Αν και τα χαρτιά του διαζυγίου έχουν υπογραφεί, τα περιουσιακά έχουν διευθετηθεί και οι μετακομίσεις έχουν ολοκληρωθεί, πολλοί εξακολουθούν να νιώθουν παγιδευμένοι στο παρελθόν. Το παράδοξο είναι ότι, ενώ ο/η πρώην σύντροφος έχει φύγει, ενώ η οικονομική και οικογενειακή ζωή έχουν ανατραπεί, η αγάπη, ή τουλάχιστον η προσκόλληση, παραμένει. Ας δούμε λοιπόν τους πέντε κύριους λόγους για τους οποίους είναι τόσο δύσκολο να προχωρήσετε μετά από ένα διαζύγιο.

Διαβάστε ακόμη: Γιατί νιώθετε ενοχές μετά το διαζύγιο ακόμη κι αν ξέρετε ότι κάνατε το σωστό;

1. Παραβιάστηκαν οι υποσχέσεις

Πολλοί από εμάς μεγαλώσαμε πιστεύοντας πως οι γαμήλιοι όρκοι είναι κάτι ιερό. «Για πάντα», «στη χαρά και στη λύπη», υποσχέσεις που δόθηκαν ενώπιον συγγενών, φίλων και, σε κάποιες περιπτώσεις, του Θεού.
Όταν ο γάμος τελειώνει, δεν τελειώνουν μόνο οι σχέσεις, αλλά και αυτές οι βαθιές δεσμεύσεις. Το να δεχθούμε ότι κάποιος που υποσχέθηκε αιώνια αγάπη τώρα απομακρύνεται, προκαλεί ντροπή, θυμό και πόνο. Πολλοί νιώθουν πως πρόδωσαν όχι μόνο τον/την σύντροφό τους, αλλά και τις αξίες τους.

Διαβάστε ακόμη: Διαζύγιο: Οι 2 αξίες που προβλέπουν το τέλος ενός γάμου

2. Τα όνειρά σας για το μέλλον δεν υπάρχουν πια

Όταν ένα ζευγάρι χωρίζει, δεν χωρίζουν μόνο δύο άνθρωποι, καταρρέουν και τα όνειρα που έχτισαν μαζί. Τα σχέδια για ταξίδια, για ένα κοινό σπίτι, για μια ήρεμη συνταξιοδότηση, όλα εξαφανίζονται μέσα σε μια στιγμή. Η απώλεια αυτών των μελλοντικών προσδοκιών δημιουργεί κενό και αβεβαιότητα. Ο φόβος για το «τι θα γίνει τώρα» μπορεί να είναι εξίσου οδυνηρός με την ίδια τη διάλυση της σχέσης.

3. Χάσατε την οικογένεια όπως την ξέρατε

Ένα διαζύγιο δεν χωρίζει μόνο το ζευγάρι, αλλά και ολόκληρη την οικογενειακή δομή. Οι ρόλοι αλλάζουν, οι καθημερινές συνήθειες διαλύονται, και τα παιδιά, αν υπάρχουν, αναγκάζονται να προσαρμοστούν σε μια νέα πραγματικότητα.
Ακόμη κι αν η επικοινωνία μεταξύ των μελών παραμείνει καλή, το αίσθημα της ενότητας που υπήρχε χάνεται. Αυτή η απώλεια κάνει πολλούς να προσκολλώνται στο παρελθόν, ελπίζοντας πως αν ξαναβρίσκονταν με τον/την πρώην σύντροφο, η οικογένεια θα μπορούσε να «ξαναενωθεί».

4. Φοβόσαστε τη μοναξιά

Μετά από χρόνια ή δεκαετίες συντροφικότητας, η σιωπή ενός άδειου σπιτιού μπορεί να γίνει εκκωφαντική. Η καθημερινότητα που κάποτε ήταν γεμάτη με δραστηριότητες και επικοινωνία, τώρα μοιάζει απέραντη και άδεια. Ο φόβος ότι «ίσως μείνουμε μόνοι για πάντα» είναι βαθιά ανθρώπινος. Ακόμη κι αν οι νέες γνωριμίες έρχονται, συχνά δεν μπορούν να συγκριθούν με τη σταθερότητα και τη συντροφικότητα που κάποτε υπήρχε. Όμως η μοναξιά, αν τη δούμε διαφορετικά, μπορεί να γίνει ευκαιρία για προσωπική αναγέννηση, για να ξαναγνωρίσουμε τον εαυτό μας και να βρούμε τι πραγματικά χρειαζόμαστε.

5. Ανακαλύπτετε ότι δεν μπορείτε να διορθώσετε τα πάντα

Πολλοί από εμάς πιστεύουμε πως με αρκετή αγάπη, υπομονή και προσπάθεια μπορούμε να «σώσουμε» μια σχέση. Όταν αυτό δεν συμβαίνει, η απογοήτευση είναι τεράστια.
Το να αποδεχθούμε ότι δεν μπορούμε να διορθώσουμε τα πάντα, ότι κάποιες σχέσεις απλώς τελειώνουν, είναι ίσως το πιο δύσκολο βήμα. Όμως είναι και το πιο λυτρωτικό. Μας επιτρέπει να σταματήσουμε να παλεύουμε για κάτι που δεν υπάρχει πια και να αρχίσουμε να χτίζουμε κάτι νέο, αυτή τη φορά με περισσότερη αυτογνωσία.

Το να προχωρήσουμε μετά από ένα διαζύγιο δεν σημαίνει να ξεχάσουμε ή να σβήσουμε το παρελθόν. Σημαίνει να κατανοήσουμε τι χάθηκε και γιατί, ώστε να απελευθερωθούμε από την ψευδαίσθηση ότι η ευτυχία μας εξαρτάται από κάποιον άλλον.
Η αγάπη που χάθηκε δεν είναι το τέλος της ιστορίας, είναι το πέρασμα σε ένα νέο κεφάλαιο, ίσως πιο αυθεντικό, πιο ώριμο και τελικά πιο αληθινό.