Πως ορίζεται η ομορφιά; Υπάρχει κάποια λίστα με κουτάκια που τσεκάρουμε; Άγραφοι και καταγεγγραμένοι κανόνες; Η Ειρήνη Μπουντούκη, το πρώτο και το πιο δημοφιλές plus-size μοντέλο στην Ελλάδα, μας μιλά για τη δική της διαδρομή στο χώρο της μόδας. Τα στερεότυπα που, φαινομενικά, έσπασαν και τα σχόλια που δεν έπαψαν.

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: 2 Δεκεμβρίου: Η μέρα που ο Versace έγινε Prada | Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Gianni Versace

Ήθελες πάντα να δουλέψεις στο χώρο της μόδας;

Η αλήθεια είναι πως δεν ξεκίνησα τη ζωή μου ονειρευόμενη τον χώρο της μόδας. Αυτό που ήθελα πάντα όμως ήταν να εκφράζομαι, να δημιουργώ και να έχω μια δουλειά που με κάνει να αισθάνομαι ζωντανή. Η μόδα μπήκε στη ζωή μου σχεδόν τυχαία, αλλά ένιωσα αμέσως ότι ήταν ένας χώρος όπου μπορώ πραγματικά να είμαι ο εαυτός μου. Με κέρδισε η ενέργεια, η δημιουργικότητα και η δυνατότητα να εκπροσωπώ γυναίκες που για χρόνια δεν έβλεπαν τον εαυτό τους πουθενά. Μπορεί να μην το είχα ονειρευτεί από μικρή, όμως σήμερα δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να κάνει κάτι διαφορετικό.

Ποια ήταν η στιγμή που συνειδητοποίησες ότι δεν χρειάζεται να “αλλάξεις” για να χωρέσεις στη βιομηχανία αλλά ότι η βιομηχανία πρέπει να αλλάξει για να χωρέσει εσένα;

Η στιγμή της συνειδητοποίησης ήρθε όταν κατάλαβα ότι, όσο κι αν προσπαθούσα να “χωρέσω” στα στενά καλούπια της βιομηχανίας, κάτι μέσα μου αντιστεκόταν. Δεν ήταν το σώμα μου που έπρεπε να μικρύνει. Ήταν τα στερεότυπα που οι άνθρωποι στο χώρο της μόδας είχαν δημιουργήσει, που έπρεπε “να μεγαλώσουν”.

Θυμάμαι μια συγκεκριμένη δουλειά ,το 2007,όπου μου ζητήθηκε να αλλάξω για να ταιριάξω σε συγκεκριμένο project . Και τότε, πολύ καθαρά, είδα πως αν δεχόμουν, θα πρόδιδα κάτι βαθύτερο από την εικόνα μου: τον εαυτό μου. Εκεί κατάλαβα ότι η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο να προσαρμόζεσαι, αλλά στο να επιμένεις να είσαι αυθεντικά ΕΣΥ. Κι αν αυτό δυσκολεύει τη βιομηχανία, τόσο το καλύτερο. Η αλλαγή δεν γίνεται ποτέ από όσους χωράνε εύκολα, αλλά από όσους τολμούν να σταθούν όπως είναι. Από εκείνη τη μέρα αποφάσισα ότι δεν θα μικρύνω για κανέναν. Αν κάτι πρέπει να αλλάξει, είναι οι κανόνες, όχι οι άνθρωποι.

BOUDOUKI-1

Ποια είναι μια “αλήθεια” που έμαθες για τη μόδα από μέσα και άλλαξε ριζικά τον τρόπο που βλέπεις τον χώρο;

Η μεγαλύτερη αλήθεια που έμαθα από μέσα είναι ότι η μόδα δεν είναι ποτέ τόσο “τέλεια” όσο φαίνεται απ’ έξω.  Πίσω από τις εικόνες, τα φώτα και τη λάμψη, η βιομηχανία λειτουργεί με ανθρώπους που έχουν ανασφάλειες, φόβους, όνειρα, ακριβώς όπως όλοι μας. Όταν το κατάλαβα αυτό, σταμάτησα να νιώθω ότι πρέπει να ανταγωνιστώ μια άπιαστη ιδέα τελειότητας.

Η μόδα δεν είναι κάτι μαγικό και απρόσιτο· είναι ένας καθρέφτης που αντικατοπτρίζει όσα της επιτρέπουμε εμείς να δείξει. Αυτή η συνειδητοποίηση με απελευθέρωσε. Μου έδωσε χώρο να είμαι αληθινή, να είμαι άνθρωπος και να καταλάβω ότι η αυθεντικότητα τελικά είναι πιο ισχυρή από οποιαδήποτε “τέλεια” εικόνα.

