Στο Παρίσι όλα μπορούν να συμβούν

Αν η Νέα Υόρκη είναι το business, το Λονδίνο το χάος και το Μιλάνο η ασφάλεια της πολυτέλειας, το Παρίσι παραμένει η σκηνή του θεάματος.
Aν η Νέα Υόρκη παίζει με εμπορικούς κανόνες, το Λονδίνο παράγει τρέλα, το Μιλάνο επενδύει στην ασφάλεια της πολυτέλειας, το Παρίσι παραμένει η απόλυτη μητρόπολη της μόδας. Η ετυμηγορία δεν έχει γραφτεί ακόμη επισήμως, με τη σκυταλοδρομία 70 δημιουργών να ξενυχτούν μαζί με τα «χρυσά χέρια» του ατελιέ για το πρετ-α-πορτέ του επόμενου καλοκαιριού και η αλήθεια είναι πως, προς το παρόν, αδιαφορούμε για τις τάσεις. Ποια είναι η προσωπική μου ανάγνωση για να μην χαθούμε στη μετάφραση;
Διαβάστε ακόμη: Ο τέλειος άνδρας
H μόδα είναι η πανοπλία μας, για να αποδράσουμε, να ονειρευτούμε, να χαθούμε στα κλισέ, να δούμε χρώματα και υφές, να προβάρουμε νέους ρόλους στον καθρέφτη.
Στο Παρίσι όλα μπορούν να συμβούν. Οι νέοι φαν συνωστίζονται έξω από το Λούβρο, μαζί με τους παπαράτσι, για να δουν από κοντά, τον Johnny Depp, Pamela Anderson, Charlize Theron, Carla Bruni, Zendaya, Meghan Markle, Kim Kardashian, Emma Stone, Jennifer Connelly… Όταν βγαίνει από το μαύρο βαν μία πρωταγωνίστρια reality όπως η Kendall Jenner, μην ξαφνιαστείτε αν ακούσετε κραυγές και κλάματα. Ποιος Elvis Presley και ποιοι Beatles; Η σύγχρονη εποχή ουρλιάζει για πρότυπα που δεν φημίζονται για το ταλέντο τους στη μουσική, αλλά για τις μεταμορφώσεις τους.
Διαβάστε ακόμη: Τα όμορφα μοντέλα όμορφα καίγονται
Παρίσι, το μεγάλο μας τσίρκο. Η Kate Moss είναι παντού, μόνη ή με την κόρη της Lila Moss. Οι φωτογράφοι την πολιορκούν, το TikTok λατρεύει να συνοδεύει κάθε της παραστράτημα με emoji με νιφάδες χιονιού και λεζάντα: «πάλι χιονίζει», και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Η Claudia Schiffer εμφανίστηκε στο show του οίκου Chloé σαν να μην πέρασε μια μέρα. Η Naomi Campbell παρήλασε για διαφορετικούς οίκος ως απόλυτη gazelle. Η Heidi Klum δεν έχασε την ευκαιρία να ποζάρει ξανά και ξανά, ημίγυμνη. Φόρεσε χρυσά δόντια, έκλεισε το φινάλε στη συλλογή της Vivienne Westwood με νυφικό baby-doll.
Δεν είναι εύκολο να παραμένεις συμφιλιωμένος με το πέρασμα του χρόνου στη μόδα. Αν μας αντέξει το σχοινί (και το καλάμι), θα φανεί στο χειροκρότημα. Με superstars σχεδιαστές να μετακινούνται από τον έναν ιστορικό οίκο στον άλλον, περιμένεις να δεις αν άξιζε η αναμονή. Όπως όταν σου έχουν προτείνει μια pièce sold-out και, τελικά, όταν τη βλέπεις, απογοητεύεσαι γιατί είχες μεγάλες προσδοκίες.
