Πρόσφατα έγινε γνωστό πως ο Harry Styles ξεκίνησε να βγαίνει με την Zoë Kravitz. Το νέο δεν θα ήταν καν νέο εάν δεν υπήρχε ένα σχεδόν πικάντικο twist. Η Kravitz είναι φίλη της Olivia Wilde, με την οποία ο Harry Styles ήταν ζευγάρι. Το 2022, βέβαια, αλλά ποιος κολλάει σε τέτοιες ασήμαντες λεπτομέρειες όταν βγαίνει είδηση, και μάλιστα juicy. Άρα, συνοψίζουμε: η Zoë βγαίνει με τον Harry, που είναι ο πρώην της Olivia, η οποία Olivia είναι φίλη της. Ε, και;

Οι πρώην και οι επόμενοι

Όταν άκουσα αυτό το Hollywood gossip, και κυρίως την εμμονική έμφαση στο γεγονός πως οι δύο γυναίκες είναι φίλες, μου θύμισε ιστορία από την εποχή των παγετώνων.

Απρίλιος, τέλος δευτέρας λυκείου, μέσα στην αγωνία των Πανελληνίων. Ένα από τα γνωστά ζευγάρια του σχολείου χωρίζει. Σοκ, κανείς δεν το περίμενε, ειδικά τότε, που όλοι κάναμε οικονομία δυνάμεων εν όψει εξετάσεων. Σεπτέμβρης και δεύτερο σοκ. Ο εις του πρώην ζεύγους τα φτιάχνει με την κολλητή της έτερης. Tο μεγαλύτερο σκάνδαλο που θυμάμαι όλα τα χρόνια της λυκειακής μου ζωής. Ξαφνικά, τα πηγαδάκια απέκτησαν θέμα. Το σχολείο χωρίστηκε σε δύο στρατόπεδα. Τους “αφού χώρισαν, κανένα πρόβλημα”, και τους “δεν τα φτιάχνουμε με τους πρώην των φίλων μας για κανένα λόγο”. Θυμάμαι πως οι πρώτοι ήταν πολύ λιγότεροι από τους δεύτερους. Το θέμα δίχασε, αλλά και δεν δίχασε. Η γενικότερη αίσθηση ήταν πως οι πρώην είναι ανέγγιχτοι. Είναι, όμως;

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: Αν το τρίτο πρόσωπο είναι ο έρωτας της ζωής σας;

Όταν ένας άντρας έχει δει τον κολλητό του να πονάει και να υποφέρει για μια γυναίκα, πόσο εύκολο είναι να την διεκδικήσει χωρίς να ξέρει πως θα διαλύσει αυτήν τη φιλία;

Για την οικονομία της συζήτησης, ας πούμε πως όλα αυτά ήταν παιδιαρίσματα της εφηβείας. Fast forward, λοιπόν, στο σήμερα. Μια καλή φίλη μου εξομολογείται πως κρατάει επαφή με έναν άντρα που γνώρισε στην παρέα του πρώην συντρόφου της. Έχουν βγει κάποιες φορές, εκείνος δείχνει ξεκάθαρο ενδιαφέρον, αλλά εκείνη διστάζει. Το ενδιαφέρον του την κολακεύει, αλλά και την μπερδεύει. Αν προχωρήσουν, πώς θα είναι τα πράγματα; Πόσο εύκολο θα είναι να βγουν κάποια στιγμή όλοι μαζί. Κι έστω πως δεν βγαίνουν. Πόσο μπορεί η ίδια να σηκώσει το γεγονός πως “χώρισε” δύο φίλους;

Όποιος κι αν είναι ο πρώην, εκείνη φταίει

Στον παραπάνω προβληματισμό, όλοι βλέπουμε το εξ αρχής, δομικό λάθος. Η φίλη μου βάζει τον εαυτό της στη θέση της πέτρας του σκανδάλου χωρίς κανείς να της έχει δώσει αυτόν τον ρόλο. Επειδή αυτή είναι η κοινωνική αντίληψη. Έχουμε συνηθίσει να αποδίδουμε ευθύνες. Ακόμα κι αν δεν υπάρχει πλαίσιο απόδοσης ευθυνών, κάποιος “φταίει”. Συνήθως εκείνη. Τι κι αν εκείνη δεν το επιδίωξε, τι κι αν ο άλλος είναι αυτός που την προσέγγισε και την κυνήγησε. Τι κι αν με τον πρώην έχουν χωρίσει εδώ και μήνες.

