Kάθε φορά που ανοίγω τη ντουλάπα μου, ξεκινάει η γνωστή μάχη: Το τζιν ή το φόρεμα; Άνεση ή κομψότητα; Για να με θαυμάσουν; Για να ζηλέψουν; Για να με φλερτάρουν; Για να είμαι στη μόδα; Για να περάσω κάποιο μήνυμα; Για να «ταιριάξω»; Για να φτιάξει η διάθεσή μου; Για να μην γκρινιάζει η μαμά μου; Για ποιο κοινό ανεβάζω παράσταση; Για ποιον ντυνόμαστε τελικά; Για εμάς, για τους άνδρες ή για τις άλλες γυναίκες;

Διαβάστε ακόμη: Η αβάσταχτη ελαφρότητα μίας τσάντας θαλάσσης

Η απάντηση είναι σύνθετη. Ζούμε σε έναν κόσμο όπου η εικόνα έχει σημασία – σήμερα περισσότερο από ποτέ. Τα βλέμματα μετρούν. Τα σχόλια – ακόμη κι αυτά που δεν ακούγονται – διαμορφώνουν, έστω και ασυνείδητα, τις επιλογές μας.

Οπότε ναι, καμιά φορά ντυνόμαστε και για τους άνδρες. Για εκείνον που μας αρέσει. Για εκείνον που δεν μας πρόσεξε χθες. Για εκείνον που μας πλήγωσε και θέλουμε να του δείξουμε τι έχασε. Το κάνουμε, δεν είναι κακό να το παραδεχτούμε. Δεν είναι αδυναμία. Δεν είναι τυχαίος ο όρος revenge dress, που καθιερώθηκε το 1994 όταν η πριγκίπισσα Diana εμφανίστηκε με το εμβληματικό μαύρο off-shoulder φόρεμα με το βαθύ ντεκολτέ αμέσως μετά τη δημόσια παραδοχή του συζύγου της, πρίγκιπα Καρόλου, ότι την απατούσε.

Μήπως όμως τελικά η «εκδίκηση» δεν έχει ως στόχο τον άπιστο αλλά την ερωμένη; «Αν οι γυναίκες ντύνονταν μόνο για τους άντρες, δεν θα υπήρχε τίποτα άλλο εκτός από τη Victoria’s Secret», έχει σημειώσει σαρκαστικά η ηθοποιός Tina Fey. Πράγματι, αρκεί μία ματιά γύρω σου για να εντοπίσεις δεκάδες γυναίκες ντυμένες με mom jeans και loafers, δύο τάσεις της μόδας που οι άνδρες απεχθάνονται κατά κοινή ομολογία τους. Άρα μήπως τελικά δε ντυνόμαστε για τους άνδρες αλλά για τις άλλες γυναίκες; Για τη μητέρα μας που σχολιάζει με ένα βλέμμα; Για τη συνάδελφο που έχει πάντα πιο «ψαγμένο» στιλ; Για την πίεση από τα social media που συνεχώς μας βάζει σε θέση σύγκρισης με έπαθλο την κοινωνική αποδοχή;

Διαβάστε ακόμη: Πως (δεν) πέρασα στις διακοπές μου

«Οι γυναίκες ντύνονται το ίδιο σε όλο τον κόσμο: ντύνονται για να ενοχλούν τις άλλες γυναίκες», είπε κάποτε η σχεδιάστρια Elsa Schiaparelli. «Αν δεν μπορείς να είσαι καλύτερος από τον ανταγωνισμό σου», παράφρασε λίγα χρόνια αργότερα η συντάκτρια της Vogue, Anna Wintour, «απλά ντύσου καλύτερα». Αλλά δεν είναι πάντα θέμα ανταγωνισμού, αλλά επιβεβαίωσης – μίας επιβεβαίωσης που κανένας άνδρας δε μπορεί να προσφέρει. Ένα κομπλιμέντο από μία άλλη γυναίκα αποκτά αυτομάτως μεγαλύτερη βαρύτητα. Η γυναικεία ματιά, συχνά πιο αυστηρή από την ανδρική, διαμορφώνει και αυτή τις επιλογές μας – είτε μας αρέσει είτε όχι.

Πού χωράμε λοιπόν εμείς σε όλο αυτό; Το πώς αισθανόμαστε εκείνη τη στιγμή; Το πώς θέλουμε να αισθανθούμε; Μπορώ να φορέσω ένα φόρεμα που με κάνει να αισθάνομαι σέξι, χωρίς να σημαίνει ότι το έκανα για να προκαλέσω; Μπορώ να θαυμάσω μια άλλη γυναίκα για το στιλ της και να εμπνευστώ, χωρίς να μπαίνω σε ανταγωνισμό; Μπορώ να φορέσω φόρμα στο γραφείο χωρίς να φοβάμαι τα απαξιωτικά βλέμματα;

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα σταθείς μπροστά την ντουλάπα, αναρωτήσου: «αυτό θα επέλεγα να φορέσω ακόμη κι αν δε με έβλεπε κανείς»; Αν η απάντηση είναι ναι, ξέρεις για ποιον ντύνεσαι…

Photo credit: IMDb