Γιατί δεν γίναμε καλύτεροι άνθρωποι;
Μια σύντομη ματιά στους τίτλους των ειδήσεων θα μας πείσει. Από τεχνολογία καλά πάμε, από ανθρωπιά μηδέν εις το πηλίκο.
Μια σύντομη ματιά στους τίτλους των ειδήσεων θα μας πείσει. Από τεχνολογία καλά πάμε, από ανθρωπιά μηδέν εις το πηλίκο.
Οι πράξεις δεν είναι πανάκεια. Μπορεί να γίνονται από συνήθεια, από καθήκον ή απλώς «για τα μάτια του κόσμου». Μπορεί να γίνονται για να αποφευχθεί η γκρίνια, όχι για να εκφράσεις αγάπη.
Από τις δίαιτες-μαρτύρια περάσαμε στην εκπλήρωση της μεγάλης ευχής: εύκολο αδυνάτισμα με μία ένεση. Γρήγορα, άκοπα, σχεδόν ανώδυνα. Μόνο που, όπως σε όλα τα παραμύθια, η ευχή δεν είναι ποτέ το τέλος της ιστορίας…
Η αντιγήρανση έχει γίνει pro-ageing, κι αυτό είναι μια πρόοδος. Επόμενο βήμα, οι εταιρίες να κουμπώσουν το σωστό μοντέλο με το σωστό κοινό. Αλλά για να γίνει αυτό, έχουμε δρόμο.
Το βλέπεις παντού. Το γυμνό είναι το νέο γυμνό και τίποτα πλέον δεν μοιάζει ικανό να μας σοκάρει.
Στη δουλειά, δεν φταίνε πάντα οι άλλοι. Κάποιες φορές φταίμε εμείς, οπότε η αυτογνωσία και η υπευθυνότητα οδηγούν σε βελτίωση και ανάπτυξη.
Εκατομμύρια βίντεο με tips για σχέσεις, σε δύσκολους καιρούς για πρίγκηπες. Και κάπως έτσι προτιμάμε να βγάζουμε διαγνώσεις από το να ερωτευόμαστε.
Οι φίλοι μας είναι εκεί για να ακούσουν, να στηρίξουν και να μοιραστούν τη ζωή μας.
Πότε ακριβώς το καθιστικό και το επίσημο σαλόνι έπαψαν να είναι δύο ξεχωριστοί κόσμοι και συμπτύχθηκαν σε έναν ενιαίο χώρο ψυχαγωγίας, δεξιώσεων και καθημερινής ζωής;
Όταν φέρνουμε τους νεκρούς πίσω μέσω της τεχνητής νοημοσύνης, διδασκόμαστε κάτι; Ή απλώς ξεπερνάμε τα όρια της ηθικής και θάβουμε το μέλλον μας;