Το 1935, ο Αμερικανός εφευρέτης Ray Stanton Avery παρουσίασε στις αγορές το αυτοκόλλητο. Για την ακρίβεια ο Ray Stanton ανακάλυψε το σύγχρονο αυτοκόλλητο, που εφαρμόζει με απλή πίεση από τα δάκτυλα. Ένα χρόνο αργότερα εμφανίστηκαν στην Αμερική τα πρώτα τουριστικά αυτοκόλλητα: σχέδια ή φωτογραφίες διαφόρων τόπων με την ονομασία τους, που οι ταξιδιώτες αγόραζαν ως σουβενίρ και τα κολλούσαν στις αποσκευές τους. Κάπως, όπως συμβαίνει σήμερα με τα μαγνητάκια του ψυγείου.

Τα αυτοκόλλητα, εκτός του ότι έδιναν προσωπικότητα στις αποσκευές -κανείς δεν μπορούσε να μπερδέψει τη βαλίτσα του με κάποια άλλη ακόμη και πανομοιότυπη-, αποτελούσαν και ένα είδους ταξιδιωτικού CV του κατόχου της. Δεν χρειαζόταν να επαναλαμβάνει “έχω πάει, κι εκεί έχω πάει”, σαν τη “σπαστική” κυρία της διαφήμισης: το αυτοκόλλητο το δήλωνε με πολύ πιο ήρεμο τρόπο.

Τα ταξιδιωτικά αυτοκόλλητα σιγά σιγά ξεχάστηκαν και έμειναν μόνο ως γλυκιά ανάμνηση στη μνήμη όσων τα πρόλαβαν. Κι ένα μεγάλο ζήτημα είναι πως δεν μπορεί κάποιος να τα βρει ως vintage: ένα ξεκολλημένο αυτοκόλλητο δεν επαναχρησιμοποιείται εύκολα και μπορεί να προκαλέσει και ζημιά.

Διαβάστε ακόμη: Ταξίδι στα ελληνικά νησιά του ‘50 μέσα από τον φακό του Robert McCabe

Η νοσταλγία στο ταξίδι

Αυτή τη νοσταλγία προς τα vintage σουβενίρ θέλησε να ικανοποιήσει ο Louis Vuitton, ο κατ’ εξοχήν οίκος πολυτελών ειδών ταξιδιού. Ο αείμνηστος Louis Vuitton άνοιξε στο Παρίσι το 1854 το δικό του κατάστημα με μπαούλα, ύστερα από μακροχρόνια μαθητεία του σε ένα γνωστό malletier, “αποσκευοποιό” δηλαδή και για αρκετό χρόνο τα μπαούλα και οι βαλίτσες, αποτελούσαν το αποκλειστικό αντικείμενο εργασίας του. Ιδιαίτερα, από τη στιγμή που ο Louis Vuitton έγινε επίσημος προμηθευτής της γαλλικής αυτοκρατορικής αυλής.

Όταν λοιπόν ενάμιση αιώνα αργότερα, ο οίκος αποφάσισε να εκδώσει τα δικά του ταξιδιωτικά αυτοκόλλητα, ευτύχησε να έχει φυλαγμένα στα συρτάρια του αυθεντικά σχέδια από τις ανά καιρούς συνεργασίες του με εμβληματικά ξενοδοχεία στον κόσμο.
Η Villa d’Este στη λίμνη Κόμο, το Hotel du Cap-Eden Rock στην Αντίμπ, το La Mamounia στο Μαρακές, το Bristol στη Γενεύη, το Grand Hotel στη Βενετία είναι ξενοδοχεία που έχουν φιλοξενήσει κατ’ επανάληψη παγκόσμιους ηγέτες, κροίσους και διεθνείς σταρ.

Είναι ξενοδοχεία – προορισμοί, πολλά σε μέρη που έχουν χάσει σήμερα την επικαιρότητα, όχι όμως και τη γοητεία ή τη σπουδαιότητά τους.
Η σειρά αποτελείται από 30 αυτοκόλλητα σε διαφορετικά σχέδια, αλλά με ενιαία αισθητική και παραδίδεται στον αγοραστή μέσα σε ένα γιαπωνέζικο χάρτινο κουτί.

Η συλλογή από τα ταξιδιωτικά αυτοκόλλητα του Louis Vuitton είναι ίσως το φθηνότερο αντικείμενο που πωλεί ο οίκος, που δίνει όμως πρόσθετη υπεραξία στις αποσκευές, ακόμη κι αν αυτές είναι Louis Vuitton. Και αποκαλύπτει και την υψηλή αισθητική του κατόχου τους. Σε μια εποχή που τοποθετούνται θυρίδες USB σε μια βαλίτσα και σταθμοί φόρτισης ηλεκτρονικών συσκευών, τα ταξιδιωτικά αυτοκόλλητα δίνουν μια νότα υψηλής αισθητικής στην απρόσωπη βιομηχανική σχεδίαση των αποσκευών.

Ας ελπίσουμε πως κάποια στιγμή ο οίκος θα παρουσιάσει και τα μεταλλικά ταξιδιωτικά σουβενίρ και τοποθετούνταν παλιότερα στα γοητευτικά “οπίσθια” των αυτοκινήτων του παρελθόντος, από τους λάτρεις της αυτοκίνησης.

Διαβάστε ακόμη: Giambattista Valli Resort 2026: Ταξίδι στο Μαρακές