Ο Γιώργος Λάνθιμος αποθεώνεται σε δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Independent, μετά την πρεμιέρα της νέας του ταινίας “Bugonia” στο 82ο Φεστιβάλ της Βενετίας, όπου απέσπασε 7λεπτο όρθιο χειροκρότημα από το κοινό.

Διαβάστε ακόμη: D. H. Lawrence: Ο εραστής της λαίδης Τσάτερλι 

Πρόκειται για μία σκοτεινή κωμωδία επιστημονικής φαντασίας, που αναμένεται να κυκλοφορήσει τον ερχόμενο Οκτώβριο στους κινηματογράφους. Πρωταγωνιστές είναι δύο φίλοι (Jesse Plemons, Aidan Delbis) με εμμονή στις θεωρίες συνωμοσίας, οι οποίοι απαγάγουν την υψηλόβαθμη διευθύνουσα σύμβουλο μιας μεγάλης εταιρείας (Εmma Stone) επειδή είναι πεπεισμένοι ότι είναι εξωγήινη που σκοπεύει να καταστρέψει τη Γη. Η ταινία είναι ριμέικ της νοτιοκορεατικής κωμωδίας επιστημονικής φαντασίας Save the Green Planet. Συμμετέχουν ακόμη ο Jesse Plemons, ο Aidan Delbis, ο Stavros Halkias και η Alicia Silverstone.

«Πώς μία τρελή ιδιοφυΐα από την Ευρώπη έπεισε την Emma Stone να ξυρίσει το κεφάλι της», είναι ο τίτλος του άρθρου. «Λίγοι θεατές θα διάλεγαν να ζήσουν μέσα σε μια ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, αλλά το έργο του είναι τόσο καλό που μας κάνει να νιώθουμε σαν να το κάνουμε. Όπως ο Lynch ή ο von Trier, ο Herzog ή ο Buñuel, δημιουργεί έναν κόσμο με τη δική του εσωτερική λογική. Έναν κόσμο έντονο, παράξενο και ημι-αποσπασμένο από τον δικό μας. Στα πρώτα του χρόνια, ο σκηνοθέτης ήταν μέρος ενός ρεύματος που έγινε γνωστό ως “Greek Weird Wave”, ζωγραφίζοντας διαστρεβλωμένα πορτρέτα μιας ταραγμένης χώρας στα πρόθυρα κατάρρευσης. Έπειτα, ο υπόλοιπος πλανήτης “τον πρόλαβε” και η καριέρα του απογειώθηκε διεθνώς. Όποια κι αν είναι η εθνικότητά μας, όλοι είμαστε πλέον “Greek Weird Wave”», ξεκινά η συντάκτης.

Οι αναφορές στις παλιότερες ταινίες

Όσον αφορά την πρώτη ταινία με την οποία ο Γιώργος Λάνθιμος έγινε γνωστός στο ελληνικό κοινό, η βρετανική εφημερίδα αναφέρει: «Είναι περίεργα συγκινητικό να ξαναβλέπει κανείς τον Κυνόδοντα μετά από τόσα χρόνια και να θυμάται μια εποχή που φαινόταν σαν να ήταν ένα συναρπαστικό, μεμονωμένο εγχείρημα, ένα ιδιαίτερο έργο, όσο μακριά από το mainstream σινεμά ήταν και οι άτυχοι πρωταγωνιστές του από τους άμεσους γείτονές τους». Πρόκειται για μια αλληγορική, σκοτεινή και προκλητική ταινία που άφησε έντονο αποτύπωμα στο παγκόσμιο σινεμά. Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από μια οικογένεια που ζει απομονωμένη σε μια αποστειρωμένη έπαυλη. Οι γονείς (Χρήστος Στέργιογλου και Michelle Valley) μεγαλώνουν τα τρία ενήλικα παιδιά τους (Αγγελική Παπούλια, Χρήστος Πασσαλής, Μαίρη Τσώνη) σε ένα περιφραγμένο συγκρότημα με αυστηρούς και παράλογους κανόνες, διαστρεβλώνοντας τη γλώσσα και την πραγματικότητα, ώστε να τα κρατήσουν μακριά από κάθε εξωτερική επιρροή. «Ο Κυνόδοντας δεν είναι για όλα τα γούστα, αλλά είναι κοφτερός, ιδιοφυής και μας υπενθυμίζει ότι η κλειστή κοινότητα είναι ένα είδος κόλασης. Ακόμα κι αν φαίνεται όμορφη, με τα «ζόμπι» να φυτρώνουν στο γκαζόν», συμπληρώνει.

