Πάντα πρόθυμη να δοκιμάσει τα όρια και να παίξει με τη σωματική δυσφορία, η διάσημη καλλιτέχνης Marina Abramović επιστρέφει στο Λονδίνο με μια ακόμη πρωτοποριακή έκθεση, που παρουσιάζεται από τη γκαλερί Saatchi Yates στο Λονδίνο.

Διαβάστε ακόμη: Daniel Day-Lewis: Επιστροφή στην Αθήνα και στην υποκριτική 

Η φιλόδοξη αυτή έκθεση επανεξετάζει δύο από τα εμβληματικά έργα βίντεο περφόρμανς της Marina  Abramović, τα ‘Blue Period’ και ‘Red Period’, μετατρέποντάς τα από μορφή βίντεο σε μια σειρά 1.200 ξεχωριστών φωτογραφικών καρέ. Γνωστή για το έργο της που διερευνά το ανθρώπινο συναίσθημα και δοκιμάζει τα όρια της σωματικής αντοχής, η καλλιτέχνης αυτή τη φορά προσθέτει και μια εξερεύνηση της συμβολικής δύναμης του χρώματος.

Στο ‘Red Period’, η Abramović εμφανίζεται σε κοντινό πλάνο, λουσμένη σε μονοχρωματικό κόκκινο. Με ένα σαγηνευτικό χαμόγελο, κάνει νεύμα στον θεατή με υψωμένο δάχτυλο — σαγηνεύοντας, προσκαλώντας, προκαλώντας, προειδοποιώντας. Η έκφρασή της μεταβάλλεται διαρκώς, καθώς η οθόνη σκοτεινιάζει, αφήνοντας να φαίνεται μόνο ένα θραύσμα του προσώπου της. Επανεμφανίζεται αργά, με τη διάθεσή της να κυμαίνεται μεταξύ σαγήνης και εξάντλησης: τρίβει το πρόσωπό της, τραβά τα μαλλιά της, δαγκώνει το μικρό της δάχτυλο. Ο συμβολισμός του κόκκινου εδώ είναι πολυεπίπεδος: πέρα από την αναφορά στην ενέργεια και τη ζωτικότητα, αγγίζει θέματα θηλυκότητας και σαγήνης, ακόμη την σεξουαλική εργασία.

Στο ‘Blue Period’, η Abramović εμφανίζεται και πάλι σε κοντινό πλάνο, αυτή τη φορά κάτω από ένα μονοχρωματικό μπλε φίλτρο. Καθώς παίζει επαναλαμβανόμενα ένα ποπ τραγούδι, δαγκώνει εκφραστικά τα νύχια της. Το βλέμμα της πάλλεται ανάμεσα σε απαθή αποστασιοποίηση και ωμό πόνο. Η πράξη μετατρέπεται σε μια σωματική χορογραφία δυσφορίας και έντασης, με το μπλε χρώμα να προκαλεί συνειρμούς συναισθηματικής ψυχρότητας, ευαλωτότητας και ενεργειακής μεταμόρφωσης.

Τα έργα αυτά ήταν αρχικά μέρος της εμβληματικής της εγκατάστασης ‘Video Portrait Gallery’ (1975–2002), και έχουν ήδη παρουσιαστεί σε μεγάλους θεσμούς, αλλά τώρα επαναγεννιούνται ριζικά. Η έκθεση προσφέρει έναν εντελώς νέο τρόπο να βιώσει κανείς τα έργα, επιτρέποντας στον θεατή να σταθεί και να παρατηρήσει καρέ-καρέ. Ετοιμαστείτε να ζήσετε μία από τις πιο προσωπικές περφόρμανς της καλλιτέχνιδας με νέα αίσθηση στατικότητας και έντασης.

Η έκθεση θα είναι ανοιχτή από την 1η Οκτωβρίου για μόνο έναν μήνα στη γκαλερί Saatchi Yates, προσφέροντας μια σπάνια ευκαιρία να αποκτήσει κανείς κάθε μοναδικό καρέ από τη σειρά.

Διαβάστε ακόμη: ΕΜΣΤ: Αυτό το μουσείο θέλουμε; 

H μέθοδος Abramović

Καθ’ όλη τη διάρκεια της καλλιτεχνικής της πορείας, η Abramović θόλωσε τα όρια ανάμεσα στον παρατηρητή και τον παρατηρούμενο, όπως αυτά ορίζονται στην περφόρμανς. Παραδοσιακά, ο περφόρμερ είναι αυτός που παρατηρείται και το κοινό ο παρατηρητής. Αντιστρέφοντας αυτούς τους ρόλους —όπου το κοινό καλείται να συμμετάσχει στη δράση και να παρατηρείται— του δίνεται η ευκαιρία να αποκτήσει τη δική του εμπειρία μέσα σε μια διαδραστική διαδικασία και να προετοιμαστεί καλύτερα για να γίνει μέρος μιας περφόρμανς μεγάλης διάρκειας.

Σε έναν κόσμο συνεχούς απόσπασης της προσοχής, το να αφιερώσουμε χρόνο για να συνδεθούμε με τον εαυτό μας και τους άλλους αποτελεί ολοένα και μεγαλύτερη πρόκληση. Η Μέθοδος Abramović είναι μια ευκαιρία να βρεθεί κανείς στη σιωπή και να συνδεθεί με την παρούσα στιγμή. Πρόκειται για μια σύνθεση της έρευνας και εμπειρίας της Marina Abramović μέσα από την 55ετή καριέρα της. Πρόκειται για μια εξερεύνηση της έννοιας του «είμαι παρών» — τόσο στον χρόνο όσο και στον χώρο.

Photo credits: Marina Abramović, Saatchi Yates