Ο πρίγκιπας Andrew ανακοίνωσε ότι δεν θα χρησιμοποιεί πλέον τον τίτλο δούκας της Υόρκης, έπειτα από «συζήτηση με τον βασιλιά». Το Παλάτι του Μπάκιγχαμ δεχόταν εδώ και καιρό πιέσεις να πάρει θέση για τους δεσμούς του Andrew με τον κατηγορούμενο για σεξουαλικά εγκλήματα Jeffrey Epstein, ενώ ο γαλαζοαίματος έχει αρνηθεί κατηγορηματικά όλες τις κατηγορίες που του έχουν αποδοθεί.

Διαβάστε ακόμη: Παραδίδοντας το στέμμα: Όταν οι royals χάνουν τους τίτλους τους 

Παρόλο που ο πρίγκιπας Andrew πήρε την απόφαση «βάζοντας την οικογένεια και τη χώρα πάνω απ’ όλα», παραμένει τεχνικά ο δούκας της Υόρκης. Για να του αφαιρεθεί επίσημα ο τίτλος θα απαιτούνταν Πράξη του Κοινοβουλίου, κάτι που με τη σειρά του θα προϋπέθετε την ύπαρξη δικαστικής απόφασης που να τον κρίνει ένοχο για κάποιο έγκλημα. Καθώς κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί, ο Andrew θα συνεχίσει να φέρει τον τίτλο έως τον θάνατό του. Μετά από αυτόν, το δουκάτο της Υόρκης ενδέχεται να περάσει στον πρίγκιπα Lewis, ως δεύτερο γιο του μελλοντικού βασιλιά William, ή στην πριγκίπισσα Charlotte.

Πάντως, αν κρίνουμε από την ιστορία, η τύχη του πρίγκιπα Andrew ήταν προδιαγεγραμμένη. Από τη δημιουργία του το 1385, το δουκάτο της Υόρκης έχει συνδεθεί με αμέτρητες ατυχίες.

Ένας καταραμένος τίτλος

Ο πρώτος δούκας της Υόρκης ήταν ο Edmund of Langley, ο οποίος απέκτησε στον τίτλο το 1385. Τέταρτος γιος του βασιλιά Edward III, ο Edmund υπήρξε ένας από τους πιο έμπιστους συμβούλους του ανιψιού του, του βασιλιά Richard II, και συχνά ενεργούσε ως φύλακας του βασιλείου κατά τη διάρκεια των πολεμικών εκστρατειών του Richard. Σύντομα όμως θα διέπραττε μία από τις μεγαλύτερες πράξεις προδοσίας στην Αγγλία, όταν άλλαξε στρατόπεδο και υποστήριξε τον διεκδικητή Henry Bolingbroke κατά την εισβολή του το 1399. Η απόφαση αυτή αποτυπώθηκε και στο θέατρο από το έργο Richard II του William Shakespeare.

Ο δεύτερος δούκας της Υόρκης, ο γιος του Edmund, Edward, υπήρξε επίσης εξέχουσα πολιτική φυσιογνωμία. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο κατά τις βασιλείες των Richard II, Henry IV και Henry V. Το τέλος του, ωστόσο, υπήρξε φρικτό αν και ηρωικό: σκοτώθηκε στη μάχη του Αζινκούρ το 1415, σώζοντας τη ζωή του Henry V.

Τα πράγματα δεν ήταν καθόλου καλύτερα για τον τρίτο δούκα της Υόρκης, τον ανιψιό του Edward, Richard, ο οποίος απέκτησε τον τίτλο σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών. Κατά τη βασιλεία του Henry VI, ο Richard διεκδίκησε τον θρόνο ως δικαιωματικός διάδοχος, βάσει της γενεαλογίας του. Αποφασίστηκε ότι θα μπορούσε να κληρονομήσει τον θρόνο μετά τον θάνατο του Henry. Κατά τραγική ειρωνεία όμως, ο Richard σκοτώθηκε μόλις λίγες εβδομάδες αφότου του υποσχέθηκαν το στέμμα, το 1460, στη μάχη του Wakefield.

