θα υπάρχει. Τα μεγέθη των ρούχων περνάνε μια κρίση ταυτότητας. Σε ένα brand φορούσα small, σε άλλο medium, άλλο όριζε τα μεγέθη σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά νούμερα, άλλο με αμερικάνικα. Ο πύργος της Βαβέλ. Και εγώ να νιώθω μια λεπτή, μια έτοιμη να κλείσω συνδρομή σε γυμναστήριο.

Διαβάστε επίσης Dolce far niente: Ζωή χωρίς πρόγραμμα

Μια περιττή σύγχυση

Η έρευνα μου επεκτάθηκε και σε άλλα είδη. Ήμουν πολύ περίεργη να διαπιστώσω αν το πρόβλημα ήταν δικό μου. Αν έκανα κάτι λάθος. Και πραγματικά να μην μπορώ να καταλάβω το γιατί. Φυσικά ανέτρεξα και στο διαδίκτυο. Έμαθα ότι η πρώτη επίσημη οδηγία για τα μεγέθη των γυναικείων ρούχων εκδόθηκε το 1958 από το Αμερικανικό Υπουργείο Εμπορείου μετά από σχεδόν μια δεκαετία μετρήσεων. Το συγκεκριμένο σύστημα είχε πολλές αδυναμίες γιατί είχε βασιστεί στο αντίστοιχο αντρικό και αναπροσαρμόστηκε το 1982 σε μια προσπάθεια διόρθωσης του. Όλες αυτές οι εγκυκλοπαιδικές γνώσεις όμως δεν έλυσαν την απορία μου. Γιατί μια φίρμα με θεωρεί αδύνατη και μια άλλη mediumꓼ Ή ακόμα και large σε πιο στενές γραμμές. Και γιατί χωρίς να έχει αλλάξει ο σωματότυπος μου αγοράζω πλέον ρούχα δύο μεγέθη μεγαλύτεραꓼ Μια περιττή σύγχυση σε ένα κόσμο που ήδη φορτώνει τις γυναίκες με άπειρες ανασφάλειες για το σώμα τους.

Πάρτε βαθιά ανάσα

Επιστρέφοντας σπίτι, πήρα μια βαθιά ανάσα για να σκεφτώ καθαρά. Γιατί οι αριθμοί μας καθορίζουν τόσο έντονα ꓼ Η ηλικία, το μέγεθος των ρούχων και άλλοι πόσοι αριθμοί μας καταδυναστεύουν καθημερινά. Βάζουμε τον εαυτό μας σε καλούπια με το ζόρι και μετά νιώθουμε τύψεις για αυτό. Πιεζόμαστε, αγχωνόμαστε και καταλήγουμε πάντα να στεκόμαστε μπροστά από ένα καθρέπτη και να ασκούμε κριτική σε αυτό που βλέπουμε. Γινόμαστε άδικοι και σκληροί. Ένας φαύλος κύκλος που επηρεάζει την αυτοεκτίμηση μας και μας χαλάει την διάθεση.

Για πρακτικούς λόγους, θα ήταν καλό να υπήρχε μια ομοιομορφία στα μεγέθη των εταιρειών. Θα μας γλίτωνε χρόνο, κόπο. Και μια επίσκεψη στον ψυχαναλυτή. Θα ήταν ωφέλιμο και για τα brands καθώς θα διευκόλυνε το online shopping. Πόσες φορές δεν έχουμε πραγματοποιήσει μια διαδικτυακή αγορά γιατί δεν είμαστε σίγουροι για το μέγεθοςꓼ Μήπως να βάλουμε ένα τέλος σε αυτή την άβολη κατάσταση και να κάνουμε την ζωή μας πιο εύκοληꓼ

Διαβάστε επίσης Όταν η μόδα μυρίζει ναφθαλίνη

Απλά ένας αριθμός

Ομολογώ όμως πως για να παραμένει άλυτο εδώ και έναν αιώνα, το πρόβλημα ίσως ενέχει τεχνικές δυσκολίες που ως απλή καταναλώτρια, απλή αλλά φανατική, δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω. Ας απελευθερωθούμε από την δικτατορία των αριθμώ. Σημασία έχει η πραγματικότητα όπως την βιώνουμε και όπως την νιώθουμε. Το τζιν που μας κολακεύει και χαμογελάμε όταν το φοράμε. Small, medium, large ποιος νοιάζεταιꓼ Το μέγεθος είναι απλά ένας αριθμός. Στο τέλος της ημέρας αυτό που έχει σημασία είναι το χαμόγελο μας.

Διαβάστε επίσης Το αστεράκι που δεν θα έρθει

Photo credit: Istock