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: Όταν το χρήμα συναντά την υπερβολή: Η Birkin των €700.000 της Nita Ambani

Αν μπορούσες να σχεδιάσεις από την αρχή το casting ενός μεγάλου fashion show, ποιο θα ήταν το πρώτο “ταμπού” που θα έσπαγες;

Το πρώτο ταμπού που θα έσπαγα θα ήταν η ιδέα ότι πρέπει να υπάρχει “ένα” σωστό σώμα, “ένα” σωστό ύφος, “ένα” σωστό πρότυπο για να ανέβει κάποιος στην πασαρέλα. Θα δημιουργούσα μια πασαρέλα που πραγματικά αντικατοπτρίζει τον κόσμο όπως είναι: με διαφορετικά σώματα, ηλικίες, ύψη, φυλές, προσωπικότητες.

Η ομορφιά δεν είναι μονόλογος, είναι χορωδία. Και η μόδα οφείλει να ακούει όλες τις φωνές. Θα επέλεγα ανθρώπους που έχουν όντως κάτι να πουν, όχι μόνο κάτι να δείξουν. Γιατί η πασαρέλα του μέλλοντος δεν θα κριθεί από το πόσο “τέλεια” είναι τα σώματα, αλλά από το πόσο αληθινή είναι η ιστορία πίσω από τους ανθρώπους, για τους ανθρώπους.

BOUDOUKI-4

Όταν η κοινωνία χαρακτηρίζει το σώμα σου “plus-size”, ποια λέξη θα χρησιμοποιούσες εσύ για να το περιγράψεις και τι αλλαγή θέλεις να φέρει αυτή η νέα λέξη;

Με μία λέξη, θα έλεγα “αληθινό”. Όπως κάθε σώμα. Γιατί αυτό που θέλω να αλλάξει είναι η ιδέα ότι πρέπει να βάζουμε τα σώματα σε κατηγορίες για να τα αποδεχτούμε. Η δική μου λέξη δεν έχει μέγεθος, έχει αλήθεια. Αν μάθουμε να βλέπουμε τα σώματα ως αληθινά, ανθρώπινα, ζωντανά, τότε θα δώσουμε χώρο σε όλους να αναπνεύσουν χωρίς ταμπέλες.

Ποια είναι η πιο υποτιμημένη δυσκολία του να είσαι plus-size μοντέλο που κανείς δεν αναφέρει στις συνεντεύξεις;

Οι περισσότεροι μιλούν για το σώμα, για το νούμερο, αλλά κανείς δεν μιλά για το συναισθηματικό βάρος του να ανοίγεις έναν δρόμο που δεν υπάρχει ακόμη. Για την συνεχή αμφισβήτηση, για σχόλια που ακούγονται ακόμη και τώρα από ανθρώπους της μόδας πως “Τα plus size είναι μόδα και πέρασε”. Πώς είναι δυνατόν το ανθρώπινο σώμα να είναι “trend” ;! Χρειάζεται διπλή δουλειά, διπλή αντοχή και τριπλή πίστη για να σταθείς κάπου που “δεν προοριζόσουν”, σύμφωνα με τα στερεότυπα της βιομηχανίας. Αυτή η εσωτερική μάχη είναι η πιο δύσκολη, και συνήθως η πιο αόρατη.

Αν το σώμα σου είχε φωνή και μπορούσε να σου πει κάτι για τα τελευταία χρόνια της ζωής σου, τι πιστεύεις ότι θα σου έλεγε;

“Είμαι εδώ για εσένα .Μη φοβάσαι”. Θα μου θύμιζε ότι επέζησε πολύ δύσκολων καταστάσεων , σχολίων, αμφισβήτησης, αλλά και ότι μου χάρισε δύναμη, κίνηση, καριέρα, χαρές και μια κόρη. Το ευχαριστώ το σώμα μου για όλα όσα άντεξε και για όλα όσα ζω. Είμαι ευγνώμων.

Ποιο κομμάτι της εικόνας σου νιώθεις ότι ο κόσμος έχει παρερμηνεύσει και γιατί;

Πολλοί νομίζουν ότι επειδή έχω αυτοπεποίθηση, αυτό συνέβη από μόνο του. Η αλήθεια είναι ότι η αυτοπεποίθησή μου δεν γεννήθηκε από το τίποτα. Χτίστηκε πάνω σε στιγμές αμφισβήτησης, φόβου και ατέλειας. Δεν είμαι ατρόμητη. Είμαι αποφασισμένη. Κι αυτό είναι τεράστια διαφορά.

