Οι ξενικοί όροι μας κατακλύζουν από παντού. Ghosting, gaslighting, microcheating. Η ψηφιακή ζωή μας εκφράζει τις καταστάσεις που βιώνουμε στην γλώσσα της. Textationship. Άνθρωποι που ανταλλάσσουν μηνύματα και συναισθήματα όλη μέρα αλλά δεν συναντιούνται ποτέ. Όχι, δεν ζουν σε διαφορετική πόλη, ούτε χώρα. Κι όμως, δεν συναντιούνται ποτέ. Μήπως τελικά τα έχουμε με το κινητό μας;

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: Ας συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε

Η αρχή ενός παραμυθιού

Ο νέος όρος μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Μου φάνηκε γνωστός. Άνθρωποι που δεν γνωρίζονται ξεκινούν μια συζήτηση από ένα απλό μήνυμα στα social media. “Μιλούν” όλη μέρα και πολύ γρήγορα αποκτούν την ψευδαίσθηση πως κάτι υπάρχει μεταξύ τους. Μια αόρατη, καρμική σύνδεση. Οι ειδοποιήσεις στην οθόνη δεν σταματούν. Πιο πολλά μηνύματα, πιο πολλά συναισθήματα. Μοιράζονται τα μυστικά τους, λένε στον άγνωστο “δικό τους άνθρωπο” για την φίλη που πιστεύουν ότι τους ζηλεύει, τον πρώην που τις πρόδωσε και την αύξηση που θεωρούν ότι δικαιούνται.

Όλα αυτά γίνονται πολύ γρήγορα, όπως όλα τα πράγματα στην εποχή μας. Το πολύ σε μια εβδομάδα. Νιώθουν πολύ τυχεροί που η μοίρα έφερε στην ζωή τους αυτή την “αδελφή-ψυχή”. Είδες το Internet; Κι εγώ που δεν πίστευα όλες αυτές τις ιστορίες που ακούμε κατά καιρούς. Ήρθε η ζωή να με διαψεύσει. Τα μηνύματα συνεχίζουν. Ίσως με λιγότερη συχνότητα και ενθουσιασμό. Αλλά συνεχίζουν. Μάλλον η σχέση περνάει στην επόμενη φάση. Γίνεται πιο σοβαρή. Εννοείται έχουν περάσει μόλις δύο εβδομάδες. Ζωή σε fast forward, συναισθήματα που γεννά μια οθόνη που αναβοσβήνει. Η textationship πάει πολύ καλά. Φτου φτου, να μην την ματιάσω.

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: Οι μούσες πέθαναν – Ζήτω οι celebrities!

Δύσκολος καιρός για πρίγκιπες

Η συνάντηση δεν έχει γίνει ακόμα. Οι δύο αυτοί τύποι περνάνε πολύ ωραία κρυμμένοι πίσω από την οθόνη τους. Κρυμμένοι, φοβισμένοι, βολεμένοι. Πολλές οι ερμηνείες της στάσης τους. Βέβαια για να είμαστε αντικειμενικοί και ειλικρινείς, δύο άνθρωποι εννοείται ότι μπορούν να γνωριστούν από το Internet – καλώς ή κακώς, δυστυχώς ισχύει. Αν όμως το Internet δεν αποτελεί απλά την προξενήτρα της σημερινής εποχής και αυτοί οι δύο άνθρωποι δεν κανονίσουν μια πραγματική συνάντηση μέσα σε λίγες ημέρες από την ψηφιακή τους γνωριμία τότε πρέπει να αναρωτηθούν το γιατί.

Αν αυτό είναι αμοιβαίο τότε fine by us. Κανένα πρόβλημα. Μπορεί όντως δυο άνθρωποι να αποζητούν απλά μια συντροφιά, μια επαφή. Να τους αρέσει η textationship τους. Το συναίσθημα να νιώθουν ποθητοί ακόμα κι αν δεν είναι αληθινό. Να μην τους νοιάζει η αλήθεια. Να τους νοιάζει να είναι αυτοί καλά. Αν όλο αυτό αποτελεί μια συνειδητή επιλογή τότε ποιοι είμαστε εμείς που θα τους κρίνουμε;

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: To ημερολόγιο μιας digital detoxer

Η textationship και ο δράκος

Στις περισσότερες ιστορίες που έχουμε ακούσει όμως το παραμύθι έχει δράκο. Και η αθώα πριγκίπισσα τελικά πληγώνεται. Ο πρίγκιπας του παραμυθιού λέει παραμύθια. Συνήθως είναι ένας νάρκισσος διψασμένος για επιβεβαίωση. Ή ένας δεσμευμένος τύπος που έχει βαρεθεί την σχέση του και τη ζωή του και παίζει. Παίζει με τη δίψα για επικοινωνία που χαρακτηρίζει την ψηφιακή εποχή μας. Ένας φαύλος κύκλος που ξεκινά από την νέα πραγματικότητα που ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να βρούμε τις ισορροπίες μας. Όσο δεν έχουμε το θάρρος να βάλουμε όρια στο Internet και να του υποδείξουμε εμείς τον ρόλο που θα παίζει στη ζωή μας, τόσο θα εξαρτώμαστε από την οθόνη που αναβοσβήνει και τους ψεύτικους πρίγκιπες. Και οι ξενικοί όροι στη ζωή μας θα γίνονται όλο και περισσότεροι. Textationship.

Photo Credits: Emily in Paris