Όσα δεν δείχνουν οι προβολείς στις Κάννες: Μια προσωπική μαρτυρία

Το Φεστιβάλ κινηματογράφου είναι απλώς η αφορμή για ένα παγκόσμιο κοσμικό κάλεσμα στις Κάννες, που πολύ λίγο έχει να κάνει με την 7η τέχνη.
Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών γεννήθηκε ως ιδέα σε μια εποχή που ο φασισμός άνθιζε στην Ευρώπη, ως η δημοκρατική απάντηση στο “φασιστικό” Φεστιβάλ της Βενετίας. Σταδιακά έχει μετεξελιχθεί σε ένα Φεστιβάλ του πολυτελούς τρόπου ζωής αλά γαλλικά.
Διαβάστε ακόμη: Η Nicole Kidman επιστρέφει στις Κάννες για έναν ακόμη λόγο
Η κακή μέρα από το πρωί φαίνεται

Η πρώτη αφίσα του Φεστιβάλ κινηματογράφου των Καννών που δεν έγινε ποτέ και αυτή του 2025, αφιερωμένη στον Jean-Louis Trintignant.
Δεν θα μπορούσε να επιλεγεί πιο κατάλληλη ημερομηνία για να ανοίξει τις πύλες του το 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου στις Κάννες, από εκείνη που αναγράφηκε στην πρώτη αφίσα που φιλοτέχνησε ο Jean-Gabriel Domergue: 1-15 Σεπτεμβρίου 1939. Ανακοινώθηκε η συμμετοχή 19 χωρών, ανάμεσα στις οποίες η Σοβιετική Ένωση με την ταινία “Ο Λένιν τον Οκτώβριο”, του Mikhail Romm και οι ΗΠΑ με τρεις ταινίες πρώτης γραμμής: “Ο Μάγος του Οζ”, “Μόνο οι άγγελοι έχουν φτερά”, με πρωταγωνιστή τον Cary Grant και “Η μεγάλη περιπέτεια”, με την Barbara Stanwyck.
Οι προετοιμασίες τον Αύγουστο του 1939 είχαν ολοκληρωθεί, το Δημοτικό Καζίνο της πόλης ήταν πανέτοιμο για να φιλοξενήσει το γεγονός και ένα υπερωκεάνιο, που είχε ναυλώσει η Metro Goldwin Mayer, είχε δέσει ανοιχτά από τις Κάννες φορτωμένο με Αμερικανούς σταρ και κινηματογραφιστές. Το πρωινό όμως της μεγάλης ημέρας, τα χαράματα συγκεκριμένα, ο Αδόλφος Χίτλερ είχε ξυπνήσει με διαφορετικές ορέξεις: η εισβολή στην Πολωνία, έδωσε δεκαήμερη αναβολή στην έναρξη του Φεστιβάλ και η συνεπακόλουθη κήρυξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου προσωρινή ματαίωση.
Για την ιστορία οι ταινίες του 1ου Φεστιβάλ Καννών προβλήθηκαν ως αφιέρωμα το 2002 και ο 1ος Χρυσός Φοίνικας απονεμήθηκε στον Cecil DeMille και στη “Η μεγάλη περιπέτεια”. Σαράντα τρία χρόνια μετά τον θάνατο του.
Διαβάστε ακόμη: Κάννες 2025 | Πρόεδρος της κριτικής επιτροπής η Juliette Binoche
Cote d’ Azur LTD

H Brigitte Bardot ξυπόλητη στην αμμουδιά, 28η Απριλίου 1956. (Photo by George W Hales/Fox Photos/Hulton Archive/Getty Images)
“Οι Κάννες είναι ένα brand” ισχυρίζεται ο δήμαρχός τους και έχει απόλυτο δίκιο. Για την ακρίβεια οι Κάννες είναι ένα από τα brands, που συνιστούν ένα ακόμη μεγαλύτερο, που ονομάζεται “Κυανή Ακτή”. Για να έχετε μια ιδέα σχετικά με το πως λειτουργεί η επιχείρηση “Κυανή Ακτή”, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών ολοκληρώνει τη 12ήμερη διάρκειά του με την τελετή βραβεύσεων στις 24 Μαϊου 2025 και την επομένη ακριβώς, 25η Μαϊου, οι εκατοντάδες κοσμικοί, σινεφίλ ή όχι, δεν έχουν παρά να μετακινηθούν (μαζί με τις diamond πιστωτικές τους κάρτες εννοείται) 55 χιλιόμετρα ανατολικά, στο Μόντε Κάρλο για να παρακολουθήσουν το Grand Prix της F1!
Μόλις ένα 10λεπτο απόσταση, εφόσον σανιδώσουν τις Bugatti ή τα ελικόπτερά τους, μία γεμάτη ώρα, εάν προτιμήσουν τη θαλάσσια μετάβαση με ένα Riva. Δεν απαιτείται καν να αλλάξουν ξενοδοχείο, στην Κυανή Ακτή εξάλλου τα ξενοδοχεία όπου αξίζει να καταλύσουν οι πραγματικοί rich and famous δεν ξεπερνούν σε αριθμό τα δάκτυλα των δύο χεριών. Στις Κάννες για παράδειγμα αυτά είναι μόλις τέσσερα, το Carlton, το Le Martinez, το Le Majestic και το JW Marriott. Και τα τέσσερα βρίσκονται πάνω στην περίφημη Κρουαζέτ και “βλέπουν” τον κόλπο των Καννών.
Το περίφημο Cinema a la plage. Στη νοτιοδυτική πλευρά της πόλης υπάρχουν το Παλιό Λιμάνι, η Port Canto, μία από τις μεγαλύτερες μαρίνες της Μεσογείου και το Palais des Festivals, όπου στρώνεται το κόκκινο χαλί και προβάλλονται οι ταινίες. Πολύ κοντά βρίσκεται, απέναντι ακριβώς από το ξενοδοχείο Majestic, το μοναδικό στον κόσμο Cinema a la plage, ένα υπαίθριο σινεμά, που λειτουργεί αποκλειστικά κατά τις ημέρες του φεστιβάλ πάνω στην αμμουδιά.
Ο δρόμος της απώλειας

