Πρωταγωνιστούν σε καμπάνιες πολυτελών οίκων. Με σημάδια του χρόνου, βλέμμα ακομπλεξάριστο, εκπροσωπούν κάτι που είχε λείψει από τη μόδα: τη ζωή. Την εμπειρία. Το βάθος. Είναι ένα νέο αφήγημα που λέει ότι η κομψότητα δεν αποτελεί προνόμιο των 20χρονων. Ότι το πρόσωπο ενός ανθρώπου που έχει ζήσει, αγαπήσει, αποτύχει, δημιουργήσει, είναι εξίσου – αν όχι περισσότερο – όμορφο. Και είναι παρήγορο που αυτό το αφήγημα αρχίζει να βρίσκει θέση στα εξώφυλλα των περιοδικών, στις βιτρίνες, στις επιδείξεις μόδας.

Δείτε ακόμη: Πότε έγιναν όλα τόσο …εκκωφαντικά; 

O ρατσισμός είναι δεδομένος. Μαζί με τον ηλικιακό ρατσισμό, έρχεται και ο μισογυνισμός. Οι άνδρες της παρέας θα το αρνηθούν με πάθος και οι γυναίκες θα αισθανθούν πως οι κανόνες του παιχνιδιού είναι άνισοι. Άνδρες που ταυτίζονται με τον Brad Pitt (για το φαινόμενο Benjamin Button που δεν γερνάει ποτέ), τον Leonardo DiCaprio (για τη σύντροφο του Vittoria Ceretti που είναι περιζήτητο μοντέλο), τον Javier Bardem (για τον γάμο του με την Penelope Cruz ως ωραίος/άσχημος), τον Vincent Cassel (που μετά την Monica Bellucci έγινε ξανά μπαμπάς με κορίτσια που θα μπορούσαν να είναι κόρες του) και όλοι μαζί επικρίνουν την Angelina Jolie, την Jennifer Aniston, την Salma Hayek, επειδή η εικόνα τους, όπως λένε, δεν έχει σχέση με την ηλικία τους. Αν είναι «πολύ φρέσκες» τις κατηγορούν για πλαστικές. Αν δείχνουν σημάδια γήρανσης, τις χαρακτηρίζουν «αγνώριστες».

Οι άνδρες παίρνουν τη μεγάλη τους εκδίκηση. Και είναι η πρώτη φορά, μετά από χρόνια, που βλέπουμε ποιοι είναι οι σταρ της μόδας για την σεζόν που διανύουμε, μάλλον και την επόμενη. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνδρες, με γένια ή χωρίς, λευκά μαλλιά, ρυτίδες, κι ένα πιο γήινο προφίλ, πρωταγωνιστούν σε καμπάνιες, βίντεο, φωτογραφίες, ντοκουμέντα, ιστορίες σε συνέχειες σαν σύγχρονα πρότυπα ομορφιάς.

O διάσημος φωτογράφος Juergen Teller (ο οποίος κρύβεται πίσω από τις πρόσφατες διαφημιστικές καμπάνιες) προτιμά την ωμή ομορφιά, χωρίς ρετούς. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι μια φωτογραφία του 70χρονου Peter Saville ως το μοντέλο για την ανδρική μόδα του οίκου Ferragamo. Ο άνθρωπος που δημιούργησε το branding ιστορικών οίκων μόδας τώρα ποζάρει ως σκεπτόμενο, μελαγχολικό μοντέλο. Κοιτάζει τον φακό της κάμερας με το βλέμμα του ανθρώπου που τα έχει δει όλα. Το μαρτυρούν και οι ρυτίδες έκφρασης στο πρόσωπο του.

Και μετά βλέπεις τις διαφημίσεις του οίκου Zegna. Με πρωταγωνιστή τον ανήσυχο συλλέκτη ρολογιών, Auro Montanari. Ως επιχειρηματίας δεύτερης γενιάς με καταγωγή από την Μπολόνια, πρόκειται για έναν ανεπιτήδευτα κομψό άνθρωπο με μια από τις σημαντικότερες συλλογές ρολογιών στην Ευρώπη. Στα 67 του χρόνια κοιτάζει ψηλά, σα να του αποσπάσαμε την προσοχή από κάτι που έγραφε. Για να παρατηρήσουμε τις λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά: ένα παλιό στιλό Parker, ένα σημειωματάριο, ένα ρολόι Tank Normale από τη δεκαετία του 1920.

Και ο Richard E. Grant περπάτησε στα 67 του στην πασαρέλα του οίκου Burberry. Ο Δανός ηθοποιός Mads Mikkelsen διαφημίζει ρούχα και αξεσουάρ σε γήινους τόνους για όσους αγαπούν την ήσυχη πολυτέλεια…

Δείτε ακόμη: Μόδα χωρίς ενοχές

Aλλά και στο site ακόμη ορισμένων brands, θα διαπιστώσεις πως κάτι αλλάζει, τα μοντέλα δεν είναι πάντα νέα σε ηλικία, αλλά καθημερινοί άνθρωποι. Και με τις γυναίκες τι γίνεται; Θα θυμηθούμε την αείμνηστη Maggie Smith, όπως και την Joan Didion αλλά και την 80χρονη Vanessa Redgrave, να ερμηνεύουν ρόλους ζωής, πουλώντας το όνειρο για οίκους όπως η Jil Sander, ο Loewe και ο Burberry. Και η Isabelle Huppert έγινε μοντέλο στα 70 της για τον οίκο Balenciaga.

Αλλά αυτές παραμένουν εξαιρέσεις. Η «ώριμη γυναίκα» στη μόδα είναι η εξαίρεση, όχι ο κανόνας. Και σπανίως είναι «κοινή θνητή». Κι αν με αυτόν τον τρόπο μπορούν να ταυτιστούν καλύτερα οι υποψήφιοι πελάτες; Γιατί κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν κάθε TikToker είναι εξοικειωμένος με τη δουλειά της Vanessa Redgrave,, αλλά μας αρέσει να βλέπουμε αληθινούς ανθρώπους που κάνουν ενδιαφέροντα πράγματα.

Ας ελπίσουμε πως αυτό που ξεκίνησε με τους ώριμους άνδρες δεν είναι πυροτέχνημα. Και πως σύντομα θα δούμε και τις γυναίκες της ίδιας ηλικίας να γίνονται πρωταγωνίστριες – όχι επειδή «κρατιούνται καλά για την ηλικία τους», αλλά επειδή έχουν ζήσει, έχουν κάτι να πουν.

Η ανάγκη για αλήθεια είναι πιο έντονη από ποτέ. Το κοινό κουράστηκε με την ψευδαίσθηση της τελειότητας. Θέλει να δει πρόσωπα με παρελθόν. Και η μόδα καλείται να κάνει αυτό που υπόσχεται εδώ και χρόνια: να αντικατοπτρίζει την πραγματική ζωή. Όχι μόνο τη φαντασίωση της νιότης. Η κομψότητα δεν έχει ηλικία και, για πρώτη φορά ένας 30χρονος, μπορεί να θέλει να φορέσει τα ίδια ρούχα με τον πατέρα του. Πάλι καλά που δεν συμβαίνει το αντίθετο… Πόσα σκισμένα τζιν και κουκούλες να αντέξουμε ακόμη;

Photo credit: Zegna