Η εντατικοποιήση των αλκοτέστ στους δρόμους της Αθήνας προβληματίζει, διχάζει και μερικές φορές ενώνει. Αν κρίνουμε και από τα πρόσφατα περιστατικά με celebrities που πιάστηκαν στα πράσα, η διαπίστωση είναι ακόμα πιο λυπηρή. Η κοινωνία έχει δύο μέτρα, δύο σταθμά και μια εμφανή κρίση αντικειμενικότητας. Ο Βασίλης Μπισμπίκης, ο Στέφανος Τσιτσιπάς και ο Χρήστος Μάστορας λοιδορήθηκαν ενώ η συμπαθέστατη κυρία Ματσούκα παρά το γεγονός ότι είχε προηγούμενο παραβάσεων του κώδικα οδικής κυκλοφορίας έχει πάρει συγχωροχάρτι από το Ανώτατο Δικαστήριο του Facebook με το επιχείρημα ότι ήταν ευγενική. Ακόμα πιο τραγικά ήταν κάποια άλλα σχόλια που αποτύπωναν τον ζαμανφουτισμό που χαρακτηρίζει κάθε Ελληνάρα. Το “έλα μωρέ όλοι πάνω κάτω το κάνουμε” και το υπερ-γελοίο “Αφού δεν προκάλεσε ατύχημα, ας μην το κάνουμε θέμα”.

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: Πόσα κιλά κακεντρεχείς μπορούμε να είμαστε;

Η ομορφιά σβήνει κλήσεις, πληρώνει πρόστιμα και λαμβάνει επιεική μεταχείριση. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν θα συμβεί το ίδιο και από νομικής απόψεως αλλά από την κοινωνία πάντως αθωώθηκε. Οι ανθρωποφάγοι των social έγιναν vegeterians με ένα της χαμόγελο. Δεν το έκανε επίτηδες. Έτυχε να είναι όμορφη. Επίτηδες έκανε όλα τα υπόλοιπα. Αυτό όμως λίγο δείχνουμε να μας απασχολεί. Μέτρα, σταθμά, ηθική, νόμοι, ευσυνειδησία. Όλα ρευστά.

Και κάπως έτσι αναρωτιόμαστε για τους αριθμούς των τροχαίων ατυχημάτων, τους τάφους με τις φωτογραφίες 20χρονων παιδιών και τι πηγαίνει στραβά με αυτή τη νέα γενιά. Κι όταν ακούσουμε για ένα δυστύχημα κουνάμε το κεφάλι. Λέμε λόγια συμπόνοιας. Το θεωρούμε ένα τυχαίο, ατυχές γεγονός. Ρίχνουμε το φταίξιμο στην κακιά στιγμή. Λες κι αυτή ήταν πίσω από το τιμόνι. Ξεχνάμε πως τα παραδείγματα είμαστε εμείς. Όχι με λόγια. Χορτάσαμε από λόγια. Ας κάνουμε και κάτι στην πράξη. Ας ξεκινήσουμε με τα αυτονόητα.

Μπορείτε να διαβάσετε επίσης: Η πρέσβης, τα μπουζούκια και ο… λίθος

Η φιλοσοφία μας απέναντι στο νόμο είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη. Όπως και ότι η υπακοή μας προς αυτόν έχει μια λογοτεχνική προσέγγιση. Αντί να τον ερμηνεύουμε κυριολεκτικά και να τον εφαρμόζουμε γιατί αυτή είναι η βάση κάθε υγιούς κοινωνίας, τον αντιμετωπίζουμε σαν ποίημα. Ο καθένας έχει τη γνώμη του και λειτουργεί όπως νιώθει. Όλοι οι υπόλοιποι μένουμε με την απορία “Τι θέλει να πει ο ποιητής”. Και κάπως έτσι, με αυτό το δημιουργικό σκεπτικό , που θεωρούμε ότι είναι και δημοκρατικό, πορευόμαστε. Αν είστε κορίτσια, χαμογελάστε. Αν είστε αγόρια, έχουμε άσκημα νέα για εσάς. Το Facebook σας καταδικάζει σε ισόβια ξεφτίλα. Θα γίνετε meme. Ζήστε με αυτό.

Βέβαια όλα αλλάζουν αν προκαλέσετε ατύχημα. Α, όλα κι όλα. Τότε θρηνούμε στις κάμερες, καταριόμαστε τον μεθυσμένο οδηγό. Τον ανεύθυνο δολοφόνο. Αυτόν τον αλήτη. Οι εν δυνάμει δεν μας νοιάζουν. Ας χαμογελάσουν κι ας είναι ευγενικοί. Κι ας πληρώσουν μωρέ και κανένα πρόστιμο δεν χάθηκε ο κόσμος. Αυτό ισχύει για την κα Ματσούκα και τον κάθε κύριο ή κυρία που κυκλοφορεί στους δρόμους υπό την επήρεια αλκοόλ. Όλα καλά, παιδιά. Δεν σκοτώσατε κανένα σήμερα. Σας ευχαριστούμε πολύ. Χαμογελάστε. Αύριο ξημερώνει μια άλλη μέρα.

Photo Credits: IG @dimitra_matsouka_official / Creative: Ανδρέας Κωστόπουλος