Είναι δύσκολο να περιγράψουμε τις τεράστιες κοινωνικές αλλαγές και συνήθειες που επέφερε το μαγιό, λίγο πολύ όμως όλοι τις συνειδητοποιούμε. Εν τάχει μόνο να αναφέρουμε την καθοριστική συμβολή του στην υπό διαμόρφωση “ισότητα των δύο φύλων” και στον τρόπο που απολαμβάνουμε τον ελεύθερο χρόνο μας. Στη γυναικεία απελευθέρωση, στη διαμόρφωση της σύγχρονης “ηθικής”, αλλά και της αισθητικής.

Το μαγιό είναι ίσως το πλέον καθοριστικό είδος ενδύματος που εφηύρε ποτέ η ανθρώπινη δημιουργικότητα, και ο μοναδικός “κοινός τόπος”, όσον αφορά την ένδυση, όπου υπάρχει και στα 200 κράτη του πλανήτη μας. Εφόσον εξαιρέσει κάποιος το Βατικανό, όπου δεν έχει κάνει ποτέ την εμφάνισή του (και το Άγιον Όρος). Ακόμη και το ολόσωμο “μουσουλμανικό κοστούμι μπάνιου”, θυμίζει εντέλει μαγιό

Tα 200 περίπου εκθέματα στο αφιέρωμα του βρετανικού Μουσείου Σχεδίου στο Λονδίνο, είναι σταγόνα στον ωκεανό, μπροστά στον αριθμό των μαγιό που έπαιξαν ιστορικά καθοριστικό ρόλο.

Διαβάστε ακόμη: Τα 5 καλύτερα wellness retreats στην Ελλάδα

Honey bikini

Ανάμεσά τους υπάρχει το εμβληματικό ιβουάρ μπικίνι που ανέδειξε την Ursula Andress, ως Honey Ryder, στην ταινία του 1962 Δρ. Νο, όπως και το σύνολο που φορούσε ο “My name is Bond…” Sean Connery, στην ίδια σκηνή. Για την ιστορία, το μπικίνι που υπόγραψε η Τζαμαϊκανή ηθοποιός και σχεδιάστρια Tessa Prendergast, συνοδευόταν από μια λευκή υφασμάτινη ζώνη του βρετανικού στρατού, όπως επίσης και από μια θήκη για ξιφολόγχη! Άλλο ιδιαίτερα γνωστό έκθεμα είναι το κόκκινο ολόσωμο Baywatch μαγιό της Pamela Anderson, με το οποίο υπολογίζεται πως την έχουν δει, ονειρευτεί, θαυμάσει, ζηλέψει, ταυτίσει περισσότεροι από 1 δισ. άνθρωποι παγκόσμια. Το δημιούργημα πάντως της αμερικανικής φίρμας Tyr Sport, δεν είναι αντίστοιχα πολύτιμο με το μπικίνι της Ursula Andress, μια και στις πέντε περιόδους όπου συμμετείχε η “C.J. Parker” φόρεσε τουλάχιστον μια ντουζίνα πανομοιότυπα.

Διαβάστε ακόμη: Ζήστε την ολοκληρωμένη εμπειρία Armani στο Λονδίνο

Το μαγιό κερδίζει μόνο του

Η έκθεση διαχωρίζεται σε τρεις μεγάλες θεματικές ενότητες, πισίνα, εξωτερική πισίνα και θάλασσα. Ανάμεσα στα εκθέματα υπάρχει μια θαυμάσια σειρά από τα αμφιλεγόμενης αισθητικής ανδρικά μαγιό Speedo, της δεκαετίας του ’80, τα οποία πάντως βοήθησαν άμα τη εμφανίση τους να καταρριφθούν περισσότερα από τα μισά παγκόσμια ρεκόρ στην κολύμβηση. Κι ακόμη ένα Speedo, το LZR Racer, το οποίο απαγορεύτηκε το 2010 με τον χαρακτηρισμό “τεχνολογικό ντόπινγκ” από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τις λοιπές μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις της κολύμβησης. Πάντως το τεχνολογικό αυτό αριστούργημα πρόλαβε στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Πεκίνο να “κερδίσει” το 94% όλων των κολυμβητικών αθλημάτων, να “κατακτήσει” το 98% των συνολικών μεταλλίων και τα “καταρρίψει” τα 23 από τα 25 παγκόσμια ρεκόρ!

Από τον βατήρα ως την ακτή

Ένα ακόμη “αθλητικό” μαγιό που εκτίθεται και χρονολογείται από το 1924, σίγουρα δεν βοήθησε τη Lucy Morton να κερδίσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες εκείνης της χρονιάς (Παρίσι), το πρώτο χρυσό βρετανικό μετάλλιο στην ανεξάρτητη κολύμβηση. “Βρετανικό” ως έκθεμα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν παρουσιάζει ιστορικό ενδιαφέρον.

Πέρα όμως από κολυμβητικά σύνολα η έκθεση συμπεριλαμβάνει φωτογραφίες, ακόμη και μακέτες από εγκαταστάσεις που έχουν σχέση με την κολύμβηση. Όπως οι πανέμορφες καμπάνες για ΑΜΕΑ σε σχήμα “φτερών γλάρου”, στο Μπόσκομπ του Ντόρσετ και το εμβληματικό Aquatics Centre της Zaha Hadid, που σχεδιάστηκε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012.

Exhibition Photographies: © Luke Hayes for the Design Museum