Στην περίπτωση του 41χρονου Jonathan Anderson που έφυγε από τον οίκο Loewe για να «αναστήσει» τον Dior, η συγκίνηση και η αποθέωση των θεατών είναι η καλύτερη απόδειξη ότι το πείραμα πέτυχε. Και μόνο το εύρημα να αλλάξει το λογότυπο με τα άνευρα κεφαλαία γράμματα DIOR και να επαναφέρει το «σεμνό» Dior με πεζοκεφαλαία από τη δεκαετία του ’50, δείχνει ότι υπάρχει όραμα και συναισθηματική νοημοσύνη.
Στο Παρίσι, όλα μπορούν να συμβούν. Οι επιδείξεις είναι βαρετές χωρίς σεβασμό και ενθουσιασμό. Η επίγευση παραμένει ανάλατη όταν δεν υπάρχει συνταγή και η πρόταση είναι απλώς μια ξαναζεσταμένη συλλογή με ημερομηνία λήξης στο εξάμηνο. Το φινάλε είναι βουβό όταν όλοι καταγράφουν απλώς τη στιγμή με το κινητό τους.
Η αλλαγή φρουράς είναι δεδομένη. Η πολυτέλεια περνάει κρίση, το AI παράγει τάσεις, οι σχεδιαστές γίνονται μαριονέτες και κρίνονται για να δώσουν εξετάσεις δύο φορές τον χρόνο, ίσως και τέσσερις αν βάζουν την υπογραφή τους και στις ανδρικές συλλογές, ή οχτώ, αν παίζουν και στην haute couture. Οι μουσικές καρέκλες δεν έχουν ευτυχισμένο τέλος. Ορισμένοι πέφτουν με πάταγο στο πάτωμα και κανείς δεν θα επιχειρήσει να τους σώσει. Το soundtrack είναι εμμονικά εκκωφαντικό για να βοηθάει τα ανέκφραστα μοντέλα στον βηματισμό τους.
Πώς θα θυμόμαστε την πρόσφατη Εβδομάδα Μόδας στο Παρίσι που ολοκληρώθηκε στις 7 του μηνός; Σαν μια γιορτή για κομπάρσους και λίγους επίσημους καλεσμένους. Μέχρι το επόμενο καλοκαίρι θα έχουμε προλάβει να δούμε εκδοχές από τα νεορομαντικά φορέματα του Saint Laurent στις αλυσίδες καταστημάτων. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του οίκου σχεδίασε καρτ-ποστάλ με φόντο τον Πύργο του Άιφελ. Να ζωντανεύει το παραμύθι. Να θαμπώνει την εικόνα που θέλει τον όμιλο Kering να βρίσκεται σε πτώση. Την πολιτική και την παγκόσμια κρίση.
Οι σχεδιαστές κρίνονται για τις εμπορικές συλλογές που λανσάρουν. Πρέπει να είναι ευρηματικοί και πρωτότυποι. Να μην απολογούνται που η αισθητική αποτελεί μορφή αντίστασης στο σήμερα. Απόχρωση που θυμίζει αμέθυστο; Τζάκετ για σαφάρι; Φουστάνια για τη Μαρία Αντουανέτα του σήμερα με ύφασμα που δεν τσαλακώνεται;
Στο Παρίσι, όλα μπορούν να συμβούν. Ο Haider Ackermann ως Tom Ford έβαλε τον David Bowie στα ηχεία και το τραγούδι “Heroes”. Η Lana Del Rey απαίτησε από τους φωτογράφους να τσεκάρει τη λήψη. Αντί για αυτόγραφα, οι stars πλησιάζουν τα κιγκλιδώματα, στρέφοντας το κινητό του θαυμαστή τους στο πρόσωπό τους για μια κοινή λήψη στην αιωνιότητα.
Η λεπτομέρεια που κανείς δεν μαρτυρά; Τραγουδίστριες, ηθοποιοί, μοντέλα φορούν και κρατούν αξεσουάρ του οίκου για να φωτογραφηθούν μπροστά στο μπάνερ. Προσοχή: κάθε βήμα, κάθε εικόνα, περιέχει τοποθέτηση προϊόντος. Cherchez la femme. Cherchez la maison. Στο Παρίσι, όλα μπορούν να συμβούν.
Creative: Ανδρέας Κωστόπουλος