Ελένη Παλυβού Μπούση: Πιστεύω στο να σηκώνει κανείς τα μανίκια και να πιάνει δουλειά
Με αφορμή το βιβλίο της, Τολμηρές, Ανθεκτικές Γυναίκες, η Ελένη Παλυβού Μπούση μιλά στο The Fashion Bible για όλα αυτά που της δίνουν έμπνευση.
Φιλάνθρωπος, επιχειρηματίας, μητέρα, αλλά κυρίως ένας εξαιρετικά γλυκός άνθρωπος, η Ελένη Παλυβού Μπούση έχει μια σημαντική κοινωνική προσφορά που μετράει δεκαετίες. Το Ellis Island Medal of Honor το 2017 και η αναγνώριση από το Αμερικανικό Κογκρέσο το 2018 είναι μόνο δύο από τις σημαντικές διακρίσεις που έχει λάβει στη ζωή της, ενώ είναι από τους λίγους ανθρώπους, μαζί με τον σύζυγό της, Δημήτρη, που έχει ημέρα στο όνομά της. Ο δήμαρχος του Chicago έχει ανακηρύξει την 6η Νοεμβρίου ως Eleni & Jimmy Bousis Day για την μεγάλη τους προσφορά στο κοινωνικό σύνολο.
Είναι χαρακτηριστικό πως, στο ετήσιο gala της, συγκέντρωσε πάνω από 1.500.000 δολλάρια μέσα σε ένα μόνο βράδυ για τους σκοπούς του Hippocratic Cancer Research Foundation. Με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της στα ελληνικά, η Ελένη Παλυβού Μπούση μιλάει στο The Fashion Bible για τις γυναίκες, την έμπνευση και τη σημασία του να αφήνει κανείς το σωστό αποτύπωμα σε αυτή τη ζωή.
Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: Jean-David Jacoby: Η Hellenist είναι ένα ερωτικό γράμμα προς την Ελλάδα
Συνέντευξη με την Ελένη Παλυβού Μπούση
Η συνέντευξη έγινε στον φιλόξενο χώρο του “Πολιτιστικού Κέντρου Τέχνης και Λόγου Νίκη Παπαθεοχάρη” λίγο πριν ξεκινήσει η παρουσίαση του νέου της βιβλίου “Τολμηρές, Ανθεκτικές Γυναίκες” που μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά.
Ποια ήταν η ανάγκη που σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Μετά από 15-20 χρόνια που δουλεύω πάνω σε αυτό το βιβλίο, το κίνητρό μου υπήρξαν οι νέες γυναίκες. Εκείνες που ήθελαν να καταλάβουν γιατί αυτός ο κόσμος εξακολουθεί να είναι ανδρικός και πώς μπορούν να το αλλάξουν αυτό. Ήθελαν να καταλάβουν για ποιον λόγο οι άνδρες είναι σωβινιστές. Προσωπικά δεν νιώθω πως αυτό ισχύει για όλους. Πιστεύω απλώς πως ήταν μια τάση η οποία άλλαξε. Και οι δυναμικές έχουν αλλάξει.
Ένα ακόμα κίνητρο είναι πως όλοι με ρωτούσαν πως είναι δυνατόν να μην καταρρέω ποτέ από εξάντληση. Πως καταφέρνω να μην νιώθω κούραση, ενώ εποπτεύω πολλά ιδρύματα σε όλον τον κόσμο. Έπρεπε να τους δώσω να καταλάβουν πως όταν κάποιος αγαπά με όλη του την καρδιά τους ανθρώπους και αυτό που κάνει, είναι πολύ εύκολο το multitasking. Επιπλέον πιστεύω πως εμείς οι γυναίκες είμαστε τα πιο δυνατά πλάσματα σε αυτόν τον κόσμο, ακριβώς επειδή είμαστε multitaskers. Και μητέρες. Δίνουμε ζωή στον κόσμο. Χωρίς εμάς, ζωή δεν υπάρχει.
Καταλαβαίνω πως αυτό το βιβλίο υπήρξε καρπός ετών δουλειάς.
Πολλών ετών. Είναι οι άνθρωποι που πέρασαν από τη ζωή μου, ήρθαν στον δρόμο μου και μου έμαθαν πράγματα. Το βιβλίο αυτό είναι μια έμπρακτη απόδειξη της αγάπης από μια γυναίκα προς μια άλλη. Τι μπορεί να συμβεί όταν υπάρχει αγνή αγάπη, κίνητρο και η διάθεση να γίνουμε όλοι ένα.