Ποιο ήταν το πιο σκληρό σχόλιο που άκουσες ποτέ για το σώμα σου και ποια εσωτερική δύναμη σου δεν επέτρεψε να σε επηρεάσει;

Το πιο σκληρό σχόλιο ήταν ότι “δεν κάνω για τη μόδα” το 2008. Ήταν σκληρό γιατί δεν αφορούσε το σώμα μου. Αφορούσε τη δουλειά που ήδη έκανα, το όνειρό μου. Αλλά μέσα μου υπήρχε μια δύναμη πιο δυνατή από την κριτική. Η πίστη ότι δεν πρέπει να μοιάζεις με κανέναν. Αυτή η πίστη με κράτησε όρθια. Και για να είμαι ειλικρινής ,πριν 2 χρόνια άκουσα και το ότι  “Είσαι ξεκάθαρα model material”σε casting στο εξωτερικό. Ε, αυτό με γλύκανε κάπως.

Ποια πτυχή της δουλειάς σου θα ήθελες ο κόσμος να εκτιμά περισσότερο, πέρα από την εικόνα; Τι υπάρχει “πίσω από τον φακό” που δεν βλέπουμε;

Θα ήθελα να εκτιμούν τη δουλειά που δεν φαίνεται: την πειθαρχία, την προετοιμασία, την ψυχραιμία μπροστά στην απόρριψη, τη συνεργασία με αξιόλογους συνεργάτες και ομάδες, την αντοχή στα “όχι”. Πίσω από κάθε φωτογραφία υπάρχει μια γυναίκα που έχει δουλέψει για 20 χρόνια για να είναι εκεί , όχι μονάχα ένα σώμα μπροστά σε ένα φακό.

BOUDOUKI-2

Αν η κόρη σου μεγαλώνοντας συναντούσε τα ίδια στερεότυπα που συνάντησες εσύ, τι θα ήθελες να έχει μάθει από εσένα ώστε να μην τα φοβηθεί;

Θα ήθελα να έχει μάθει να μην μικραίνει τον εαυτό της για να χωρέσει πουθενά. Να ξέρει ότι η αξία της δεν διαπραγματεύεται και ότι η μοναδικότητα της δεν είναι εμπόδιο, είναι δύναμη. Και το σημαντικότερο: να μην αφήσει ποτέ τη φωνή των άλλων να γίνει πιο δυνατή από τη δική της.

Τι πιστεύεις ότι πρέπει να αλλάξουμε στον κόσμο μας για να τον κάνουμε καλύτερο για τις επόμενες γενιές;

Πρέπει να σταματήσουμε να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με φόβο. Φόβο να είναι ο αληθινός εαυτός τους. Να καλλιεργήσουμε κοινωνίες που έχουν χώρο για όλους μας. Αν μάθουμε να βλέπουμε τον άνθρωπο πριν από την εικόνα, πριν από το φύλο, πριν από το μέγεθος, και τότε οι επόμενες γενιές θα μεγαλώσουν με περισσότερη ελευθερία από εμάς.

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: Οι αδημοσίευτες επιστολές της Μαρίας Κάλλας αποκαλύπτουν τη σκοτεινή της ζωή

Υπάρχει κάτι που έχεις κάνει και έχει μετανιώσει για αυτό;

Ναι. Ότι για χρόνια έβαζα τον εαυτό μου δεύτερο για να μη “ενοχλήσω”. Σήμερα ξέρω πως όταν μικραίνεις τον εαυτό σου για να χωρέσεις, χάνεις κομμάτια της ψυχής σου. Αλλά πια έμαθα να μην ζω με τύψεις. Ζω με μαθήματα.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σου φόβος;

Ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι να ζήσω μια ζωή που δεν είναι αληθινή. Να ξυπνήσω μια μέρα και να συνειδητοποιήσω ότι ακολούθησα τον δρόμο που ήθελαν οι άλλοι για μένα, όχι αυτόν που ήθελα εγώ. Αυτόν τον φόβο τον χρησιμοποιώ σαν πυξίδα: με οδηγεί πάντα πίσω στον εαυτό μου.

Ποια είναι η ιδέα σου για την απόλυτη ευτυχία;

Η απόλυτη ευτυχία για μένα είναι η οικογένεια μου. Αυτή μου δίνει δύναμη για να είμαι με ανθρώπους που αγαπώ, να κάνω τη δουλειά που με γεμίζει και να έχω την ελευθερία να είμαι ο εαυτός μου. Ευτυχία είναι η γαλήνη που έρχεται όταν σταματάς να απολογείσαι για αυτό που είσαι.