Πληρώνονται αδρά για να ανεβάζουν ρούχα και αξεσουάρ με διάσημες ετικέτες αλλά και να μουτρώνουν, να συνοφρυώνονται, να περπατούν βαριεστημένα, να κάνουν άσεμνες κινήσεις στους φωτογράφους, να κατσουφιάζουν, να δηλώνουν ότι δεν σηκώνονται από το κρεβάτι για τίποτα λιγότερο από μερικές δεκάδες χιλιάδες δολάρια, να μας δημιουργούν ανασφάλεια. Το περίεργο είναι ότι δεν θυμίζουν καν την Linda Evangelista.

Διαβάστε ακόμη: Kαινούργια χρονιά, καινούργιο στιλ;

Τα πιο ακριβοπληρωμένα και κακομαθημένα μοντέλα της σύγχρονης πασαρέλας αρνούνται πεισματικά να χαμογελάσουν. Έχει σημασία που δεν γνωρίζουμε καν το μικρό τους όνομα; Η αληθινή ζωή δεν έχει σχέση με το GNTM. Όσες επιδείξεις κι αν παρατηρήσει κανείς, δεν θα βρει ούτε ένα πρόσχαρο κορίτσι. Ειδικά αν κάθεσαι στην πρώτη σειρά νιώθεις ότι έρχεται το τέλος του κόσμου. Ειδικά αν θελήσεις να δεις sites και eshops ιστορικών οίκων θα διαπιστώσεις ότι η ομορφιά είναι πιο μελαγχολική και επιθετική από ποτέ.

Διαβάστε ακόμη: Celebrities χωρίς μακιγιάζ: Πόσο αντέχουμε;

Και δεν αναφέρομαι στην Gigi και την Βella Hadid, που κάνουν πλέον μόνο γκεστ εμφανίσεις, ούτε την Kendall Jenner που δεν θεωρείται το παραδοσιακό μοντέλο αλλά μία περσόνα των social media και της βιομηχανίας ριάλιτι, αλλά για τα κορίτσια που πρωταγωνιστούν στις καμπάνιες, στα σόου, στο feed μας.

Δεν είναι τυχαίο πως λίγες γνωρίζουμε πλέον με τα ονόματα τους, όπως συνέβαινε στο παρελθόν με την Kate, την Naomi, την Christy, την Claudia, την Heidi.

Δεν χρειαζόταν καν να πεις το επίθετο, για να συνεννοηθείς. Σημείο των καιρών; Σκηνοθετική παρέμβαση; Δείγμα κακής συμπεριφοράς; Αν τα μοντέλα περπατούν σαν υπνωτισμένα, είναι γιατί ακολουθούν πιστά το σενάριο που τους υπαγορεύει κάθε φορά ο σχεδιαστής-σκηνοθέτης του σόου. «No smiling please», λένε ξανά και ξανά μέχρι να γίνουν πειστικές στον ρόλο τους. «Περπατήστε αργά με μελαγχολική διάθεση. Καθόλου πόζες. Φορτισμένες ανάσες μόνο παρακαλώ».

Στις εγχώριες επιδείξεις μόδας θα δούμε κορίτσια να χαριεντίζονται, να στήνονται, να προκαλούν, να μοιράζουν χαμόγελα όπως στα καλλιστεία, να φωτογραφίζονται με τους καινούργιους τους φίλους στα παρασκήνια. Βαρεθήκαμε να βλέπουμε υπερβολικά μακιγιαρισμένα κορίτσια, αγύμναστα, υποτονικά.
Στη μόδα υπάρχουν άγραφοι νόμοι. Αν είσαι κομμωτής πρέπει να θυσιάζεις τα πάντα για την τέχνη σου, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει να καρφώνεις παραμάνες στις περούκες των μοντέλων. Αν είσαι μακιγιέρ, οφείλεις να συμπεριφέρεσαι σαν αυτόφωτος καλλιτέχνης. Και αν είσαι μοντέλο, καλείσαι να στήνεσαι στον φακό σαν κέρινο ομοίωμα.

Η μόδα απαιτεί σοβαρότητα. Για τις φωτογενείς κοπέλες που ονειρεύονται μια μέρα να γίνουν Kaia Gerber (γιατί την Cindy Crawford δεν την γνωρίζουν καν). Δεν φτάνει που οι σχεδιαστές τις αποκαλούν «κινητές κρεμάστρες», θα πρέπει να το διασκεδάζουν κιόλας; Αντίθετα στα editorials των περιοδικών και στις διαφημίσεις τα μοντέλα μπορεί και να χαμογελάσουν, υιοθετώντας τη νέα σχολή φωτογράφων, προσκαλώντας μας σε ένα αυτοσχέδιο πάρτι. Οι φωτογραφήσεις γίνονται όλο και πιο ρεαλιστικές, πιο ανθρώπινες, πιο ρυθμικές. Η πασαρέλα είναι αλλού. Κυρίως στις επιδείξεις υψηλής ραπτικής, (τις οποίες θα παρακολουθήσουμε σε λάιβ αναμετάδοση τον Ιανουάριο από το Παρίσι), εκεί όπου διακυβεύονται σοβαρά ποσά, τα πράγματα σοβαρεύουν. Τα φρύδια σμίγουν, το βλέμμα αγριεύει, μαζί και οι διαθέσεις των δίμμετρων καλλονών. Τα πρόσωπα τους αλλάζουν, θυμίζουν αιλουροειδή έτοιμα να κατασπαράξουν τον εχθρό τους. Μόλις τελειώσει το σόου, ξαναβρίσκουν τους ανέμελους εαυτούς τους. Νομίζει κανείς ότι όσο ανεβαίνει η τιμή ενός φορέματος, τόσο περισσότερο «κουμπώνονται». Πάνε οι εποχές που τα κορίτσια φλέρταραν με το κοινό στα σαλόνια των παραδοσιακών οίκων, ύστερα από την απαραίτητη αναγγελία με το μικρό τους όνομα.

Η βιομηχανία της πολυτέλειας γίνεται ολοένα και πιο απρόσωπη. Τα μοντέλα τελικά μπορεί να είναι και δικαιολογημένα καθώς καλούνται να ερμηνεύσουν έναν ρόλο ζωής. Στις Εβδομάδες Μόδας στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη, στο Μιλάνο, στο Παρίσι, τρέχουν να προλάβουν. Λίγο προτού έρθει η σειρά τους να βγουν στην πασαρέλα έχουν δύο λεπτά στη διάθεση τους για να ακούσουν τις τελευταίες οδηγίες. Ο Oscar de la Renta συνήθιζε να λέει: «Ώρα για πανικό». Και ο Michael Kors: «Η κακομαθημένη επέστρεψε. Έχετε 10 βαλίτσες μαζί σας και ετοιμάζεστε για σαφάρι. Είστε η Θέλμα και η Λουίζ με λογαριασμό στην Ελβετία». O σκηνοθέτης έχει πάντα δίκιο.

Creative: Ανδρέας Κωστόπουλος