Σε έναν κόσμο που επιβραβεύει την ένταση, το θόρυβο και την εξωστρέφεια, μήπως ξεχνάμε τη δύναμη εκείνων που επιλέγουν τη σιωπή; Που δεν φωνάζουν, δεν διεκδικούν με φασαρία, αλλά επιμένουν με σταθερότητα, ήθος και μια αθόρυβη αξιοπρέπεια;
Γιατί ενώ έχουμε την σκέψη και την ιδέα δεν προχωράμε στο επόμενο βήμα; Γιατί προτιμούμε τα λόγια από τα έργα; Το μεν πνεύμα πρόθυμο...
Πολλές διευθύντριες έχουν επιχειρήσει να μιμηθούν την Anna Wintour, τη διευθύντρια της αμερικανικής Vogue που έχει δημιουργήσει έναν μύθο γύρω από το όνομα της...
Η αποτυχία είναι σαν το GPS όταν πας λάθος: «Αναπροσαρμογή διαδρομής». Δεν σημαίνει «τέλος διαδρομής». Απλώς πας αλλιώς. Και καμιά φορά, πιο σωστά…
O δημόσιος "λιθοβολισμός" του Mr CEO και της Ms HR μετά τη συναυλία των Coldplay άνοιξε το κουτί της Πανδώρας και έκπληκτοι είδαμε να ξεπετάγονται από μέσα οι αληθινοί εαυτοί μας.
Η Angelina Jolie άφηνε την Siloh από μικρή να ντύνεται με ανδρικά ρούχα. Στην Ισπανία ασχολούνται με το αν η πριγκίπισσα Leonor είναι πιο όμορφη από την μητέρα της, βασίλισσα Letizia ενώ η Αθηνά Ωνάση διαλέγει την αφάνεια χωρίς όμως να αποφεύγει κάθε φορά την μοιραία σύγκριση με την μητέρα της, την τραγική Χριστίνα.
Οι προσδοκίες είναι σαν παραμορφωτικός καθρέφτης. Οι άλλοι μάς βλέπουν όπως θα ήθελαν. Εμείς τους κοιτάμε όπως θα θέλαμε να είναι. Κι όσο περισσότερο κοιταζόμαστε, τόσο πιο εύκολα σπάμε. Κι εμείς και ο καθρέφτης…
Κάποτε έκανα ένα όνειρο τη μέρα. Κάποτε διάβαζα ένα βιβλίο τη μέρα. Όχι πια. Αυτές είναι οι αναμνήσεις και οι ειλικρινείς προβληματισμοί μίας πρώην βιβλιοφάγου.
Για κάποιο περίεργο λόγο το γυμνό γυναικείο στήθος συνιστά "προσβολή της δημόσιας αιδούς", ενώ η γυμνή πλάτη όχι.
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει κάτι γλυκό στο να βλέπεις κάποιον να ενθουσιάζεται τόσο από ένα έργο που να θέλει να γίνει κομμάτι του. Κάθε selfie σε μια γκαλερί προσφέρει μια πρωτότυπη οπτική σε ένα έργο.