Το να υπογράψω μια επιταγή δεν με ενδιαφέρει. Πιστεύω στο να σηκώνει κανείς τα μανίκια και να πιάνει δουλειά
Είστε ένας άνθρωπος που έχει μια ωραία ζωή…
Έχτισα μια ωραία ζωή. Ήταν μια δύσκολη ζωή, με πολλές προκλήσεις. Η ζωή είναι σαν το τρενάκι του λούνα παρκ. Έχει τα πάνω και τα κάτω της. Τέλεια ζωή δεν υπάρχει. Και οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν πως τα social media, ναι, μας έχουν συνδέσει με τον κόσμο, αλλά μας καταστρέφουν με την ψευδαίσθηση. Διαστρέφουν την εικόνα. Θέλουμε να αντιγράψουμε κάτι που είναι κάποιος άλλος. Και δεν νιώθουμε σχεδόν ποτέ χαρούμενοι με τον εαυτό μας και με αυτό που κάνουμε. Ο καθένας πρέπει να βρει την εσωτερική του φωνή και την εσωτερική του ευτυχία. Να πει “Ξέρεις κάτι; Είμαι καλός και μπορώ να επιτύχω σε αυτό που θέλω. Απλώς πρέπει να πιστέψω στον εαυτό μου και στον Θεό”. Νιώθω πως έχουμε απομακρυνθεί από τον Θεό. Και κάπως έχουμε γίνει οι ίδιοι Θεοί του εαυτού μας.
Πρέπει να επιστρέψουμε στις βάσεις μας, στις αξίες μας, στις ηθικές μας αρχές. Και να καταλάβουμε πως είμαστε σκόνη, τίποτα παραπάνω. Έχουμε έρθει σε αυτόν τον κόσμο για ένα πολύ σύντομο ταξίδι. Άρα, το θέμα είναι τί επιλέγουμε κάνουμε σε αυτό το σύντομο ταξίδι. Έχουμε αντίκτυπο στους ανθρώπους; Αφήνουμε πίσω μας κάποιο είδος κληρονομιάς; Ποιος είναι ο σκοπός για τον οποίο έχουμε έρθει εδώ;
Η αγάπη είναι μια πολύ βαριά λέξη. Δεν ξέρουμε να την χρησιμοποιούμε, συχνά, πολλοί άνθρωποι κάνουν κακή χρήση της λέξης αυτής. Για μένα, αγάπη σημαίνει να νοιάζεσαι.
Αυτό είναι μια βαθιά πνευματική σκέψη.
Είναι. Επειδή πιστεύω πως το νόημα είναι να κοιτάξει κανείς βαθιά μέσα του. Και να απαντήσει στην ερώτηση εάν αυτό που βλέπει του αρέσει. Ξέρετε, δεν χρειάζεται να σώσει κανείς όλον τον κόσμο. Αν με ρωτήσετε προσωπικά, θα σας πω πως αυτό θα ήθελα. Να σώσω όλον τον κόσμο. Όμως δεν πειράζει. Μπορούμε να σώσουμε μια ζωή. Κι αν ο καθένας σώσει μια ζωή, κάνει καλό σε έναν, έστω, άνθρωπο, τότε θα δημιουργηθεί ο αντίκτυπος που θέλουμε. Ο κόσμος θα απαλλαγεί από τον πόνο.
Έχετε γνωρίσει πολλές σημαντικές γυναίκες στη ζωή σας. Ποια θαυμάζετε και ποια θα λέγατε πως είχε τη μεγαλύτερη επίδραση επάνω σας;
Ω, μη μου ζητάτε να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση, είναι τόσες πολλές! (γέλια). Όμως θα πω τη μητέρα μου. Τη γιαγιά μου. Ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που μου έδωσαν βάσεις, αξίες, τα θεμέλια που με καθοδηγούν ως σήμερα. Τις προάλλες ήμουν στην αυλή του σπιτιού μου και δάκρυσα όταν είδα μια πεταλούδα να πετάει γύρω μου. Κάποια στιγμή ήρθε επάνω μου. Και τότε ένιωσα πως η μητέρα μου είναι κοντά μου.
Υπήρξαν άνθρωποι που μου διέλυσαν τη ζωή. Και άνθρωποι που την ενέπνευσαν. Υπήρξαν άνθρωποι που μου έμαθαν τί σημαίνει πόνος. Και άνθρωποι που μου έμαθαν τι σημαίνει να αγαπάς. Η αγάπη είναι μια πολύ βαριά λέξη. Δεν ξέρουμε να την χρησιμοποιούμε, συχνά, πολλοί άνθρωποι κάνουν κακή χρήση της λέξης αυτής. Για μένα, αγάπη σημαίνει νοιάξιμο. Και να λαμβάνεις υπόψη έναν άλλον άνθρωπο πέρα από τον εαυτό σου. Να δίνεις χωρίς να περιμένεις ανταλλάγματα. Η αγάπη δεν έχει σχέση με την αναγνώριση. Ακόμα και αυτή η παρουσίαση, αυτή η συνέντευξη που κάνουμε, είχα πολλές σκέψεις για το εάν θα έπρεπε να την κάνω, επειδή δεν με ενδιαφέρει η έκθεση. Κάνω ό,τι κάνω επειδή αγαπάω τους ανθρώπους. Κι αν μπορούσα μόνη μου να σώσω όλη την ανθρωπότητα, θα το έκανα.