Ο Edward IV (Wikimedia Commons)

Επόμενος ήταν ο γιος του Richard, ο Edward, που έγινε αργότερα ο βασιλιάς Edward IV. Θα σκεφτόταν κανείς ότι επιτέλους, ένας δούκας της Υόρκης θα είχε ευτυχές τέλος. Όχι ακριβώς. Προς το τέλος της βασιλείας του, ο Edward αρρώστησε σοβαρά, με τους γιατρούς να αποδίδουν τα προβλήματά του στα χάπια λάμβανε, ενώ σύμφωνα με άλλους ιστορικούς, έπασχε από σύφιλη. Πριν πεθάνει στις 9 Απριλίου 1483, όρισε τον δωδεκάχρονο γιο του, Edward, διάδοχο και δημιούργησε για δεύτερη φορά το δουκάτο της Υόρκης, θέτοντάς τον υπό την προστασία του αδελφού του, του δούκα του Gloucester. Ο Edward V δεν στέφθηκε ποτέ βασιλιάς, καθώς ο δούκας του Gloucester τον έστειλε, μαζί με τον αδελφό του Richard of Shrewsbury, κατευθείαν στον Πύργο του Λονδίνου. Τα δύο αγόρια, γνωστά ως οι «πρίγκιπες του πύργου», εξαφανίστηκαν και θεωρήθηκαν νεκρά. Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν μέσα στον Πύργο παραμένουν μυστήριο, αν και επικρατεί ευρέως η πεποίθηση ότι ο θείος τους, ο οποίος θα στεφόταν αργότερα βασιλιάς Richard III, τα έπνιξε με ένα μαξιλάρι.

Διαβάστε ακόμη: Το ασυνήθιστο χόμπι των royals 

O Henry VIII (Wikimedia Commons)

Ο τίτλος δημιουργήθηκε για τρίτη φορά το 1494 για τον Henry Tudor, αλλά επέστρεψε στο Στέμμα το 1509, όταν εκείνος έγινε ο βασιλιάς Henry VIII της Αγγλίας. Μετά από αυτόν, τον τίτλο έλαβε ο Charles Stuart, που στέφθηκε βασιλιάς Charles I το 1625 και αποκεφαλίστηκε από τους κοινοβουλευτικούς μετά τον Αγγλικό Εμφύλιο Πόλεμο. Έπειτα ήρθε ο James Stuart, που αργότερα έγινε βασιλιάς James II. Το 1725, ο τίτλος δημιουργήθηκε εκ νέου για τρίτη και τελευταία φορά για τον Ιακωβίτη διεκδικητή του θρόνου Henry Benedict Stuart, αν και αυτό δεν αναγνωρίστηκε επίσημα στην Αγγλία.

Κατά τον 18ο αιώνα, ο τίτλος του δούκα της Υόρκης συνδυάστηκε με τον Ernest Augustus του Brunswick-Lüneburg και με τον Frederick Augustus, οι οποίοι όμως πέθαναν χωρίς αρσενικούς κληρονόμους.  Οι επόμενοι δούκες της Υόρκης έγιναν βασιλείς: ο εγγονός της βασίλισσας Victoria, George V, έλαβε τον τίτλο το 1892, πριν από τον George VI το 1920. Η κόρη του George VI, βασίλισσα Elizabeth II, δημιούργησε το δουκάτο για όγδοη φορά το 1986, όταν ο πρίγκιπας Andrew έλαβε τον τίτλο. Όπως έχουν αυτή τη στιγμή τα πράγματα, το δουκάτο θα επιστρέψει για όγδοη φορά στο Στέμμα μετά τον θάνατό του.

Photo credit: ΑΠΕ-ΜΠΕ