O Alain Delon, η Romy Schneider (ζευγάρι τότε)και η Sofia Lauren στις Κάννες το 1962. Photo by REPORTERS ASSOCIES/Gamma-Rapho via Getty Images
Δύο καζίνο οριοθετούν έναν από τους διασημότερους παραθαλάσσιους δρόμους που υπάρχουν στην υφήλιο. Η Promenade de Croisette, ο Περίπατος της Κρουαζέτ, είναι φαρδύς, προορίζεται για τους πεζούς και είναι κατάφυτη με φοίνικες και πεύκα. Η Boulevard de Croisette, η Λεωφόρος της Κρουαζέτ, προορίζεται για τα αυτοκίνητα, ενώ ένα πιο στενό πεζοδρόμιο τη χωρίζει από την πρώτη γραμμή των κτιρίων.
Η Κρουαζέτ είναι κυριολεκτικά η αιμοδότης αρτηρία ολόκληρης της πόλης. Παραπάνω από τα 3/4 του απίστευτου τζίρου που δημιουργείται κατά τις μέρες το Φεστιβάλ, εισπράττεται στην Κρουαζέτ. Από τη μια μεριά είναι τα εμβληματικά παλάτια, ξενοδοχεία και οι δεκάδες μπουτίκ των μεγάλων οίκων κι από την άλλη, τα beach clubs και τα beach restaurants. Δωρεάν στο συγκεκριμένο κομμάτι της ακτογραμμής της Μεσογείου είναι μόνο η Promenade de Croisette και οι δύο μικρές δημοτικές παραλίες, στα άκρα της πόλης. Οπουδήποτε αλλού ο επισκέπτης της πόλης εισέρχεται “με δική του ευθύνη”.
Η Κρουαζέτ είναι ο μεγαλύτερος ενιαίος δρόμος για shopping στον πλανήτη, το όνειρο κάθε γυναίκας. Δυόμιση χιλιόμετρα επώνυμες βιτρίνες είναι ικανές να διερευνήσουν τα όρια ακόμη και της πλέον unlimited πιστωτικής κάρτας.
Κατά την περίοδο του Φεστιβάλ όλοι οι μεγάλοι οίκοι “κατεβαίνουν” στη Νότια Γαλλία για να ντύσουν, με τις εντυπωσιακότερες των δημιουργιών και των κοσμημάτων τους, τις δεκάδες επώνυμες σταρ και celebrities που συμμετέχουν στην αίγλη του Φεστιβάλ.
Πόσο γλυκό είναι το τζάμπα;