Επιπλέον, μοιάζει να μην θέλει να μπει καν στις ουσιαστικές λεπτομέρειες. Όπως, για παράδειγμα, το γεγονός πως οι δύο άντρες είναι φίλοι, αλλά όχι κολλητοί. Η σχέση της με τον πρώτο δεν ήταν σχέση ζωής. Ούτε κράτησε χρόνια ατελείωτα. Σε μια τέτοια περίπτωση, αυτές είναι σημαντικές παράμετροι για τη λήψη απόφασης. Και για τους δύο ενδιαφερόμενους. Όταν ένας άντρας έχει δει τον κολλητό του να πονάει και να υποφέρει για μια γυναίκα, πόσο εύκολο είναι να την διεκδικήσει χωρίς να ξέρει πως θα διαλύσει αυτήν τη φιλία; Κι όταν κάποιος έχει ζήσει δύο ανθρώπους ως ζευγάρι, πόσο εύκολο είναι να διαχωρίσει το βίωμα αυτό και να δημιουργήσει έναν νέο ρόλο;

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: Ένα σφυρί για τον Γιώργο Λάνθιμο

Το δίλημμα και το συναίσθημα

Στην ουσία, σε όλη αυτήν την συζήτηση, η αίσθηση που μου δίνει η φίλη μου είναι πως αποφεύγει να παραδεχτεί τα δικά της συναισθήματα. Και είναι λογικό. Δεν είναι εύκολο να αγνοήσει κανείς τον θόρυβο τριγύρω ώστε να καταλάβει τι νιώθει για τον άλλον. Το γεγονός πως ο διεκδικητής είναι φίλος του πρώην της θολώνει το κριτήριό της για το ποιος μπορεί να γίνει στη δική της ζωή.

Όλα αυτά τα χρόνια έχω παρακολουθήσει διάφορες ανάλογες περιπτώσεις που συνήθως παίρνουν τη μορφή διλήμματος. Η παρατήρησή μου είναι πως τα διλήμματα αφορούν κυρίως εμάς τις γυναίκες. Εμείς τείνουμε να έχουμε δεύτερες σκέψεις. Οι άντρες είναι πιο μονοδιάστατοι. Συνήθως, είτε θα αποτραβηχτούν εντελώς, ό,τι κι αν νιώθουν. Είτε θα εφορμήσουν χωρίς δεύτερη σκέψη.

Αν το πρώην ζευγάρι έχει βαθιά κατανόηση του γιατί η σχέση τους τελείωσε, τείνουν και οι δύο να έχουν μεγαλύτερη ηρεμία με το τέλος της. Άρα να είναι πιο ανεκτικοί στις επιλογές του άλλου, όποιες κι αν είναι αυτές.

Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια. Το να εμπλακείς συναισθηματικά με το άτομο με το οποίο ο φίλος ή φίλη σου ήταν για χρόνια ζευγάρι, ή ακόμα και παντρεμένοι, είναι διαφορετικό από το να βγαίνεις ραντεβού με το άτομο με το οποίο είχε μια σύντομη καλοκαιρινή σχέση. Ο χρόνος παίζει καταλυτικό ρόλο, αλλά δεν είναι το μόνο κριτήριο.

Να βγει κανείς ή να μην βγει;

Πέρα από το χρονικό πλαίσιο της προηγούμενης σχέσης, έχει ξεχωριστό νόημα το πώς τελείωσαν τα πράγματα. Αν το πρώην ζευγάρι έχει βαθιά κατανόηση του γιατί η σχέση τους τελείωσε, τείνουν και οι δύο να έχουν μεγαλύτερη ηρεμία με το τέλος της. Άρα να είναι πιο ανεκτικοί στις επιλογές του άλλου, όποιες κι αν είναι αυτές.