Διαβάστε ακόμη: 10 λόγοι για να προγραμματίσετε ένα ταξίδι στη Μαδρίτη 

Αναφερόμενος στις επόμενες δουλειές του Λάνθιμου, ο συντάκτης σημειώνει: «Το “The Favourite” (2018), το πολυτελές δράμα στην εποχή της βασίλισσας Άννας, έμοιαζε σαν “Λάνθιμος light”, που δεν ένιωθε ποτέ πλήρως άνετα με το βαρύ ιστορικό του υλικό. Το “Kinds of Kindness” (2024), μια μαύρη κωμική ανθολογία, θύμιζε άλμπουμ με “B-sides”: συναρπαστικό σε κάποια σημεία, αλλά σε άλλα έμενε στάσιμο. Αντίθετα, ο “Αστακός” (2015) – μια ντελικάτη επιστημονικής φαντασίας αλληγορία για ένα σουρεαλιστικό ξενοδοχείο εργένηδων – ήταν εξαίσιο, ενώ το “Poor Things” (2023) αξιοποίησε στο έπακρο το ευρύ κινηματογραφικό του καμβά και ανέδειξε την οσκαρική ερμηνεία της Έμμα Στόουν ως θηλυκής εκδοχής του Φρανκενστάιν που ξεφεύγει από κάθε έλεγχο. Ήταν ξέφρενο, τολμηρό και σύνθετο, σπάνιες ποιότητες για μια ταινία που φιλοδοξούσε να απευθυνθεί σε μαζικό κοινό».

«Είναι πάντα ρίσκο όταν ένας ταλαντούχος, ξεχωριστός Ευρωπαίος σκηνοθέτης μετακομίζει σε άλλη χώρα για να γυρίσει ταινίες σε γλώσσα διαφορετική από τη δική του. Είναι σαν σπάνια ντόπια λουλούδια που συχνά δεν ανθίζουν όταν μεταφυτεύονται σε ξένο έδαφος. Το “Bugonia”, όμως, αποδεικνύει, αν χρειαζόταν κι άλλη απόδειξη, ότι ο Λάνθιμος έκανε τη μετάβαση πιο επιτυχημένα από τους περισσότερους, και ότι η δηκτική, “αφυδατωμένη” του ευαισθησία μιλάει σε κοινά σε όλο τον κόσμο. Είναι μια υπέροχη ταινία, την αγάπησα σε κάθε της κομμάτι. Ο σκηνοθέτης δημιουργεί ένα λαμπρό παράδειγμα αμερικανικού γοτθικού κινηματογράφου του 21ου αιώνα, μεταφέροντας τις εμμονές του στις λωρίδες καταστημάτων και τα εμπορικά πάρκα της Αμερικής, γεμάτης από “καλαμποκοφαγωμένες” χαμένες ψυχές έτοιμες να εκραγούν», αναφέρει το άρθρο.

«Παρανοϊκό και αλλόκοτο, το Bugonia εκτυλίσσεται σε ένα “ξένο έθνος” που μοιάζει ανησυχητικά κοντινό. Ο κόσμος του, φοβάμαι, δεν είναι παρίες ή φρικιά. Είναι οι πιο δικοί μας άνθρωποι, οι γονείς μας, εμείς οι ίδιοι», καταλήγει το δημοσίευμα.

Θα είναι άραγε ο Γιώργος Λάνθιμος αυτός που θα παραλάβει τον Χρυσό Λέοντα από τον ελληνικής καταγωγής πρόεδρο της επιτροπής του Φεστιβάλ Βενετίας, Alexander Payne; Θα το μάθουμε το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου.

Photo credit: ΑΠΕ-ΜΠΕ