“Δεν έχετε μπουτίκ στις Κάννες; Δεν είστε οίκος”. Όλοι κορυφαίοι οίκοι πολυτελών αγαθών επί της Κρουαζέτ.
Είχα την ευτυχία να επισκεφτώ τις Κάννες για ένα τριήμερο κατά τη διάρκεια ενός Φεστιβάλ προσκεκλημένος του κ. Bernard Arnault. Με είχε προσκαλέσει μια από τις luxury εταιρείες, που συνιστούν το ευμεγέθες πορτφόλιο της LVMH, η super premium βότκα Belvedere, που προσπαθούσε να “συνδεθεί” με το Φεστιβάλ. Ως εξαίρετος οικοδεσπότης ο monsieur Arnault αρνήθηκε επί τρεις μέρες να με αφήσει να πληρώσω οτιδήποτε, αν εξαιρέσει κάποιος ένα ταξί (van της Mercedes) το οποίο χρειάστηκε να πάρω, που μου δημιούργησε την εντύπωση πως στις Κάννες η ελάχιστη διαδρομή αποτιμάται στα 50 ευρώ. Ο κύριος Arnault ανέλαβε πλήρως και τα έξοδα του brunch, στο οποίο συμμετείχαμε τέσσερις συνέλληνες.
Καθίσαμε στο πρώτο beach restaurant που μας τράβηξε την προσοχή και μια εντυπωσιακή μετρ μας οδήγησε κυριολεκτικά στην αμμουδιά, σε μια εντυπωσιακή σκηνή – τέντα, μεγέθους επαρχιακού τσίρκου. Ο δήμος επιτρέπει στα beach clubs κατά την περίοδο του Φεστιβάλ να στήνουν παρόμοιες γιγαντοσκηνές στην αμμουδιά, ώστε να πολλαπλασιάζουν τα διαθέσιμα τραπέζια τους. Παραγγείλαμε σούσι για τέσσερα άτομα και Moet Ice (άλλο ένα brand του κ. Arnault), εννοείται. Στα μεγάλα τραπέζια, άνω των 12 ατόμων, η αναλογία ανδρών γυναικών ήταν 4 προς 12 και άπαντες ήταν μοντέλα, εκτός από δυο Άραβες ή δύο Ρώσους, οι οποίοι υπήρχαν για τον… λογαριασμό.
Δίπλα μας κάθονταν δυο καλοντυμένες όμορφες Γαλλιδούλες, που μοιράζονταν μια πράσινη σαλάτα και έπιναν αργά δυο ποτήρια κρασί. Το γεγονός πως μασούσαν κάθε λωρίδα σαλατικού 40 φορές κατ’ ελάχιστον, μας οδήγησαν στο ασφαλές συμπέρασμα πως δεν το έκαναν για να εξασφαλίσουν την καλή χώνεψη. Απλώς ροκάνιζαν τον χρόνο μέχρι κάποιοι να τις προσκαλέσουν στο τραπέζι τους και ό,τι ήθελε προκύψει στη συνέχεια…
Η γνωριμία μας με το εμβληματικό Baioli (πρώτα πληρώνεις και μετά μαθαίνεις), κόστισε στον κύριο Arnault μόλις 2.000 ευρώ. Κι αυτό γιατί θελήσαμε απλώς να τσιμπήσουμε κάτι. Δεν ήμασταν όμως οι μοναδικοί “τζαμπατζήδες” στις Κάννες την περίοδο του Φεστιβάλ. Όσοι νομίζουν πως η Kim Kardashian ή η Gigi Hadid είναι τόσο σινεφίλ που καλύπτουν οι ίδιες τα υπέρογκα έξοδα παραμονής στις Κάννες, μόνο και μόνο για να γνωρίσουν την τέχνη του Γιώργου Λάνθιμου, είναι γελασμένοι.
Δεκάδες υπέρλαμπροι σταρ και celebrities περνούν κάποιες μέρες φιλοξενούμενοι των μεγάλων κινηματογραφικών εταιρειών, αλλά και των μεγάλων οίκων μόδας και της κοσμηματοποιίας. Κι όλα αυτά για ένα catwalk τους στο κόκκινο χαλί του Φεστιβάλ.
Κάννες, μια προσωπική μαρτυρία

Η Jane Birkin και ο Serge Gainsbourg στο Φεστιβάλ του 1974, προτού ο οίκος Hermes Birkin Bag. Photo by GIRIBALDI/Gamma-Rapho via Getty Images
Στην Κρουαζέτ τα νορμάλ αυτοκίνητα που μετακινούνται κατά την περίοδο του Φεστιβάλ είναι μόνο 1 στα 10. Άλλο ένα είναι Mercedes ή BMW. Τα υπόλοιπα 8 υπάγονται στις κατηγορίες dreamcar και hupercar. Προσωπικά, είδα παρκαρισμένες στο JW Marriott δύο Bugatti Veyron!
Οι οδηγοί των ταξί φορούν πάντοτε κοστούμι και γραβάτα.
Οι άνθρωποι που ασχολούνται με το φεστιβάλ, με οποιονδήποτε ρόλο, αναγνωρίζονται αμέσως από το ταμπελάκι εισόδου που έχουν μονίμως κρεμασμένο πάνω τους.
Οι επισκέπτες των Καννών που αδιαφορούν παγερά για το Φεστιβάλ, αποτελούν την πλειοψηφία.
Το σετ ομπρέλα, δύο ξαπλώστρες και μια Moet Ice τιμάται 300 ευρώ. Και ο χρόνος παραμονής ορίζεται, όσο να καταναλωθεί η σαμπάνια. Η τέλεια προστασία από τον ήλιο…
Η σωστή κοσμοπολίτικη διατροφή ξεκινάει κατ’ άτομο από τα 500 ευρώ.
Στις Κάννες, την περίοδο του Φεστιβάλ, τα εκατοντάδες πάρτι ξεκινούν το μεσημέρι και ολοκληρώνονται τα χαράματα της επόμενης ημέρας. Και δεν εννοούμε τα ίδια πάρτι.
Στις Κάννες οι “άσχημοι” άνθρωποι και οι μεγάλης ηλικίας (άνω των 40 δηλαδή) αποτελούν ολιγάριθμη μειοψηφία.
Πολλά πρακτορεία μοντέλων (και από την Ελλάδα) στέλνουν μεγάλες ομάδες από τα books τους για να “ομορφαίνουν” τα πάρτι και τα γεύματα.