Αν ένα σπίτι μπορεί να αφηγηθεί ιστορίες, τότε η Villa Mabrouka έχει να πει πολλές. Κρυμμένη ανάμεσα στους δαιδαλώδεις δρόμους της Ταγγέρης και αγναντεύοντας το Στενό του Γιβραλτάρ, η τελευταία ιδιωτική κατοικία του θρυλικού σχεδιαστή Yves Saint Laurent και του συντρόφου του Pierre Bergé απέκτησε νέα ζωή: μεταμορφώθηκε σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο 12 σουιτών από τον Βρετανό σχεδιαστή Jasper Conran.

Διαβάστε ακόμη: Στη μπουτίκ του Yves Saint Laurent για sushi “υψηλής ραπτικής”

Έρωτας με την πρώτη ματιά

Βγαίνοντας από τους στενούς δρόμους της Ταγγέρης, θα βρεθείτε σε μια αυλή γεμάτη μπανανιές και φοινικόδεντρα, πριν εμφανιστεί μπροστά σας ένας καταπράσινος κήπος που μοιάζει να αιωρείται πάνω από τη θάλασσα. Το τοπίο αυτό, διακοσμημένο με τριαντάφυλλα, γιασεμιά, αγκαπάνθους και αρχαία περίπτερα, θα σας μαγέψει. Στη Villa Mabrouka επικρατεί μια σιωπή, μια γαλήνη, αρωματισμένη διακριτικά με νότες λουλουδιών, αλατιού και κάτι ανεπαίσθητα νοσταλγικό, σαν vintage άρωμα Guerlain λουσμένο στον ήλιο. Εδώ, στην ακτογραμμή της Ταγγέρης, με θέα στα στενά όπου η Ευρώπη και η Αφρική, ο Yves Saint Laurent είχε βρει κάποτε το μέρος απόδρασής του.

Διαβάστε ακόμη: Όταν η Catwoman Michelle Pfeiffer φόρεσε κοστούμι Saint Laurent

Μια ιστορία μόδας, τέχνης και φινέτσας

Η Villa Mabrouka (στα αραβικά “mabrouk” σημαίνει «ευλογία» ή «καλή τύχη») αγοράστηκε από τον Saint Laurent και τον Bergé το 1990, και η εσωτερική της διακόσμηση ανατέθηκε στον διάσημο Γάλλο διακοσμητή Jacques Grange. Το concept; Ένας εκκεντρικός Άγγλος των ’50s που ζει στο Μαρόκο. Κάθε δωμάτιο είχε το δικό του χρώμα: μπλε, κίτρινο, πράσινο. Οι τοίχοι έντυσαν σκηνές βγαλμένες από θεατρικό έργο του Tennessee Williams.

Οι εντυπωσιακοί κήποι, δημιουργία του Madison Cox, κηποτέχνη και σύντροφου του Bergé λίγο πριν τον θάνατό του, είναι μια ωδή στη μεσογειακή βοτανική. Όπως είχε πει κάποτε ο ίδιος ο Saint Laurent: «Πριν το Μαρακές, όλα ήταν μαύρα. Αυτή η πόλη με δίδαξε το χρώμα».

Από ιδιωτική κατοικία σε απόλυτο hideaway

Η ανακαίνιση από τον Jasper Conran ήταν ουσιαστικά μια αρχιτεκτονική αρχαιολογία: αποσυναρμολόγησε και επανασυναρμολόγησε τόσο τη βίλα όσο και τον κήπο, προσθέτοντας 6.500 νέα φυτά, ενώ αποκατέστησε μοναδικά στοιχεία, όπως τις ξυλόγλυπτες πόρτες και τα παράθυρα σε αποχρώσεις του πράσινου και του μπλε.

Στον χώρο κυριαρχεί πια μια διακριτική πολυτέλεια με λευκούς τοίχους, αραχνοΰφαντες κουρτίνες, ρωμαϊκές προτομές, φωτιστικά από γυαλί Murano, χαλιά από τη Μαυριτανία και κεραμικά πλακάκια που ακολουθούν τις παραδοσιακές μορφές μαροκινής κεραμικής, με ρίζες που φτάνουν έως και τον 10ο αιώνα, και χρησιμοποιούνται ευρέως στην αρχιτεκτονική και τη διακόσμηση στο Μαρόκο, όπως την τεχνική του bejmat (μακρόστενα, παχύτερα κεραμικά πλακάκια, συνήθως χωρίς σμάλτο, που χρησιμοποιούνται κυρίως για δάπεδα και σκάλες) και zellige (μικρά, χρωματιστά κεραμικά πλακάκια, συνήθως τετράγωνα ή σε γεωμετρικά σχήματα ρόμβοι, αστέρια κ.λπ., τα οποία συναρμολογούνται σε πολύπλοκα μωσαϊκά για να διακοσμήσουν τοίχους, κρήνες, δάπεδα και ταβάνια). Όλα εναρμονισμένα για να αποπνέουν μια αύρα 1930s ριβιέρας.

Ένα ξενοδοχείο με ψυχή

Η Villa Mabrouka δεν είναι απλώς ένα ακόμα πολυτελές κατάλυμα. Είναι μια ωδή στην ιστορία της μόδας, στον διαχρονικό σχεδιασμό και στην τέχνη της φιλοξενίας. Δεν είναι τυχαίο ότι τα έσοδα από την αγορά της πήγαν στο Fondation Jardin Majorelle, σύμφωνα με την επιθυμία του Bergé.

Για τον Conran, που μεγάλωσε θαυμάζοντας τον Saint Laurent, η ανάληψη αυτής της βίλας ήταν κάτι παραπάνω από project. Ήταν προσωπική υπόθεση. «Ο Saint Laurent ήταν για μένα ό,τι είναι οι ποδοσφαιριστές για άλλα παιδιά. Ήταν ιδιοφυΐα», εξομολογείται.

Και κάπως έτσι, η Villa Mabrouka συνεχίζει να αφηγείται ιστορίες: για μόδα, δημιουργικότητα, έρωτα και μαγεία κάτω από τον ήλιο του Μαρόκου.