To GNTM επέστρεψε. Με ανανεωμένη κριτική επιτροπή, νέους κανόνες, φρέσκους διαγωνιζόμενους. Κι όμως, το concept παραμένει το ίδιο. Όπως και τα παλιά, γνώριμα κόλπα του marketing, που έχουν έναν και μόνο στόχο: να τραβήξουν την προσοχή του κοινού. Με οποιονδήποτε τρόπο. Άλλωστε ο σκοπός αγιάζει τα μέσα (μαζικής ενημέρωσης).

Διαβάστε ακόμη: Ghosting, love bombing, gaslighting: Όταν το dating χρειάζεται διάγνωση

Με την Ηλιάνα Παπαγεωργίου να αναλαμβάνει έναν νέο, πιο ενεργό ρόλο στην κριτική επιτροπή, ήταν εμφανής η πρόθεση για το «διαφορετικό». Οι κριτές πιο μειλίχιοι σε σχέση με προηγούμενες, πιο «σκληρές» σεζόν, δημιούργησαν μία ατμόσφαιρα αισθητά πιο ήπια και φιλική. Ίσως υπερβολικά φιλική. Κάποια σχόλια χαρακτηρίστηκαν αδικαιολόγητα ενθουσιώδη, ακόμη και cringy, ενώ κάποιες φορές ξεπέρασαν τα όρια.

Δε φτάνει πια να δούμε τον νεαρό διαγωνιζόμενο με το μαγιό. Φέτος πρέπει και να τον βρέξουμε. Να «γυαλοκοπά» μπροστά στους κριτές, την ώρα που του κάνουν ερωτήσεις.

Η αμηχανία κορυφώθηκε όταν ένα επίδοξο μοντέλο άρχισε να «χαριεντίζεται» ημίγυμνο με την Ηλιάνα, προκαλώντας μας την αίσθηση ότι παρακολουθούσαμε το bachelorette πάρτι της παρουσιάστριας, η οποία πρόκειται να παντρευτεί σε λίγους μήνες.

Ακόμη και η νέα προσθήκη στην ομάδα, η Γεωργία, προέρχεται από το ριάλιτι First Dates, κουβαλώντας περισσότερο reality TV attitude παρά μόδα.

Οι συγκρίσεις με προηγούμενους κύκλους ήταν αναπόφευκτες. Πολλοί χρήστες στα social media, ιδιαίτερα στο Χ (πρώην Twitter), δεν δίστασαν να νοσταλγήσουν την αυστηρή (αλλά δίκαιη) κριτική της Βίκυς Καγιά και του Δημήτρη Σκουλού.

Σε αντίθεση όμως με τη Βίκυ Καγιά, το δράμα δεν έλειψε φέτος. Οι εξομολογήσεις των παικτών θύμισαν «Οικογενειακές Ιστορίες», απλώς με λίγο καλύτερο παίξιμο. Ασθένειες, χωρισμοί, θάνατοι, ψυχικά τραύματα, όλα επιστρατεύονται για να συγκινηθούν οι κριτές και να πατήσουν το πολυπόθητο «thumbs up».

Το diversity, που ευαγγελιζόταν το ριάλιτι, έχει γίνει πλέον πρόφαση. Η είσοδος «κάθε καρυδιάς καρύδι» δεν γίνεται για να αγκαλιάσει πραγματικά τη διαφορετικότητα, αλλά για να προσφέρει την ποικιλία που απαιτεί πλέον η τηλεθέαση και τα social media.

Κι όμως, παρόλα αυτά (ή ίσως για όλα αυτά), εξακολουθούμε να το παρακολουθούμε, άλλοι για χαλάρωση μετά τη δουλειά, άλλοι για το χαβαλέ στα social. Παραμένει η ένοχή μας απόλαυση.

Αλλά το ερώτημα είναι: Αυτή την τηλεόραση θέλουμε; Αυτή είναι η εικόνα για τη μόδα που θέλουμε να πλασάρουμε; Ποιος είναι πραγματικά ο σκοπός ενός τέτοιου προγράμματος; Σίγουρα όχι η ανάδειξη νέων ταλέντων στο χώρο του μόντελινγκ. Άλλωστε, ελάχιστοι παίκτες από τους προηγούμενους κύκλους της εκπομπής κατάφεραν να κάνουν καριέρα.

Αν το ζητούμενο είναι η τηλεθέαση, το στοίχημα μάλλον χάθηκε. Γιατί τα νούμερα της πρεμιέρας ήταν μέτρια, ισοβαθμώντας σχεδόν με τηλεοπτικές σειρές που προβάλλονται για πολλοστή φορά.

Διαβάστε ακόμη: Για ποιον ντυνόμαστε τελικά;

Ποια είναι, λοιπόν, η εναλλακτική; Ποιο νέο concept θα μπορούσε να ανανεώσει το ενδιαφέρον; Η αλήθεια είναι πως από το πρώτο Next Top Model το 2009 μέχρι σήμερα, έχουμε δει δεκάδες παραλλαγές – My Style Rocks, Shopping Star, Project Runway Greece – και όμως, το αποτέλεσμα παραμένει λίγο-πολύ το ίδιο. Το κοινό είναι πια κουρασμένο. Υποψιασμένο. Ξέρει πότε θα «πέσει το σύστημα» για να βγουν δύο νικήτριες, ποια παίκτρια θα κόψει τα μαλλιά της με κλάματα, πότε θα έρθει η σύγκρουση, πότε η αποχώρηση-έκπληξη. Κι όταν όλα είναι προβλέψιμα, τότε δεν υπάρχει ούτε συγκίνηση, ούτε ανατροπή, και κυρίως ούτε αλήθεια.

Αδύναμη, στατική, προβλέψιμη. Μήπως ήρθε ο καιρός η ελληνική μόδα να σηκωθεί από το σκαμπό;

Photo credit: @starchanneltv/Instagram