Συχνά, οι καλλιτέχνες που χρεώνονται τη γέννηση μιας νέας τάσης δεν είναι οι πραγματικοί δημιουργοί της. Είναι, ωστόσο, εκείνοι που την έκαναν ελκυστική για το μεγάλο κοινό. Σύμφωνα, λοιπόν, με μια δημοφιλή ιστορία, ένα βράδυ ο Warhol γκρίνιαζε στους φίλους του και ρώτησε αν μπορούσε κάποιος να σκεφτεί εικόνες ποπ κουλτούρας που κανείς άλλος δεν είχε χρησιμοποιήσει. Μια διακοσμήτρια ονόματι Muriel Latow είπε ότι είχε κάτι στο μυαλό της, αλλά ήθελε πενήντα δολάρια για να το αποκαλύψει. Ατάραχος ο Warhol έβγαλε το μπλοκ και της έγραψε μια επιταγή. Τότε η Latow του είπε το εξής. “Πρέπει να βρεις κάτι που να είναι αναγνωρίσιμο σχεδόν απ’ όλους, κάτι σαν το κουτάκι από τη σούπα Campbell”.

Διαβάστε ακόμη: Jean Desses | Τι δεν γνωρίζουμε για τον κορυφαίο Έλληνα σχεδιαστή;

Την επόμενη μέρα που η Latow μοιράστηκε μαζί του τη μικρή της ιδέα, ο Warhol (ή η μητέρα του, σε μια άλλη εκδοχή) πήγε στο απέναντι σούπερ μάρκετ Finast. Γύρισε σπίτι με ένα κουτάκι από κάθε είδους σούπα Campbell που πωλούσε εκεί. Το επόμενο έτος, το 1962, είχε δημιουργήσει τα ”Campbell’s Soup Cans”, ένα μοντάζ και των τριάντα δύο ποικιλιών.

Σήμερα, αυτός ο πίνακας κρέμεται στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνη της Νέας Υόρκης. “Ήταν το ‘Γυμνό που κατεβαίνει μια σκάλα‘ για το κίνημα της Pop Art», σύμφωνα με τα λόγια του Henry Geldzahler, ιστορικού της σύγχρονης τέχνης. Το “Γυμνό που κατεβαίνει μια σκάλα” είναι ένα πολύ σημαντικό έργο του Marcel Duchamps που επανακαθόρισε τον κυβισμό.

Τα δύσκολα χρόνια του Warhol

Ο Andy Warhol γεννήθηκε στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας το 1928. Ο πατέρας του ήταν εργάτης και η μητέρα του παραδουλεύτρα, Σλάβοι μετανάστες από τη Σλοβακία. Οι Σλάβοι έχαιραν μεγάλης εκτίμησης τότε γιατί έκαναν αγόγγυστα τις πιο βαριές δουλειές με τα λιγότερα χρήματα. Ο μικρός Andy ήταν ασθενικός. Έπασχε από μια σπάνια πάθηση που ονομάζεται “Χορός του Αγίου Βίτου”. Η πάθηση αυτή του προκαλούσε ακούσιους σπασμούς και κηλίδες στο δέρμα, που σημάδεψαν το πρόσωπό του.

Απομονωμένος από τα αδέλφια του και ουσιαστικά κλινήρης περνούσε χρόνο σχεδιάζοντας και παίζοντας με μια φτηνή φωτογραφική μηχανή που του είχε αγοράσει η μητέρα του, θυσιάζοντας εννέα ολόκληρα μεροκάματά της. Έχοντας συνειδητοποιήσει την ομοφυλοφιλία του και θέλοντας να σπουδάσει στο Carnegie Institute of Technology, μάζεψε τα πράγματά του και επιβιβάστηκε σε ένα νυχτερινό λεωφορείο για τη Νέα Υόρκη. Ήταν 20 ετών. Πολλοί άνθρωποι που τον γνώρισαν εκείνα τα χρόνια, και αργότερα, τον περιέγραψαν ως “παράξενο” – ένα “περίεργο μικρό φρικιό”.

Τρία χρόνια μετά την άφιξη του Warhol στη Νέα Υόρκη, η μητέρα του βρίσκεται στο κατώφλι του. “Ήλθα για να φροντίσω τον Andy μου και όταν θα είναι εντάξει θα πάω σπίτι”, δικαιολογείται σε έναν από τους φίλους του. Έμεινε σχεδόν είκοσι χρόνια.

