Το κορίτσι με το δισύλλαβο όνομα

Πριν αρχίσετε να διαβάζετε ας ξεκαθαρίσω ότι… «το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Πρόσωπο, όνομα και καταστάσεις είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική». Με μία μικρή διαφορά: ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα!
Έχω μία φίλη. Όχι, δεν είναι κολλητή μου αν και ομολογώ ότι η φιλία μας χτίστηκε με δική μου πρωτοβουλία. Τι κι αν τη δημιούργησα μέσα στο μυαλό μου; Είναι φίλη αληθινή γιατί την βλέπω πολύ συχνά γύρω μου, στην αληθινή ζωή! Επιτρέψτε μου λοιπόν να σας μιλήσω γι αυτήν.
Το βαφτιστικό της όνομα είναι πολυσύλλαβο αλλά γρήγορα στη ζωή της οι τέσσερις συλλαβές έγιναν δύο. Η μαμά της είναι ακόμα μάχιμη συμβολαιογράφος ενώ ο εσωστρεφής μπαμπάς, συνταξιούχος οδοντίατρος. Η οικονομική κατάσταση της οικογένειας δεν ήταν ποτέ πολύ μεγάλη αλλά παρείχε στα μέλη της μια άνετη διαβίωση με φοίτηση σε ιδιωτικό σχολείο για τη φίλη μου και ένα-δυο ταξίδια το χρόνο για όλους στο εξωτερικό.
Διαβάστε ακόμη: H Bridget Jones μέσα μου
Ως μαθήτρια το κορίτσι με το δισύλλαβο όνομα υπήρξε μέτριο και αυτό που κυρίως την ένοιαζε ήταν να περνάει τις τάξεις. Σε καθημερινή βάση είχε σοβαρούς προβληματισμούς σχετικά με το τι θα φορέσει στο σχολείο, χαζολογούσε έξω απ’το παράθυρο εν ώρα μαθήματος ενώ δεν είχε εκλεγεί ποτέ σε κάποιο μαθητικό συμβούλιο. Στα διαλλείματα, πότε κουτσομπόλευε με τις φίλες της τους «ωραίους» του σχολείου και πότε ήταν κακοδιάθετη γιατί την πονούσε η κοιλιά της στην περίοδο.
Όλα αυτά όμως άλλαξαν εκεί γύρω στην Β’ Λυκείου όταν με σπρώξιμο κι από τους γονείς, η φίλη μου φορτσάρισε με φροντιστήρια και διάβασμα καταπιεστικό. Βιαστικά αποτσίγαρα, αγχώδης ακμή και φαγωμένα νύχια ήταν κάποια απ’τα τιμήματα της προσπάθειας. Ο τελικός στόχος όμως την αποζημίωσε. Η Νομική Σχολή δεν ήταν πια ένα όνειρο.
Ως φοιτήτρια υπήρξε κατά κανόνα συνεπής με κάποια φλερτ να την αποσυντονίζουν ενίοτε. Στις φωτογραφίες της ορκωμοσίας, η φίλη μου έλαμπε ολόκληρη! Δεν ήταν μόνο η χαρά του πτυχίου, όχι. Ήταν μάλλον και η ακμή που είχε εξαφανιστεί αφού είχε προηγηθεί πολύμηνη θεραπεία. Μετά από ένα καλοκαίρι ανέμελο με διακοπές στον τόπο καταγωγής του πατέρα της και μερικά hang over στην Μύκονο, η οικογενειακή ατζέντα άνοιξε και όπως συνήθως βοήθησε. Ο χειμώνας βρήκε την απόφοιτη να κάνει την άσκησή της σε ένα μεγάλο δικηγορικό γραφείο στην Βασιλίσσης Σοφίας. Και κάπου εκεί, ένα ολίγον «δρομολογημένο πεπρωμένο» αρχίζει να ξεδιπλώνεται. Την ερωτεύεται ο υιός δικηγόρος και επικεφαλής της τρίτη γενιάς του γραφείου και το ειδύλλιο οδηγεί σε πρόταση γάμου που γίνεται στο εξωτικό νησί Phuket. Ο γάμος γίνεται εύλογα αντικείμενο συγκίνησης για την οικογένεια και τους οικείους αλλά και αφορμή να βλέπει από τότε τακτικά φάσεις απ’την ζωή της σε δημόσια έκθεση. Κι εγώ εκείνη την εποχή ήταν που την γνώρισα, μέσα απ’τα περιοδικά και την έκανα φίλη μου. Φιλιππινέζες, ωραία ρούχα, ακριβά αξεσουάρ, διακοπές με σκάφος, γεύματα στο σπίτι και σε ακριβά εστιατόρια που συνδύαζαν fun & business, όλες αυτές οι ειδήσεις με κρατούν ακόμα και τώρα απασχολημένη κάποιες κενές ώρες μου.
Με τη φίλη μου δεν μιλάμε. Δεν έχουμε συναντηθεί ποτέ. Δεν με γνωρίζει προσωπικά και μάλλον δεν θα με γνωρίσει ποτέ. Όμως καταλαβαίνω τη ζωή της από τα μάτια της, και την ψυχή της απ’ το χαμόγελό της στις φωτογραφίες.
Ξέρω ότι ανησυχεί μήπως την απατήσει ο άνδρας της, ξέρω ότι τρέμει μήπως τα κολλεγιόπαιδά της πέσουν στα ναρκωτικά ή δεν αποδειχτούν «η τέταρτη και πιο δυναμική γενιά».
Ξέρω ότι χαίρεται να συμμετέχει στα φιλανθρωπικά gala και ότι συντηρεί κάποιες πραγματικά φτωχές οικογένειες.
Ξέρω ότι δεν δουλεύει, της αρέσει το ακριβό ντύσιμο και προσπαθεί να την χαρακτηρίζουν τα περιοδικά «κομψή». Κάνει συστηματικά ψυχοθεραπεία για να είναι άξια μάνα και καλή σύζυγος.
Ξέρω ότι κάποιες φορές νιώθει πανάσχημη και θέλει να φάει όλη την κατσαρόλα που φτιάχνει η μαγείρισσα στο σπίτι.
Επίσης ξέρω, από φήμες, ότι ενίοτε έχει απαίσια συμπεριφορά, είναι απότομη και υποτιμά με ευκολία κάποιους ανθρώπους. Κι επίσης πιστεύω (αν και αυτό δεν το έχει αποκαλύψει σε κάποια συνέντευξη…) ότι μετά μετανιώνει, ζητά συγγνώμη και προσεύχεται για συγχώρεση μήπως πέσει πάνω στην οικογένειά της κάποια βαριά αρρώστια. Και είμαι σίγουρη ότι άμα ήξερε ότι ξεματιάζω, θα μου ζητούσε πολλές φορές το μήνα να την ξεματιάσω γιατί έχει πει ότι «πιστεύει στο κακό το μάτι».
Φίλη μου… Φίλη μου πλούσια! Ξέρω ότι δεν μ’ακούς αλλά θέλω από καρδιάς να σου πω κάτι. Αν ποτέ καθίσουμε πλάι-πλάι σε έναν πολυπρόσωπο κύκλο, κρατηθούμε από τα χέρια και ανοίξουμε τις καρδιές μας, να ξέρεις κάτι. Εσύ δεν είσαι λιγότερη καλή ή χειρότερη από μένα, από όλους μας. Αυτό να το ξέρεις, φίλη μου πλούσια.
Σε χαιρετώ και… μου έχεις λείψει τελευταία, τι συμβαίνει;
Διαβάστε ακόμη: Όταν θα γίνεις η μαμά της μαμάς σου…