Αν τα πράγματα τελείωσαν με καλούς όρους, θα μπορούσε να είναι πιο εύκολο και πολύ πιο ξεκάθαρο να προχωρήσει η δεύτερη σχέση. Αν τα πράγματα ήταν άσχημα, με εντάσεις και πόνο, η δεύτερη σχέση είναι πιθανό να κουβαλήσει εξ ορισμού αυτό το κάρμα. Και να θυσιάσει μια φιλία, αν προχωρήσει.

Η δική μου αίσθηση είναι πως καμία ερωτική σχέση δεν αξίζει να τραυματίσεις έναν άνθρωπο για τον οποίο νοιάζεσαι.

Ναι, υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις όπου δεν είναι ποτέ σωστό να βγαίνει κανείς ραντεβού με πρώην ενός φίλου. Όταν έχετε ζήσει από κοντά την τραυματική σχέση του φίλου ή της φίλης σας, ξέρετε πως δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα εκείνος ή εκείνη να αποδεχτεί πως ο άνθρωπος αυτός θα είναι πλέον στη δική σας ζωή. Η συνθήκη αποκλείει εξ ορισμού την πιθανότητα να συνυπάρξετε ποτέ και οι τρεις στον ίδιο χώρο. Τουλάχιστον όχι οικειοθελώς. Αλλά και σε δεύτερο επίπεδο, πόσο σίγουρο είναι πως οι τραυματικές συμπεριφορές δεν θα γίνουν μοτίβο και στην επίδοξη νέα σχέση;

Οδηγός για επίδοξους εραστές ενός ή μιας πρώην

Μιλώντας κάπως γενικότερα, σε σχέσεις όπου υπάρχει κακοποίηση, χειραγώγηση, προδοσία ή βαθύ συναισθηματικό τραύμα ο ρομαντισμός δεν έχει ρόλο. Κι αν μπείτε στον πειρασμό, μια τέτοια επιλογή δεν αποτελεί απλώς παραβίαση εμπιστοσύνης. Ενέχει τον κίνδυνο επανατραυματισμού του δικού σας ανθρώπου. Η δική μου αίσθηση είναι πως καμία ερωτική σχέση δεν αξίζει να τραυματίσεις έναν άνθρωπο για τον οποίο νοιάζεσαι.

Ας είμαστε ειλικρινείς. Δεν είναι όλες οι συνδέσεις ίδιες, για αυτό είναι σημαντικό να δείτε ειλικρινά τι σας τραβάει σε αυτό το άτομο. Αν μιλάμε για καθαρά σωματική έλξη, τότε μάλλον δεν αξίζει να θυσιάσετε μια φιλία. Αλλά κι αν είναι κάτι βαθύτερο, έχει νόημα να δείτε όλους τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους αυτή η απόφαση θα μπορούσε να επηρεάσει τη ζωή σας. Αν ο κύκλος σας είναι κοινός, αυτό είναι θέμα. Πόσο έτοιμοι νιώθετε να μπείτε στο στόχαστρο φίλων, γνωστών και του καθενός που θα έχει άποψη για την επιλογή σας;

Η αγάπη όλα τα νικά -και τους πρώην;

Όλα τα παραπάνω, φυσικά, αναιρούνται εξ ορισμού, εάν αυτό που νιώθετε είναι ο απόλυτος έρωτας. Ναι, μπορεί να συμβεί και στις καλύτερες οικογένειες. Κάποιες φορές τα συναισθήματα είναι σαρωτικά. Η δική μου γενικότερη και πάγια θέση στο θέμα πρώην είναι όχι. Ωστόσο, μπροστά στον απόλυτο έρωτα δεν έχω να πω κάτι. Ή μάλλον, έχω να ρωτήσω μόνο ένα πράγμα; Έχετε την πέραν πάσης αμφιβολίας βεβαιότητα πως αυτό που νιώθετε είναι όντως ο απόλυτος έρωτας…;

Ναι, τελικά it’s complicated.

Photo credit: Getty Images / Creative: Ανδρέας Κωστόπουλος