Θα μπορούσατε να έχετε μια πολύ εύκολη ζωή. Ωστόσο, επιλέγετε τον άλλο δρόμο.
Ισχύει αυτό. Το να υπογράψω μια επιταγή δεν με ενδιαφέρει. Μια επιταγή μπορεί να υπογράψει ο καθένας, όποιο κι αν είναι το ποσό. Ένα δολλάριο, χίλια δολλάρια, ένα εκατομύριο δολλάρια. Το ποσό δεν έχει σημασία. Εγώ πιστεύω στο να σηκώνει κανείς τα μανίκια και να πιάνει δουλειά. Θέλω να αγγίξω αυτόν τον ηλικιωμένο άνθρωπο που βοηθά το ίδρυμα. Να τον αγκαλιάσω, να πιούμε μαζί καφέ. Να μιλήσω με εκείνο το ανάπηρο κορίτσι που ο ίδιος της ο πατέρας της έσπασε τη σπονδυλική στήλη και την πέταξε σε ένα ορφανοτροφείο. Το κορίτσι αυτό είναι εδώ σήμερα. Και είναι ο λόγος που κάνω ό,τι κάνω για τα ανάπηρα παιδιά.
Μια τελευταία σας σκέψη.
Όλη μου η ζωή ήταν και είναι ένα υπέροχο ταξίδι, και θα ένιωθα πλήρης αν ήταν να πεθάνω αύριο. Αν και αυτό δεν νομίζω πως θα συμβεί άμεσα επειδή έχω πει στον Κύριο πως έχω πολλές δουλειές. Έχω πολλά να κάνω ακόμα.
Ποια είναι η Ελένη Παλυβού Μπούση
Η Ελένη Παλυβού Μπούση είναι ένας άνθρωπος που έχει αφιερώσει συνειδητά τη ζωή της σε ανθρώπους που δεν έχουν «φωνή»: στις γυναίκες, τα παιδιά, τους ηλικιωμένους, τους άπορους. Έχει στο ενεργητικό της σπουδαία έργα, όπως η δημιουργία του Ορφανοτροφείου Mercy Orphanage στην Κακαμέγκα της Κένυας, μαζί με τον σύζυγό της Δημήτρη Μπούση και η ίδρυση της «Φροντίδας» και του ΚΕΣΟ, υπό την καθοδήγηση του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου και της Ειρήνης Δορκοφίγη.
Υπήρξε η κινητήριος δύναμη για τη σωτηρία του Ελληνικού Αμερικανικού Κέντρου Αποκατάστασης και Φροντίδας. Οι δικές της ενέργειες συγκέντρωσαν πάνω από 20 εκατομμύρια δολάρια για την ενίσχυση του μοναδικού ελληνικού φιλανθρωπικού γηροκομείου στις ΗΠΑ. Είναι επίσης η ιδρύτρια του Hippocratic Cancer Research Foundation στο Northwestern Hospital κι έχει στόχο ζωής την υποστήριξη της πρωτοποριακής έρευνας ενάντια στον καρκίνο.
Παράλληλα, έχει αναπτύξει σημαντική δράση στο ίδρυμα «No Voice», το οποίο δίνει ελπίδα και ασφάλεια σε χιλιάδες γυναίκες και οικογένειες, θύματα κακοποίησης. Η Ελένη Παλυβού-Μπούση είναι παντρεμένη με τον επιχειρηματία Δημήτρη Μπούση, ιδρυτή της αλυσίδας super market CERMAK, με τον οποίο έχει τέσσερα παιδιά.
Ποιες είναι οι ηρωίδες του βιβλίου της, “Τολμηρές, Ανθεκτικές Γυναίκες”;
Σύμφωνα με την Ελένη Παλυβού Μπούση, είναι οι γυναίκες που ζουν δίπλα μας. Ίσως αθόρυβες, αλλά βαθιά καθοριστικές, γυναίκες που αντιμετωπίζουν με γενναιότητα τη βία, τις διακρίσεις, την ανισότητα και την καταπίεση. Γυναίκες ηγέτιδες, που δουλεύουν ακούραστα για να στηρίξουν, να ενδυναμώσουν και να εμπνεύσουν.
Μέσα από δυνατές, αληθινές ιστορίες γυναικών, αυτό το βιβλίο φωτίζει τη χαρισματική ικανότητα της γυναικείας ψυχής να αντέχει, να υπερβαίνει και να μεταμορφώνει. Δείχνει τον τρόπο με τον οποίο οι γυναίκες ανατρέπουν κοινωνικά στερεότυπα, καταρρίπτουν εμπόδια και επαναπροσδιορίζουν τι σημαίνει να είσαι γυναίκα στον σύγχρονο κόσμο.
Το βιβλίο είναι σε μετάφραση Δημήτρη Θανασούλα και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μ. Σιδέρης.
Photo credit: Ελένη Παλυβού Μπούση