Στο στούντιό του συζούσε με μια μεγάλη, δύσοσμη ομάδα από γάτες του Σιάμ. Κάποια στιγμή, σύμφωνα με πληροφορίες, μέτραγαν δεκαεπτά που ονομάζονταν όλες τους Sam. Όμως η Julia, δείχνοντας ότι μπορούσε να τις ξεχωρίζει τις περιέγραφε ως: “Αυτή είναι η καλή Sam, αυτή η  κακιά Sam κι αυτή είναι η χαζή Sam…”.

Με τις γάτες να τριγυρνούν και το πρόβλημα με το ποτό της μητέρας του στα τέλη της ζωής της, ο Warhol φαίνεται να δίσταζε να τη συστήνει στην παρέα του. Από την άλλη πλευρά, ένας φίλος του εκμυστηρεύτηκε πως ο ίδιος είχε αποκομίσει την εντύπωση πως ο Andy Warhol ήταν ευγνώμων για την παρουσία της, επειδή του έδινε μια καλή δικαιολογία για να μην κάνει σεξ. Εξηγούσε στον καλεσμένο του ότι δεν ήθελε να ακουστεί κανένας θόρυβος από την κρεβατοκάμαρα, εφόσον η μητέρα του ήταν σε απόσταση αναπνοής.

Ο Πάπας της Pop Art

Ο Andy Warhol αρχίζει να εξελίσσει την τεχνική του που τον έκανε γνωστό και του χάρισε πολλά περισσότερα από τα 15 λεπτά διασημότητας που δικαιούνταν, όπως ο ίδιος ισχυριζόταν για τον καθένα μας. Χρησιμοποιούσε φωτογραφίες άλλων και τις εκτύπωνε με μια ιδιαίτερη τεχνική που εξαφάνιζε τους ενδιάμεσους τόνους. Μετά τις επιχρωμάτιζε με ζωηρά χρώματα. Η τέχνη του απλή, “εύπεπτη” χωρίς συμβολισμούς και κρυφά νοήματα, άρεσε.

Δημιούργησε την αναγνωρίσιμη περσόνα του. Φορούσε ασημένιες περούκες (είχε μια συλλογή με περισσότερες από 40), χοντρά γυαλιά, μαύρα τζιν και μαύρα ζιβάγκο. Σταμάτησε να “ζωγραφίζει” και ξεκίνησε να γυρίζει ταινίες, περισσότερο αλλόκοτες ακόμη και από τον ίδιο.

Η συνάντησή του το 1953 στο περιβόητο Studio 54 με τον Αλέξανδρο Ιόλα, μαικήνα της τέχνης και η αμοιβαία αλληλοεκτίμηση που αναπτύσσεται, τον απογείωσε. Ο Andy Warhol έγινε ο αγαπημένος πορτρετίστας του ελληνικού ναυτιλιακού κλάδου, καθώς είχε απαθανατίσει πολλές μεγάλες κυρίες της ναυτιλίας μας. Λογίζεται πλέον ως ο “Πάπας της Pop Art”, ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς εικαστικούς καλλιτέχνες.

Το 1968 μία φεμινίστρια, πρώην ηθοποιός σε κάποια από τις ταινίες του, μέλος του ευρύτερου κύκλου του και διαταραγμένη προσωπικότητα, η Valerie Solanas, τον πυροβόλησε στο στούντιο του. Μια της σφαίρα διαπεέρασε τέσσερα όργανα και τον οισοφάγο του. Επέζησε τελικά ύστερα από μια εγχείρηση που διήρκεσε πέντε ώρες.

Το 1981 ο Donald Trump, 34 ετών τότε, του ζήτησε να εμπνευστεί από τον Trump Tower στη 725 Fifth Avenue στο Μανχάταν, ο οποίος βρισκόταν ακόμη υπό κατασκευή, για να κοσμήσει το αίθριο. Ο Warhol φιλοτέχνησε οκτώ διαφορετικά έργα, όμως ο Trump Τραμπ απέρριψε και τα οκτώ, αρνούμενος μάλιστα να τον πληρώσει. «Νομίζω ότι ο Trump είναι κάπως τσιγκούνης, έχω αυτή την αίσθηση», σημείωσε στο ημερολόγιό του.

Ο Andy Warhol πέθανε στις 22 Φεβρουαρίου του 1987, ύστερα από μια εγχείρηση χολής που κύλησε χωρίς επιπλοκές. Ο Andy Warhol επέστρεψε στο Πίτσμπουργκ. Ήταν 59 ετών.