Πρόσφατα, η Αθηνά Οικονομάκου έκανε μια δήλωση που συζητήθηκε έντονα: «Ήμουν η πρώτη στην ελληνική σόουμπιζ που έκανα το επόμενο βήμα τόσο γρήγορα μετά από ένα διαζύγιο και το δημοσιοποίησα. Αυτό που έκανα εγώ ήταν τρομερή ανατροπή και θέλει μεγάλο θάρρος». Η δήλωση άγγιξε ένα θέμα βαθιά κοινωνικό και, ενδεχομένως, άβολο: την ταχύτητα με την οποία «επιτρέπεται» να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου μετά από έναν χωρισμό.

Διαβάστε ακόμη: Στην εποχή της ευκολίας (ή μήπως του εύκολου;) 

Για όσους δε γνωρίζετε, θυμίζω ότι η ηθοποιός χώρισε με τον Φίλιππο Μιχόπουλο τον Απρίλιο του 2024, έπειτα από μια δεκαετία κοινής ζωής και δύο παιδιά. Τον Ιούνιο, μόλις δύο μήνες μετά, ο φακός τη συνέλαβε με τον νέο της σύντροφο, Μπρούνο Τσερέλα, σε συναυλία των Coldplay, σε διαχυτικές πόζες. Ακολούθησε κοινή φωτογραφία στο Instagram το Σεπτέμβριο και η πρώτη επίσημη δημόσια εμφάνιση τον Οκτώβριο. Και τον Ιούνιο του 2025, μόλις έναν χρόνο μετά τη διάλυση του γάμου της, ήρθε και η πρόταση γάμου από τον μπασκετμπολίστα, συνοδευόμενη από την καθιερωμένη ανάρτηση με το μονόπετρο, όπως «οφείλει» να κάνει κάθε σύγχρονη bride-to-be που σέβεται τον εαυτό της.

«Η κοινωνία έχει την τάση να κρίνει τις γυναίκες που ξαναφτιάχνουν τη ζωή τους γρήγορα. Εγώ το έκανα και είμαι περήφανη», έχει δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξή της η Αθηνά Οικονομάκου. Παραφράζοντας την διάσημη ατάκα που ακούγεται στην ταινία “Ας Περιμένουν οι Γυναίκες” του Σταύρου Τσιώλη: Διότι οι άνθρωποι δεν συγχωρούν αυτούς που από έρωτα προχώρησαν.

Η αλήθεια είναι πως η κοινωνία έχει μια τάση να κρίνει αυστηρά όσους τολμούν να συνεχίσουν τη ζωή τους χωρίς το χρονικό πένθος που επιτάσσει η «κοινή λογική» μετά από έναν χωρισμό. Η Αθηνά Οικονομάκου δεν είναι η μόνη που βρέθηκε στο στόχαστρο. Παρόμοια αντίδραση είχε δεχτεί πρόσφατα και η Ιωάννα Τούνη, όταν έκανε εμφάνιση με το παιδί και τον νέο της σύντροφο σε γάμο, λίγους μήνες μετά τον χωρισμό της από τον Δημήτρη Αλεξάνδρου.

Αν νομίζετε ότι αυτή η κοινωνική αυστηρότητα εξαντλείται στις γυναίκες, θυμίζω και την περίπτωση του Νικόλαου Ντε Γκρες, που δέχτηκε αντίστοιχα σχόλια όταν παντρεύτηκε τη Χρυσή Βαρδινογιάννη, μόλις 9 μήνες μετά το διαζύγιό του με την Τατιάνα Μπλάτνικ, σύζυγό του επί 14 χρόνια.

Η αντίδραση δεν είναι σεξιστική, ούτε αφορά μόνο τους celebrities. Είναι κοινωνική και βαθιά συναισθηματική: Αν προχωράς πολύ γρήγορα, τότε μάλλον δεν ένιωθες πολλά. Ή, ακόμη χειρότερα, είχες βρει ήδη τον επόμενο/την επόμενη.

Ίσως ο λόγος που δυσκολευόμαστε να δεχτούμε ότι κάποιος «προχώρησε» γρήγορα, να είναι πιο προσωπικός απ’ όσο θέλουμε να παραδεχτούμε. Ίσως ζηλεύουμε. Πόσο θα θέλαμε κι εμείς να μπορούμε να γυρίσουμε σελίδα τόσο εύκολα. Ή γιατί πονάει η σκέψη πως κάποιος άλλος το έκανε μαζί μας, ότι μας ξέχασε τόσο γρήγορα. Ίσως να είναι ένας μηχανισμός ελέγχου. Βάζουμε «κανόνες πένθους» για να νιώθουμε ασφάλεια, να μην απειλούμαστε από τη ρευστότητα των συναισθημάτων των άλλων.

Διαβάστε ακόμη: Εσείς τι σκέφτεστε όταν ακούτε τη λέξη “πολυτέλεια”; 

Αλλά τι σημαίνει, τελικά, πολύ γρήγορα; Σύμφωνα με ειδικούς ψυχολόγους, δεν υπάρχει απόλυτο χρονικό όριο για το πότε «επιτρέπεται» να προχωρήσεις. Το αν κάποιος είναι έτοιμος εξαρτάται από το άτομο, τη διάρκεια και την ένταση της σχέσης, αλλά και τις συνθήκες του χωρισμού. Πάντως, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα μπορεί να χρειαστούν έως και οκτώ ολόκληρα χρόνια για να ξεπεράσει κανείς πραγματικά έναν πρώην εραστή.

Οι ειδικοί προειδοποιούν για τις rebound σχέσεις. Δηλαδή, σχέσεις που λειτουργούν ως συναισθηματικά παυσίπονα. Χρησιμοποιούνται για να καλύψουν τον πόνο της απώλειας, να απωθήσουν τη μοναξιά, να ενισχύσουν την αυτοεκτίμηση που έχει πληγεί, ακόμη και για να αποδείξουν κάτι στον πρώην.

Όχι, δεν είναι όλα τα «γρήγορα ξεκινήματα» υγιή. Αλλά δεν είναι όλα και ψεύτικα. Ο χρόνος θα δείξει. Όχι αυτός που πέρασε μέχρι να βρεις το επόμενο. Αλλά ο χρόνος που θα αντέξει το «επόμενο».

Photo credit: @athinao1konomakou/Instagram