Ο Κarl Lagerfeld μοιάζει σα να μην «έφυγε» ποτέ. Με αφορμή ένα νέο ντοκιμαντέρ με τίτλο «Karl» που φέρει την υπογραφή του Nick Hooker, έχει νόημα να δούμε πως γεννιέται ένας σχεδιαστής μόδας, πώς συνδυάζει στιλ και τέχνη, χτίζει μια αυτοκρατορία, διατηρεί ζωντανή την κληρονομιά ιστορικών οίκων και αφήνει πίσω του, χωρίς να υπάρχουν διάδοχοι, παρά μόνον η γάτα του, η Choupette, ένα brand που αποτυπώνεται εμμονικά σε ρούχα και αξεσουάρ.

Διαβάστε ακόμη: Ένα σφυρί για τον Γιώργο Λάνθιμο

Παρατηρώντας τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες, όπως και στιγμιότυπα στο τρέιλερ του φιλμ, δυσκολεύομαι να αναγνωρίσω τον πολυτάλαντο δημιουργό με τη βεντάλια, τα μαύρα γυαλιά και την αλογοουρά. Τον βλέπω με την Cindy Crawford και την Claudia Schiffer, σε ένα σόου του οίκου Chanel στο Παρίσι, το 1993. Αλλά σε πρόβες που κυριαρχεί ένας σχεδιαστής με λευκό πουκάμισο και μαύρη γραβάτα, τίποτα δεν θυμίζει την περσόνα που είχε δημιουργήσει με τα χρόνια.

Διαβάστε ακόμη: Τα τακούνια έχουν μνήμη

Σε ένα έργο που δεν φωτίζει μόνο την προσωπικότητα που διηύθυνε όλες τις συλλογές πρετ-α-πορτέ και υψηλής ραπτικής των οίκων Fendi και Chanel για δεκαετίες, αλλά και τον άνθρωπο Καρλ που δεν σταματούσε να γεννά ιδέες και να σκηνοθετεί τη ζωή μας, για να ακολουθήσουν όλοι οι άλλοι.

Είναι η στιγμή που θέλεις να δεις πίσω από τις εικόνες. Η ηθοποιός Tilda Swinton που θυμίζει άλιεν, η Paloma Picasso με την χαρακτηριστική ομορφιά, η Vanessa Paradis και η κόρη της Lily-Rose Depp ως μούσες του, ο Tom Ford ως συνάδελφος του, η Penelope Cruz ως φίλη του αλλά και η Pat Cleveland και η Sylvia Fendi, εμφανίζονται στην ταινία για να θυμηθούμε την ιστορία του νεαρού αγοριού που γεννήθηκε στο Αμβούργο, επέζησε από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατέφυγε στο Παρίσι για να κατακτήσει τον κόσμο της μόδας.

«Ο Karl Lagerfeld περιτριγυρισμένος από το έντονο σκοτάδι και το φρικτό τραύμα, βρήκε αυτή τη διέξοδο, έναν τρόπο να δημιουργήσει μια ζώνη δημιουργικότητας για τον εαυτό του, στην οποία, ένιωθε ασφαλής», διάβασα κάπου να λέει ο σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ.

«Η δημιουργικότητα έγινε μια μορφή αντίστασης, σχεδόν μια μορφή προστασίας».

Δεν θα ήταν εύκολο, μάλλον, να χωρέσεις 60 χρόνια δημιουργίας σε ένα φιλμ. Ο σκηνοθέτης και τα μέλη της ομάδας του είχαν πλήρη πρόσβαση στα αρχεία του Karl Lagerfeld στον οίκο Fendi (το οποίο όπως μάθαμε ήταν χαοτικό) και στον οίκο Chanel (το οποίο ήταν εξαιρετικά οργανωμένο).

Ευκαιρία να μάθουμε και την ιστορία της Ines de la Fressange, της μούσας του Lagerfeld για τη Chanel από το 1983 έως το 1990 καθώς ο δημιουργός είχε αδυναμία στις αριστοκρατικές γυναίκες. Όταν όμως εκείνη ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε, ο Lagerfeld ένιωσε εγκατάλειψη και την απέλυσε.

Όλες οι ιδιοφυίες έχουν και τις ιδιοτροπίες τους, την Αχίλλειο πτέρνα τους. Ο τρόπος που σκηνοθετούσε και παρουσίαζε κάθε νέα κολεξιόν θύμιζε υπερπαραγωγή. Δεν ήταν μια παράσταση μόδας πλέον αλλά θέατρο. Το θέατρο που δημιούργησε ο Karl Lagerfeld στη μόδα. Το 2008 είχε γυριστεί το ντοκιμαντέρ με τίτλο «Lagerfeld Confidential». Και το «Κarl»; Όταν ο Nick Hooker δεν μπορούσε να αφηγηθεί την ιστορία του Karl με το υπάρχον οπτικοακουστικό υλικό, πρόσθετε ανιμασιόν και μια φωνή που δημιουργήθηκε με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης για να νομίζουμε ότι ακούμε τον ίδιο τον δημιουργό. Με υλικό από συνεντεύξεις του που είχαν αρχίσει να χάνονται με το πέρασμα των χρόνων…

Θα μάθουμε και για την προσωπική ζωή του Karl Lagerfeld, τον μεγάλο του έρωτα, με τον Jacques de Bascher, για 18 χρόνια. Αν και εργασιομανής, είχε μια απίστευτη αίσθηση αισιοδοξίας για τον κόσμο, τους ανθρώπους, τη δύναμη της τέχνης. Αυτό που προκύπτει στο τέλος είναι ένα αγαπημένο, αποχρωματισμένο πορτρέτο του Γερμανού σχεδιαστή μόδας. Με πάθη και αδυναμίες.

Ο Kaiser δεν υπήρξε τυχαία ένας από τους πιο διάσημους ανθρώπους στον πλανήτη. Έγινε γνωστός για το οξύ μυαλό και την εξίσου αιχμηρή γλώσσα του, ανέτρεψε και επαναπροσδιόρισε την τύχη των οίκων Chanel (από το 1983), Fendi (από το 1965) και Chloe (από τα sixties και ξανά μετά στα nineties), ενώ παράλληλα έχτισε τη δική του επωνυμία, καθιερώθηκε ως φωτογράφος και ίδρυσε τον δικό του εκδοτικό οίκο.

Ποιος άλλος σχεδιαστής σήμερα σχεδιάζει 14 συλλογές τον χρόνο, (χωρίς να έχει σπουδάσει μόδα), μιλάει αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και ιταλικά, πίνει με μανία Diet Coke, έχει γίνει …κούκλα Barbie, εργάστηκε στο ατελιέ των Pierre Balmain, Κrizia και Charles Jourdan, επαναλάνσαρε την γούνα χωρίς ενοχές, υπήρξε συλλέκτης (είχε 300.000 βιβλία και 1000 λευκά πουκάμισα). Αντιπαθούσε λέξεις όπως νοσταλγία και συναίσθημα. Μάλλον δεν θα του άρεσε και τόσο η ιδέα να αφηγείται τη ζωή του μια γεννήτρια φωνής τεχνητής νοημοσύνης. Ο διάβολος φορούσε Chanel.